Πρώτα πρέπει να ανακρίνη τον εαυτό του.
Κι αν δεν βρίσκη τίποτε, τότε να κάνη δυό‐τρείς μετάνοιες, να πέση στα γόνατα και να πή:
«Θεέ μου, πάντως σε κάτι έχω σφάλει. Φώτισέ με να καταλάβω τί έκανα».
Μόλις το πη αυτό, αμέσως με την ταπείνωση θα φύγη η ομίχλη του πειρασμού και θα βρη την αιτία.
Βλέποντας
δηλαδή ο Θεός την ταπείνωσή του, στέλνει την Χάρη Του και τον φωτίζει
να θυμηθή ακριβώς σε τί έφταιξε, για να τακτοποιηθή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου