ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΟΥΝ Η ΟΓΔΟΗ ΚΑΙ Η ΕΝΝΑΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Κεραυνός εν αιθρία ή μάλλον άνθηση αμυγδαλιάς στο καταχείμωνο υπήρξε η πρόταση του Μακαριότατου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου προς τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ώστε η μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδος να αναγνωρίσει ως ογδόη Οικουμενική την Σύνοδο που δικαίωσε τον Μέγα Φώτιο το 879-880 και ως εννάτη Οικουμενική τη Σύνοδο που δικαίωσε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά το 1351.

Αυτή είναι αφ’ εαυτού ενέργεια που αλλάζει άρδην τα δεδομένα για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Σ’ αυτή την περίπτωση θα έχει λόγο συγκλήσεως και θα αποκτήσει βαρύνοντα λόγο στη ζωή της Εκκλησίας.

Με τα σημερινά δεδομένα η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος βρίσκεται εκτός του πνεύματος της Ορθοδοξίας και του συνοδικού πολιτεύματος της Εκκλησίας και έχει πέσει σε πλήρη ανυποληψία στη συνείδηση των πιστών επειδή θα ασχοληθεί με ήσσονος σημασίας θέματα, θα παρακάμψει τα ουσιαστικά που ζητούν επιτακτικά λύση και θα προσπαθήσει να επιβάλει τον Οικουμενισμό ως την επίσημη γραμμή της Εκκλησίας.

Ο Θεός να φωτίσει τον Παναγιότατο και τους Μακαριότατους αρχηγούς των Ορθοδόξων Εκκλησιών να αποδεχθούν ασμένως την πρόταση του Σέρβου Πατριάρχη.

Ευχαριστούμε τον Σεβ. Πειραιώς που με τη συγχαρητήρια επιστολή του γνωστοποίησε την πρόταση στο πλήρωμα της Εκκλησίας. Για λόγους αληθείας και δικαιοσύνης πρέπει να ευχαριστήσουμε, επίσης, και τον Σεβ. Μητροπολίτη πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιο (Γιέφτιτς) ο οποίος πιθανότατα είναι ο εμπνευστής της πρότασης του Σέρβου Πατριάρχη.

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΕΡΒΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΤΩΝ Η΄ ΚΑΙ Θ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

Σπεύδω ταπεινῶς καί πολυσεβάστως ἵνα ὑποβάλω τῇ Ὑμετέρᾳ Γεραρᾷ Μακαριότητι, ὡς ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις, θερμάς συγχαρητηρίους εὐχάς καί εὐχαριστίας διά τήν Ὑμετέραν πρότασι, θεολογικῶς καί ἐπιστημονικῶς ἐρειδομένην καί στοιχοῦσα πρός τήν Ἀποστολικοπαράδοτον πίστι, ἡ ὁποία ἀνηῦρε εἰς τό πλήρωμα τοῦ χρόνου τήν Ὑμετέραν στιβαράν ἐκκλησιαστικήν Προσωπικότητα, πού ἀνέλαβε τήν ἱεράν ῤηξικέλευθον πρωτοβουλίαν τήν ἐκφράζουσαν καί τήν συνείδησι τῶν ὁμοδόξων Ἀδελφῶν ἐν Χριστῷ Ἐκκλησιῶν, ἀναγνωρίσεως ὑπό τῆς μελλούσης νά συνέλθῃ Πανορθοδόξου Συνόδου, τῆς ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί ἐν ἔτει 879-880 ἐν Κωνσταντινουπόλει συγκληθείσης Συνόδου ὡς Ὀγδόης Οἰκουμενικῆς καί τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1351 συγκληθείσης Συνόδου, ἐπί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ὡς Ἐνάτης Οἰκουμενικῆς, καθ’ ὅτι πληροῦν τάς ἱστορικοκανονικάς προϋποθέσεις καί ἀντιμετώπισαν θεοφιλῶς ὑψίστης σπουδῆς καί σημασίας δογματικά θέματα,  ὥστε νά ὁλοκληρωθῇ πανορθοδόξως ἡ ἔκφρασις τῆς ἑνιαίας ἀκαινοτομήτου καί ἀδιαιρέτου Ἀποστολικῆς καί Πατερικῆς πίστεως καί urbi et orbi νά διακηρυχθῇ πανανθρωπίνως ἡ ὀρθόδοξος αὐτοσυνειδησία καί ὁ κραταιός καί πάντοτε ἐπίκαιρος λόγος τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί τῶν θεοφόρων Ἁγίων Πατέρων, διά τοῦ ὁποίου διασφαλίζεται ἡ ἀληθής χριστιανική ἀνθρωπολογία καί ἡ ὀντολογική ἀναγωγή αὐτῆς διά τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως ἐντός τοῦ συγκεχυμένου καί δυσδιακρίτου κόσμου πού προωθεῖ τήν ὁμογενοποίησιν καί τήν καταδολίευσιν τοῦ προσώπου.