H Caroline
Boudet είναι δημοσιογράφος και μητέρα της μικρής Λουίζ, 4 μηνών, η
οποία πάσχει από σύνδρομο Down. H μητέρα συγκλόνισε το ίντερνετ όταν
μοιράστηκε το παράπονό της στο Facebook.
«Σας παρακαλώ, όταν βλέπετε κάποιον σαν τη Λουίζ, μη ρωτάτε τη μητέρα της "πώς και δεν το εντοπίσατε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης;". Είτε το είχε εντοπίσει, που σημαίνει ότι πήρε την απόφαση να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της, είτε δεν το είχε εντοπίσει και η έκπληξη ήταν αρκετή ώστε να μη χρειάζεται να επανέλθει στο θέμα. Επιπλέον, κάθε μητέρα έχει την τρομερή συνήθεια να νιώθει ενοχές για σχεδόν τα πάντα, οπότε όσον αφορά το έξτρα χρωμόσωμα... Δεν χρειάζεται να σας πω», έγραψε και έλαβε κύμα μηνυμάτων. 36.000 άνθρωποι διάβασαν το μήνυμά της σε μια μέρα και έγινε θέμα στα μίντια όλου του πλανήτη.
«Αυτή είναι η κόρη μου Λουίζ. Είναι 4 μηνών, έχει δύο χέρια και δύο πόδια, έχει δύο ωραία μαγουλάκια και ένα παραπάνω χρωμόσωμα». Ετσι ξεκινάει το μήνυμα της δημοσιογράφου:
«Οταν συνέβη αυτή η ανταπόκριση του κόσμου, ένιωσα να με ξεπερνάει το θέμα. Για τον σύζυγό μου και για μένα, αυτή η πλευρά των social media είναι το πολύ θετικό κομμάτι του ίντερνετ. Ο ιστός επιτρέπει να εκφραστεί ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης» δήλωσε η δημοσιογράφος στο Paris Match.
«Εγραψα αυτό το μήνυμα στο Facebook σαν κραυγή αλλά και σαν παράπονο. Δεν είχα θυμό, ήμουν και στενοχωρημένη. Είχα γυρίσει από ένα ιατρικό ραντεβού με τη Λουίζ και εκεί άκουσα να με ρωτάνε "μα, δεν το είδατε όταν ήσασταν έγκυος;". Δεν ήταν η πρώτη φορά που το άκουγα, με πόνεσε όμως».
«Αυτή η ερώτηση είναι κλασική. Καταλαβαίνω ότι όταν κάποιος λέει αυτές τις λέξεις δεν καταλαβαίνει πόσο πόνο προκαλεί. Δεν είναι κακία, είναι από αδεξιότητα. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι υπάρχει ένα απόλυτα αξιόπιστο τεστ και ότι δεν υπάρχει σήμερα να έχεις παιδί με σύνδρομο Down χωρίς να το ξέρεις. Με πονάει γιατί κι εγώ έθεσα το ερώτημα στον εαυτό μου, σαν μητέρα. Πέρασα όλες τις εξετάσεις που γίνονται στις έγκυες γυναίκες. Οταν λοιπόν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, είναι σαν να μου λένε "μα, πώς γίνεται κι αυτό το παιδί είναι εδώ;"».
«Τι έγινε όταν το έμαθες στην εγκυμοσύνη;», τη ρώτησε το περιοδικό.
«Είναι ένα τεράστιο σοκ. Αρχικά αναρωτιέσαι γιατί σου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν πίστευες ότι θα μπορούσε να σου συμβεί. Εχουμε την εντύπωση ότι ζούμε έναν υπερ-ελεγχόμενο κόσμο κι ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι μας. Νιώθεις θυμό, αδικία για σένα και για το παιδί σου. Εγώ ένιωσα ενοχή. Ηταν μέσα στην κοιλιά μου και αναρωτήθηκα αν έφταιγα εγώ που είχε αυτό το πρόβλημα. Αποφάσισα όμως να το κρατήσω, τελεία», είπε η Boudet.
«Τίποτα δεν σε προετοιμάζει για να δεχτείς αυτό το σοκ. Αποτελεί σοκ και για τον οικογενειακό περίγυρο. Τι να τους πεις; Το χειρότερο είναι η ενόχληση που αισθάνονται για την αναπηρία. Δεν ακούς λόγια όπως "τι ωραίο δώρο αυτό το παιδί", "είναι υπέροχο". Η κοινωνία μας δεν είναι τρυφερή με τη διαφορετικότητα. Πριν γεννηθεί η Λουίζ, ούτε εγώ η ίδια δεν ήμουν άνετη απέναντι στην αναπηρία. Σήμερα έχω διανύσει πάρα πολύ δρόμο. Μέσα σε 4 μήνες ξεπέρασα πολλά όρια, κι αυτό μπορεί να το κάνει και η κοινωνία γύρω μας».
