Πηγαίνοντας
κανείς στο Άγιον Όρος το πρώτο πράγμα που θα κάνει φτάνοντας στις Καρυές
θα είναι να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας του Άξιον Έστί που
φυλάσσεται στο ιστορικότατο ναό του Πρωτάτου εντός του Ιερού Βήματος σε
μεγαλοπρεπή σκαλιστό θρόνο.
Λίγοι όμως
γνωρίζουν, χάνοντας έτσι μία ιδιαίτερη ευλογία, πως λίγα μόλις μέτρα
πίσω από τον ναό του Πρωτάτου βρίσκεται ένα Χιλανδαρινό κελάκι στο οποίο
φυλάσσεται μία πολύ λαοφιλείς και μοναδική εικόνα, είναι αυτή η
θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γαλακτροτροφούσας.
Βρίσκεται στο
τέμπλο του ναίδρίου του κελιού που στις Καρυές είναι γνωστό ως
Τυπικαριό αλλά όχι στην αριστερή πλευρά της Ωραίας Πύλης όπως ήθιστε
αλλά στην δεξιά εκεί που κανονικά τοποθετείτε η εικόνα του Χριστού η
οποία έχει αλλάξει κι αυτή θέση και βρίσκεται στην αριστερή πλευρά.
Έχει
αγιογραφηθεί στην Παλαιστίνη και παρουσιάζει την Παναγία μας να έχει έξω
τον δεξιό μαστό της και να θηλάζει τον Χριστό («Μακαρία η κοιλία η
βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας).
Άραγε υπάρχει πιο γλυκό πράγμα που μπορεί να αντικρύσει κανείς από μία μάνα να θηλάζει το παιδί της; Αρχικώς άνηκε στη Λαύρα του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου.
Πριν πεθάνει ο
Όσιος Σάββας είπε στους παρευρισκόμενους, ότι κάποτε θα επισκεφθεί τη
Λαύρα κάποιο βασιλοπαίδι, Σάββας ονομαζόμενος και αυτός, σε αυτόν να
δώσετε την εικόνα της Παναγίας Γαλακτοτροφούσας σαν ευλογία.
Γεγονός που
έγινε τον 13ο αιώνα, όταν τη Λαύρα επισκέφθηκε ο Άγιος Σάββας ο Σέρβος
(Αρχιεπίσκοπος Σερβίας), κτήτορας της Ιεράς Μονής Χιλιανδαρίου του Αγίου
Όρους.
Αυτός μετέφερε την αγία αυτή εικόνα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα στη μονή την οποία ο ίδιος ίδρυσε.
Και από εκεί
την τοποθέτησε στο Τυπικαριό, το κελάκι όπου ο ίδιος διέμενε συχνά στις
Καρυές και από εκεί η Παναγιά μας συνεχίζει μέσα στους αιώνες να
εισακούει τις προσευχές όσων την επικαλούνται και να θαυματουργεί προς
Δόξαν του Υιού της.
Η Παναγία η
Γαλακτοτροφούσα έχει κάνει πολλά θαύματα ιδιαιτέρως σε γυναίκες που δεν
είχαν γάλα να θηλάσουν τα νεογέννητα παιδιά τους.
Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ υμών.
1 σχόλιο:
Στους Αθηναίους ήθελα να επισημάνω δυο θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, στο Κέντρο της Αθήνας.
Η μία είναι γνωστή, είναι η Γρηγορούσα, στην εκκλησία των Ταξιαρχών στο Μοναστηράκι. Γνωρίζω προσωπικά και ένα πολύ συγκινητικό θαύμα που έκανε σε μία θεία μου, όταν ήταν νέα κοπέλα ακόμα. Κάθε μέρα περνούν από εκεί δεκάδες ψυχές να προσευχηθούν.
Η άλλη δεν είναι τόσο γνωστή, είναι η Γλυκοφιλούσα στον Άγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι. Στο δεξιό, το νότιο δηλαδή, μέρος του ναού, σε προσκυνητάρι. Πρέπει παλιά να είχε δακρύσει ή μυροβλήσει, επειδή υπάρχουν έντονα σημάδια κάτω από τα μάτια, σαν υγρό που έχει τρέξει.
Την γνωρίζουν οι παλιοί Κολωνακιώτες, όσοι δηλαδή είναι ευσεβείς. Αλλά έδειξε ένα σημείο και σε μένα, που δεν τη γνώριζα και μάλιστα έλεγα ότι δεν ταιριάζει με το ύφος των τοιχογραφιών, που είναι του Σπύρου Βασιλείου. Θυμάμαι είχα μπει στο ναό, ήταν γύρω στις 3 ή 4 το απόγευμα, ησυχία, ποτέ δεν πήγαινα να προσκυνήσω αυτή την εικόνα. Και ξαφνικά, κοιτώντας προς το μέρος της εικόνας, πρόσεξα τα ίχνη από τα "σταξίματα" κάτω από τα μάτια και πήγα πιο κοντά να δω τι είναι. Και πριν πλησιάσω το προσκυνητάρι, ήμουν περίπου ένα μέτρο μακριά, ίσως και παραπάνω, άκουσα ένα δυνατό τρίξιμο από το προσκυνητάρι. Πολύ δυνατό, τόσο που ανατρίχιασα. Επειδή είμαι δύσπιστος με τα θαύματα και τα σημεία, έως άπιστος, πλησίασα κοντά και έπιασα το προσκυνητάρι και προσπάθησα να το τραντάξω, να δω αν τρίζει. Τίποτα. Το προσκυνητάρι είναι σφιχτά βιδωμένο στον τοίχο, όπως διαπίστωσα. Δεν κουνιέται καθόλου, ούτε βέβαια τρίζει...
Αυτό το γράφω, όχι για να πιστέψει κάποιος άπιστος ή δύσπιστος, απλά για να το καταθέσω ως μαρτυρία...
Δημοσίευση σχολίου