Αντικατοπτρισμοί

Μα πώς να κολυμπήσω 

το χειμώνα

όταν αφαίρεσα τη θάλασσα

από το καλοκαίρι που πέρασε;

Πώς να αφεθώ στο γλυκό αεράκι

όταν αγκάλιασα τον ήλιο

και έγινα αποκαΐδι πάνω στο κύμα;

Η πιο επικίνδυνη συναλλαγή

μέσα στη σχέση:

να ανταλλάσσεις όνειρα

και το δικό σου να γλιστρά

μέσα από τα χέρια του συντρόφου σου.

"Κι αυτή θα ήταν όλη η ιστορία"

αν ένα γιασεμί δε χάιδευε τα διψασμένα μου μαλλιά.

Μα «αν δεν σκύψεις, κανείς δεν ανεβαίνει στην πλάτη σου». Αν δεν σκύψεις, αν δεν υποχωρήσεις, αν δεν εκχωρήσεις δικαιώματα.

Ο αληθινά ταπεινός δεν είναι αυτός που συγκαταβαίνει και υποχωρεί, αλλά αυτός που στην ελευθερία της αγάπης του υποχωρεί ο αρνητικός λογισμός. Κάθε φορά που νιώθω ότι κάποιος κοντινός μου άνθρωπος με παραβιάζει ψυχικά, είναι γιατί ο ίδιος μου του έχω εκχωρήσει ή του εκχωρώ δικαιώματα. Μα ο τόπος της ψυχής όταν έχουμε συνείδηση ότι είναι οικόπεδο δοσμένο, χαρισμένο στον Χριστό – ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί ο Χριστός- δεν μπορεί να δοθεί αλλού, παρά μόνο καταχρηστικά και επομένως να δημιουργήσει προβλήματα.

Ανεξαρτησία μέσα στην σχέση – συναισθήματα και θελήματα σε ανεξαρτησία από τις ψυχικές διαθέσεις και τα θελήματα του άλλου. Τότε και η επένδυση στις σχέσεις είναι πραγματικά ανιδιοτελής, γιατί στοχεύει μόνο στη χαρά της σχέσης, στην χαρά της ζωής εν κοινωνία. Κλαίω με το κλάμα του άλλου και χαίρομαι με την χαρά του, μα και το κλάμα και η χαρά δεν λιμνάζουν μέσα σε μια (οποιαδήποτε) δυαδική σχέση, όταν η αναφορά είναι προς τον μόνον Αγαπημένο - την πηγή της χαράς.

Τ.