«Σας παρακαλώ, όταν βλέπετε κάποιον σαν τη Λουίζ, μη ρωτάτε τη μητέρα της "πώς και δεν το εντοπίσατε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης;". Είτε το είχε εντοπίσει, που σημαίνει ότι πήρε την απόφαση να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της, είτε δεν το είχε εντοπίσει και η έκπληξη ήταν αρκετή ώστε να μη χρειάζεται να επανέλθει στο θέμα. Επιπλέον, κάθε μητέρα έχει την τρομερή συνήθεια να νιώθει ενοχές για σχεδόν τα πάντα, οπότε όσον αφορά το έξτρα χρωμόσωμα... Δεν χρειάζεται να σας πω», έγραψε και έλαβε κύμα μηνυμάτων. 36.000 άνθρωποι διάβασαν το μήνυμά της σε μια μέρα και έγινε θέμα στα μίντια όλου του πλανήτη.
«Αυτή είναι η κόρη μου Λουίζ. Είναι 4 μηνών, έχει δύο χέρια και δύο πόδια, έχει δύο ωραία μαγουλάκια και ένα παραπάνω χρωμόσωμα». Ετσι ξεκινάει το μήνυμα της δημοσιογράφου:
«Οταν συνέβη αυτή η ανταπόκριση του κόσμου, ένιωσα να με ξεπερνάει το θέμα. Για τον σύζυγό μου και για μένα, αυτή η πλευρά των social media είναι το πολύ θετικό κομμάτι του ίντερνετ. Ο ιστός επιτρέπει να εκφραστεί ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης» δήλωσε η δημοσιογράφος στο Paris Match.
«Εγραψα αυτό το μήνυμα στο Facebook σαν κραυγή αλλά και σαν παράπονο. Δεν είχα θυμό, ήμουν και στενοχωρημένη. Είχα γυρίσει από ένα ιατρικό ραντεβού με τη Λουίζ και εκεί άκουσα να με ρωτάνε "μα, δεν το είδατε όταν ήσασταν έγκυος;". Δεν ήταν η πρώτη φορά που το άκουγα, με πόνεσε όμως».
«Αυτή η ερώτηση είναι κλασική. Καταλαβαίνω ότι όταν κάποιος λέει αυτές τις λέξεις δεν καταλαβαίνει πόσο πόνο προκαλεί. Δεν είναι κακία, είναι από αδεξιότητα. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι υπάρχει ένα απόλυτα αξιόπιστο τεστ και ότι δεν υπάρχει σήμερα να έχεις παιδί με σύνδρομο Down χωρίς να το ξέρεις. Με πονάει γιατί κι εγώ έθεσα το ερώτημα στον εαυτό μου, σαν μητέρα. Πέρασα όλες τις εξετάσεις που γίνονται στις έγκυες γυναίκες. Οταν λοιπόν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, είναι σαν να μου λένε "μα, πώς γίνεται κι αυτό το παιδί είναι εδώ;"».
«Τι έγινε όταν το έμαθες στην εγκυμοσύνη;», τη ρώτησε το περιοδικό.
«Είναι ένα τεράστιο σοκ. Αρχικά αναρωτιέσαι γιατί σου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν πίστευες ότι θα μπορούσε να σου συμβεί. Εχουμε την εντύπωση ότι ζούμε έναν υπερ-ελεγχόμενο κόσμο κι ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι μας. Νιώθεις θυμό, αδικία για σένα και για το παιδί σου. Εγώ ένιωσα ενοχή. Ηταν μέσα στην κοιλιά μου και αναρωτήθηκα αν έφταιγα εγώ που είχε αυτό το πρόβλημα. Αποφάσισα όμως να το κρατήσω, τελεία», είπε η Boudet.
«Τίποτα δεν σε προετοιμάζει για να δεχτείς αυτό το σοκ. Αποτελεί σοκ και για τον οικογενειακό περίγυρο. Τι να τους πεις; Το χειρότερο είναι η ενόχληση που αισθάνονται για την αναπηρία. Δεν ακούς λόγια όπως "τι ωραίο δώρο αυτό το παιδί", "είναι υπέροχο". Η κοινωνία μας δεν είναι τρυφερή με τη διαφορετικότητα. Πριν γεννηθεί η Λουίζ, ούτε εγώ η ίδια δεν ήμουν άνετη απέναντι στην αναπηρία. Σήμερα έχω διανύσει πάρα πολύ δρόμο. Μέσα σε 4 μήνες ξεπέρασα πολλά όρια, κι αυτό μπορεί να το κάνει και η κοινωνία γύρω μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου