Ακορντεονίστας ετών 21

Ο Νίκος Σταδιάτης κλέβει τις εντυπώσεις τόσο για το νεαρό της ηλικίας του όσο και για τη δεξιοτεχνία του

Οι πρόσφατες εμφανίσεις της Μαρίζας Ρίζου στο Passport Κεραμεικός μας επιβεβαίωσαν το αστείρευτο ταλέντο της και μας σύστησαν έναν νέο μουσικό που θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Ο Νίκος Σταδιάτης, ο 21χρονος ακορντεονίστας που επέλεξε η τραγουδοποιός να έχει στην μπάντα της έκλεψε τις εντυπώσεις τόσο για το νεαρό της ηλικίας του όσο και για τη δεξιοτεχνία του.

Στα χνάρια του Παναγιώτη Τσεβά, ο Νίκος παίζει μουσική, τραγουδάει, χαμογελάει και γεμίζει θετική ενέργεια τη σκηνή. Ο βενιαμίν της παρέας νιώθει ακόμα αμήχανα με τις συνεντεύξεις. Σπουδάζει στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιά και προτιμάει να εκφράζεται μέσα από τη μουσική του. Οταν τον ρωτάω για την επιλογή του να παίζει ακορντεόν, με παραπέμπει στα μαθητικά του χρόνια, το Λύκειο Καμινίων και τις ανάγκες της σχολικής χορωδίας. Είπαμε, ο Νίκος είναι μόλις 21 ετών και παρόλο που παίζει ακορντεόν επαγγελματικά, μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη αφορμή εκφραζόταν μέσα από τις μελωδίες που βγάζουν τα πλήκτρα του πιάνου.

«Ηταν μια απόφαση στην οποία συνέβαλαν πολύ και οι γονείς μου», αρχίζει να μου διηγείται την πρώτη του επαφή με το ακορντεόν. «Μου δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσω μέσα από τη χορωδία του σχολείου αφού δεν υπήρχε κανείς να ασχολείται με ακορντεόν. Μια μέρα, λοιπόν, η καθηγήτρια με παρότρυνε να προσπαθήσω να παίξω σε μια σχολική γιορτή... και έτσι ξεκίνησαν όλα!». Η γιορτή αφορούσε σε ένα αφιέρωμα στη Μελίνα Ασλανίδου με την παρουσία της ίδιας, οπότε ο Νίκος ξεκινάει να μετράει σημαντικές εμπειρίες από τότε.

Μερικά χρόνια αργότερα ο Νίκος έχει ταυτίσει τη ζωή του με το ακορντεόν και αν και βαρύ όπως μου εξομολογείται, σου δίνει τη μοναδική αίσθηση της αγκαλιάς που δεν μπορεί να σου δώσει το πιάνο. Αναρωτιέμαι πώς πήρε την απόφαση να μεταπηδήσει από ένα όργανο που απαιτεί κλασικές σπουδές και αφοσίωση σε ένα άλλο που μπορεί να εκτελέσει τελείως διαφορετικού ύφους κομμάτια. «Εχοντας φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο στο πιάνο, ήθελα κάτι ακόμη το οποίο μου έλειπε πέρα από τις χορδές του», μου εξηγεί ο Νίκος. «Το ακορντεόν, λοιπόν, συνδύαζε πλήκτρα, που πλέον γνώριζα, και παράλληλα ένα τελείως διαφορετικό ηχόχρωμα που με βοηθούσε να εκφραστώ καλύτερα».


Η Μαρίζα Ρίζου και ο Νίκος Σταδιάτης στο Citylifε!

Την αγάπη του για το συγκεκριμένο όργανο την οφείλει φυσικά και στον δάσκαλο του, τον Ηρακλή Βαβάτσικα που όπως λέει ο ίδιος: «Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε την έννοια του ακορντεόν στην Ελλάδα και το έφερε σε μεγάλες σκηνές. Ενας υπέροχος μουσικός και άνθρωπος που το παίξιμό του ήταν και θα είναι πρότυπο για κάθε ακορντεονίστα». Εκτός από τον δάσκαλο του, ο Νίκος λατρεύει τον Αστορ Πιατσόλα και ένα κίνητρο για να μάθει ακορντεόν ήταν το “Libertango”.

Η συζήτησή μας στέκεται για ώρα στις ιδιαιτερότητες του ενός και του άλλου οργάνου. Στις δυσκολίες, αλλά και την ομορφιά τους. Το ακορντεόν είναι, άλλωστε, ένα όργανο πολύ διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών ευρωπαϊκών και αμερικανικών χωρών. Εξαιτίας του μικρού μεγέθους του μπορεί εύκολα να συνδυάζει μελωδία, αρμονία και ρυθμό και στην Ευρώπη συνδέθηκε άρρηκτα με τη γαλλική λαϊκή μουσική του 20ού αιώνα, όπως επίσης και με το ρεπερτόριο του τάνγκο. Για τον Νίκο είναι κατ' αρχάς ένα όργανο που αγκαλιάζεις και νιώθεις κάθε νότα που βγαίνει σαν να την τραγουδάς. «Ολη η μαγεία του είναι η φυσούνα, αφού μέσα από τον αέρα της και ανάλογα με το πώς τη διαχειρίζεσαι εκφράζεις αυτό που θέλεις και αισθάνεσαι. Επίσης είναι ένα όργανο που τα έχει όλα συνδυάζοντας μελωδία, αρμονία και ρυθμό ταυτόχρονα. Το ακορντεόν αποτελεί έναν μπαλαντέρ. Μπορείς να παίξεις από αργεντίνικα τάνγκο και παραδοσιακή μουσική μέχρι λαϊκά και τζαζ κομμάτια».

Ο Νίκος παίζει επαγγελματικά μουσική από όταν ήταν 17 χρονών. Στην αρχή συμμετείχε σε ένα σχήμα που έπαιζε ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά τραγούδια. Αυτό τον βοήθησε πολύ να «λυθεί» απέναντι στον κόσμο, δίνοντάς του την απαραίτητε ώθηση για τη συνέχεια. Σήμερα εκτός από τη συνεργασία με τη Μαρίζα τον βρίσκουμε μαζί με την κολεκτίβα Πλέγμα, μια ιδέα του Παντελή Κυραμαργιού που εμπλέκει μουσική, λογοτεχνία και ζωγραφική. «Η κολεκτίβα είναι μια πολύ πρωτότυπη ιδέα που αποτελείται από ένα βιβλίο, μία θεατρική παράσταση, 10 τραγούδια, 10 πίνακες ζωγραφικής και 10 βίντεο-κλιπ, που συνδέονται μεταξύ τους και τα οποία έχει αναλάβει να κυκλοφορήσει η Feelgood Records. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που είμαι μέλος αυτής της οικογένειας και που υπάρχουν άνθρωποι όπως η Γλυκερία, ο Θοδωρής Κοτονιάς και η Σοφία Κουρτίδου που συμμετέχουν στην επερχόμενη μας δουλειά».

Η κουβέντα μας κλείνει ακριβώς με τον τρόπο που ξεκίνησε. Με τις εμφανίσεις της Μαρίζας Ρίζου και τη συνεργασία τους που όπως φαίνεται θα έχει μέλλον. «Σε αυτά τα λίγα χρόνια της ταπεινής μου επαγγελματικής παρουσίας είχα την τιμή να μοιραστώ τη σκηνή με αρκετούς αξιόλογους μουσικούς και να ηχογραφήσω σε κομμάτια τους. Με τη Μαρίζα νιώθω ότι κάνω την υπέρβαση και πάω ένα σκαλί πιο πάνω», μου εξομολογείται ο ίδιος. «Με εμπιστεύτηκε παρά τα 21 μου χρόνια, δίνοντάς μου βήμα να σταθώ, αρχικά πλάι της, αλλά και πλάι στους τρομερούς μουσικούς της, παίζοντας και τραγουδώντας. Ενας ακόμα λόγος λοιπόν να τη σέβομαι και να την αγαπώ». 
πηγή