23.23΄23΄΄22/6/2015
Σέ κοίταζα καί ἔνοιωθα, μιά θάλασσα στό βλέμμα,βαθειά γαλαζοπράσινη, γεμάτη φῶς λιακάδας
καί ἔβλεπα τήν δύναμη, ἀλήθειας δίχως ψέμα,
νά ταξειδεύει μέσα της, σάν ἄρωμα Ἑλλάδας.
Καί ἤσουν ἕνα κόσμημα, μιᾶς Αὐτοκρατορίας,
Ἀρχόντισσα Βυζάντιου, μέ πλουμιστά στολίδια
κι ἦταν θαρρεῖς καί γύρισε, ὁ ροῦς τῆς Ἱστορίας,
ξοπίσω κεῖ στίς ρίζες μας, πού ἔχεις στά γονίδια.
Ἀρχόντισσα Βυζάντιου, μέ πλουμιστά στολίδια
κι ἦταν θαρρεῖς καί γύρισε, ὁ ροῦς τῆς Ἱστορίας,
ξοπίσω κεῖ στίς ρίζες μας, πού ἔχεις στά γονίδια.
Καί ἔλαμπες σάν ὄνειρο, μετάξινο στόν Ἥλιο,
πορφύρα καί κεντήματα, στολίζαν τά προικιά σου,
μέ τό Σουφλί γενέτειρα καί ἔρωτας κι εἰδύλλιο,
μεθοῦσαν τίς ἡλιόλουστες, ἀνάσες στήν ματιά
πορφύρα καί κεντήματα, στολίζαν τά προικιά σου,
μέ τό Σουφλί γενέτειρα καί ἔρωτας κι εἰδύλλιο,
μεθοῦσαν τίς ἡλιόλουστες, ἀνάσες στήν ματιά
σου.
Γ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου