Η ευαισθησία των Αγίων για το ζωικό και φυτικό κόσμο ήταν ανέκαθεν γνωστή στην Παράδοση της Εκκλησίας.
Η
σύγχρονη οικολογική κίνηση, όμως, εδράζεται σε δύο κυρίους πόλους: Μια
νεοεποχήτικη αντίληψη του κτιστού κόσμου και μια φυσιοκρατική αντίληψη
που πολλές φορές έχει άθεο προσωπείο ή και προκλητικά αντίθεο.
Θα
μπορούσε κάποιος να δείξει κάποια ανοχή για την ενασχόληση της
Εκκλησίας με το κίνημα της σύγχρονης οικολογίας αν και είναι μάρτυρας
βαθειάς εκκοσμίκευσης και εισαγωγής των κριτηρίων του κόσμου στα
θεολογικά πράγματα. Απαραίτητη, όμως, προυπόθεση θα ήταν η αποφυγή κάθε
οικουμενιστικής συμπροσευχής με αιρετικούς και αλλόθρησκους.
Δυστυχώς
οι οικουμενιστικές ασχημίες συνοδεύουν τακτικά τις οικολογικές
συναντήσεις. Ο π. Νικόλαος Μανώλης ευαισθητοποιεί για το θέμα τους
πιστούς, εφιστά την προσοχή τους για το γεγονός και κρούει τον κώδωνα
του κινδύνου ότι δυστυχώς πέραν από απόδειξη εκκοσμίκευσης η ενασχόληση
με την οικολογία είναι οικουμενιστική πρόκληση.
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου