Στον Γιώργο Σαραντάρη είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Εποχές και συγγραφείς». Αισθαντικός ποιητής, κριτικός και φιλόσοφος, αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση στα ελληνικά Γράμματα. Στη σύντομη ζωή του κατάφερε να δώσει ένα πλούσιο και πολυσχιδές έργο, με τον ευαίσθητο λιτό και περιεκτικό ποιητικό του λόγο, αλλά και τον εύστοχο προβληματισμό που χαρακτηρίζει τα δοκίμιά του. Ο Γιώργος Σαραντάρης γεννήθηκε στις 29 Απρίλη 1908 στην Κωνσταντινούπολη κι έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στον Πειραιά. Οι εγκύκλιες σπουδές του έγιναν στην ιταλική γλώσσα και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια της Μπολόνια και Ματσεράτα. Στην Ελλάδα ήρθε το Μάρτη του 1931, για να υπηρετήσει στο στρατό και να δουλέψει. Ηταν αφοσιωμένος στην ποίηση και στη φιλοσοφία, πιστεύοντας πως η εργασία και οι πρακτικές της καθημερινής ζωής θα τον αποσπούσαν από τους πνευματικούς του προβληματισμούς και το δημιουργικό του έργο.
Ο Γιώργος Σαραντάρης σε ηλικία 23 χρονών επιστρέφει στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατό .Εδω τον βρίσκει ο Β'Παγκόσμιος πόλεμος και αποφασίζει να υπηρετήσει στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου, όπου αρρώστησε από τύφο. Πέθανε ύστερα από την επιστροφή του στην Αθήνα το 1941 "Οι επιτελικοί του Φασισμού… κόψανε τον καιρό στα δυο κι από το κομμάτι όπου μέναμε βλέπαμε ξαφνικά το άλλο, χωρίς να βουλιάζει, ν’ απομακρύνεται παίρνοντας μαζί του τον Παλαμά, τον Δροσίνη, τον Γρυπάρη, τον Λαπαθιώτη, τον Άγρα. Έτσι αποκτούν τα τυχαία γεγονότα ένα συμβολισμό που δεν τον είχε κανένας επιδιώξει. Όταν ξαναβγήκαμε από την πρώτη φάση της θύελλας, ήταν άνοιξη και στην Αθήνα είχαμε αποκτήσει μια Kommandatur. Τι σήμαινε αυτό θα το μαθαίναμε σε λίγο. Εκείνη τη στιγμή μετρηθήκαμε κι ήμασταν –απίστευτο– περίπου ίδιοι. Μονάχα κάπως αλλιώτικοι, παραζαλισμένοι, εγώ βαδίζοντας μ’ ένα μπαστούνι, ο Αντωνίου χωρίς καράβι, ο Σεφέρης μακριά μέσα στους αγάπανθους κι ο Σαραντάρης αυτός ακόμα πιο μακριά
(Ο.Ελύτης Ανοιχτά Χαρτιά, σ. 284)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου