αναρχοκομμουνιστής
βρε παιδί μου,
αλλά έχω μάθει
να σέβομαι τους
ΓΝΗΣΙΟΥΣ
Ανθρώπους.
ΔΕΝ έχω δα τα καλύτερα λόγια για το "παπαδαριό" (κι έχω γνωρίσει "παπάδες" και παπάδες...)
Είμαι συνειδητά άθεος… αναρχοκομμουνιστής βρε παιδί μου, αλλά έχω μάθει να σέβομαι τους ΓΝΗΣΙΟΥΣ Ανθρώπους.
Ξέρω
ότι στον κλήρο, όπως και στους χριστιανούς βρίσκεις τους άπειρους
θεομπαίχτες - βρίσκεις όμως και κάποια ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ, ουσιαστικά
Αφιερωμένους, με καρδιά Μεγάλη και ταπεινή... Οσιακές ζωές και Πρόσωπα,
όπως είναι και ο θεολογικός όρος... ΣΥΝ, ορισμένοι, Εξαιρετικά Μυαλά.
Διαφωνούμε στα Τόσα, μα ο Σεβασμός - Σεβασμός!
Το Δεσπότη της Κεφαλονιάς δεν τον ήξερα... καν ακουστά δεν τον είχα...
Ωστόσο,
όλες αυτές οι Μαρτυρίες... αμ όλες;;; ΔΕΝ γίνεται να ψεύδονται!...
Άνθρωπος που έχει κατακτήσει τέτοια Αγάπη Προφανώς Μοίρασε
πολλαπλάσια...
...Ξέρεις,
πριν κάποιο καιρό, στο σταθμό ηλεκτρικού του Φαλήρου, βραδάκι ήταν,
πρόσεξα έναν, μάλλον ψηλό Αρχιμανδρίτη... κουρασμένος έδειχνε, κράταγε
μια σακούλα σουπερμάρκετ με κάτι ελάχιστα και την τσάντα, μεγαλύτερη,
"δερμάτινη" φθαρμένη... μάλλον με τα ιερατικά του...
Απλό
πρόσωπο, γλυκειά ματιά... Πρόσεξα επίσης τα χαλασμένα παπούτσια του και
πως το ράσσο του, ήταν σκισίματα, μπαλώματα, τρύπες... ΔΕΝ του
Μίλησα...
Είχα
όμως την απόλυτη σιγουριά, πως αν και "καλοβαλμένος" εμφανισιακά εγώ,
με έστω λίγα χρήματα στην τσέπη και σίγουρο φαΐ και σπίτι, τού' λεγα
"παππούλη… πεινάω… έχεις τίποτα;"... Θα μού' δινε την φτωχή σακκούλα του
σουπερμάρκετ!...
Πιο σίγουρος επίσης, πως εάν τού' λεγα "παππούλη έχω συνειδησιακό θέμα με...", θα τα παράταγε όλα να με συζητήσει...
Ότι
εάν ξαφνικά Εκείνη τη στιγμή αποφάσιζα να γίνω χριστιανός και του
ζήταγα να μ' εξομολογήσει, Αμέσως θά' βγαζε το πετραχήλι, εκεί σε μια
γωνιά στο σταθμό και θα τό' κανε με Χαρά!..
Από
τις Φωτογραφίες του παππούλη της Κεφαλλονιάς , Εικάζω ότι Μάλλον ΑΥΤΟΣ
ήταν... Και Εάν όχι , πάλι καλά ότι Υπάρχει Και άλλος Ιερωμένος σαν τον
π. Γεράσιμο…
Και άλλοι Υπάρχουν, το Ξέρω!.. Λίγοι όμως...
Διότι Τόσοι "υπόλοιποι" είν' Ολίγιστοι!...
Στο Καλό παππούλη... Εάν, εν τέλει, υπάρχει θεός... ο θεός σου, ας σε ξεκουράσει, όπως και Τόσους Οσίους με το δικό σου βίο!
4 σχόλια:
Διάβασα σχόλια σε ιστοσελίδα με κεφαλονίτικες ειδήσεις ότι ο κόσμος που προσκυνούσε το σκήνωμά του στο Αργοστόλι διαπίστωνε πως τα χέρια του μακαριστού ήταν ζεστά...
Οι άνθρωποι ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΟΥΝ κάποιον του βρίσκουν ΟΛΕΣ τις χάρες.
Οι άνθρωποι ΟΤΑΝ ΜΙΣΟΥΝ κάποιον τον υπονομεύουν ύπουλα φορώντας προσωπεία φιλίας,
τον αποδομούν, τον αμφισβητούν, τον συκοφαντούν, τον χλευάζουν, τον εξοντώνουν με άπειρους τρόπους,
ΌΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ έκαναν με τον ΚΥΡΙΟ...
ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ, ξεκινουν από το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ μίσος ή την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ αγάπη.
Οταν λοιπόν ΟΛΑ ξεκινούν απο την αγάπη ή το μίσος
τα επιχείρηματα είναι στην ουσία τους παντελώς περιττά..
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΘΕ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ,
ΑΥΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΠΟΥ ΕΠΕΔΕΙΞΕ ΟΣΟ ΕΖΗΣΕ.
ωραίο κειμενάκι αλλά δεν το έγραψε άθεος και κάνει μπαμ από μακρυά...
όσο για τον ευλογημένο αυτόν ιεράρχη δεν υπάρχουν λόγια
@B.
Σωστά κατάλαβες και συ, ευφυέστατε και γλυκομίλητε, κολλητέ.
Ο γνωστός πράκτωρ θου-βου, με τα πολλά προσωπεία στο διαδίκτυο, το έγραψε.
;-)
Δημοσίευση σχολίου