Η βάση τής πνευματικής ζωής.

  

 

όσιος γέρων Παϊσιος ο Αγιορείτης 

Όλη η βάση της πνευματικής ζωής ειναι να σκέφτεται (ο άνθρωπος) τον άλλον και τον εαυτό του να τον βάζει τελευταίο, να μην τον υπολογίζει. 'Οταν έρθουμε στην θέση του άλλου και τον καταλάβουμε, τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό . Ο πνευματικός πρέπει να έρχεται στη θέση κάθε εξομολογουμένου και να ζεί τον πόνο του, ώστε ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο το δικό του πόνο. Στην εποχή μας οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό και όχι από δυνατό ξύδι.

 πηγή

 Υπάρχουν οικουμενιστές Μεταπατερικοί "θεολόγοι" σάν τόν Παπαθανασίου τής " Συνάξεως" οι οποίοι γυρίζουν τούς ναούς βεβαιώνοντας ότι η βάση τής χριστιανικής ζωής είναι τό " Εγώ καί ο Αλλος". Τής Δυτικής Λατινόφρονης χριστιανικής ζωής, είναι αναγκαίο νά προσθέσουμε. Διότι τό περιεχόμενο τής εν' Χριστώ Ζωής είναι ο ΑΛΛΟΣ, ο Κύριος. Τόν οποίον καλούμεθα νά αγαπήσουμε εξ όλης τής ψυχής καί τής διανοίας, δηλ. μέ όλον μας τόν εαυτό, καί τόν πλησίον μας σάν τόν εαυτό μας, δηλ. σάν τόν Ιησού Χριστό, τόν Κύριό μας. Αυτό τό ΕΓΩ πού προσθέτει ο Οικουμενισμός στήν Πίστη μας νοθεύει όλη της τήν αλήθεια. Αυτό τό ΕΓΩ είναι η επινόηση τής Δύσης καί η καταστροφή της. Η αποθέωσή του, η οντολογία του, ορίζει ότι τό ΕΓΩ αυτό γεννιέται στόν άλλον,σάν υπέρ-εγώ, σάν πρόσωπο. Τό οποίο "σάν θεός" διεκδικεί καί πάλι τήν ιστορική του αθανασία.
Αμέθυστος