Πηγή: Περιοδικό Θεολογία - Τόμος 85 - Τεύχος 4 - 12/2014
Σχόλιο: Ο κωμικοτραγικός Γιαγκάζογλου ασχολείται μέ πράγματα πού τόν ξεπερνούν, γιά τά οποία αδιαφορεί πλήρως, προκειμένου νά υπηρετήσει τό αφεντικό του τόν Ζηζιούλα, τόν Μεγάλο Αιρετικό.
Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής : Ο ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
“Πεύσεις και αποκρίσεις”, τόμος 14Α, εκδόσεις Μερετάκη, Ερώτησις 104, Απόκρισις:
«Η ψυχή, νους υπάρχουσα κατά την δύναμιν αυτής, έχει ως αγέννητον εαυτήν, εαυτώ γεννώντα γεννητώς, ως είναι τον λόγον τον εν τω νω και εκ του νου γεννώμενον άλλον αυτώ εκείνο τον γεννώντα νουν μετά της κατά την γέννησιν ιδιότητος της μηδαμώς δεχομένης αντιστροφήν.
Διότι άφετον και απλούν κατά την ουσίαν η μόνον το Θείον, τα δε άλλα πάντα, όσα μετά Θεόν και εκ Θεού το είναι έχει, εξ ουσίας και ποιότητος ήτουν δυνάμεως είναι, τουτέστιν εξ ουσίας και συμβεβηκότος.
Αυτός ουν ο λόγος ο ούτω και ων και γεννώμενος, της υπουργού φύσεως την φωνήν λαμβάνων, προφέρεται και γεννά λόγον εν άλλω νοί, διά της του δεχομένου ακοής τω νω παραπεμπόμενος.»
Mετάφραση :
Καί τί λέει εν προκειμένω ο Γιαγκάζογλου;;
"Αλλά πώς γίνεται ο Λόγος του Θεού να εκφράζεται με την ανθρώπινη γλώσσα: Στο γεγονός αυτό εξυφαίνεται μία άλλη διάσταση του μυστηρίου της ενσάρκωσης ώς διαρκούς κενώσεως του ακτίστου Θεού στις δυνατότητες του κτιστού όντος. Όπως ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με την θεότητα, έτσι και η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να εκφράσει τον άρρητο Θεό Λόγο, δίχως να αποβάλλει τα φυσικά χαρακτηριστικά της άλλά και δίχως να δεσμεύει την άκτιστη δύναμη του Θεού Λόγου. Εδώ συμβαίνει μία κατ’εξοχήν μεταμόρφωση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου λόγου."
Αμέθυστος
Σχόλιο: Ο κωμικοτραγικός Γιαγκάζογλου ασχολείται μέ πράγματα πού τόν ξεπερνούν, γιά τά οποία αδιαφορεί πλήρως, προκειμένου νά υπηρετήσει τό αφεντικό του τόν Ζηζιούλα, τόν Μεγάλο Αιρετικό.
Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής : Ο ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
«Η ψυχή, νους υπάρχουσα κατά την δύναμιν αυτής, έχει ως αγέννητον εαυτήν, εαυτώ γεννώντα γεννητώς, ως είναι τον λόγον τον εν τω νω και εκ του νου γεννώμενον άλλον αυτώ εκείνο τον γεννώντα νουν μετά της κατά την γέννησιν ιδιότητος της μηδαμώς δεχομένης αντιστροφήν.
Διότι άφετον και απλούν κατά την ουσίαν η μόνον το Θείον, τα δε άλλα πάντα, όσα μετά Θεόν και εκ Θεού το είναι έχει, εξ ουσίας και ποιότητος ήτουν δυνάμεως είναι, τουτέστιν εξ ουσίας και συμβεβηκότος.
Αυτός ουν ο λόγος ο ούτω και ων και γεννώμενος, της υπουργού φύσεως την φωνήν λαμβάνων, προφέρεται και γεννά λόγον εν άλλω νοί, διά της του δεχομένου ακοής τω νω παραπεμπόμενος.»
Mετάφραση :
H ψυχή
πού είναι νούς κατά τήν δύναμή της, έχει οπωσδήποτε ως αγέννητο τόν
εαυτό της πού γεννά νοητά γιά τόν εαυτό του, ώστε νά υπάρχει
ο λόγος πού είναι μέσα στό νού καί από αυτόν νά γεννιέται άλλος, [κι
έτσι ο πρώτος είναι ο νούς πού γεννά καί ο νούς πού γεννιέται ο
δεύτερος], έχοντας τήν ιδιότητα πού συνοδεύει τή γέννηση πού μέ κανένα
τρόπο δέν επιδέχεται αντιστροφή.
Διότι
τίποτε δέν είναι απόλυτο (ανεξάρτητο από τά άλλα) καί απλό στήν ουσία,
παρά μόνο τό Θείο, ενώ τά άλλα όσα είναι έπειτα από τόν Θεό καί παίρνουν
τήν ύπαρξή τους από τό Θεό, αποτελούνται από ουσία καί ποιό ήτοι
δύναμη, δηλαδή από ουσία καί συμβεβηκότα.
Αυτός λοιπόν ο λόγος, αυτός πού έτσι είναι καί γεννιέται, παίρνοντας τή
φωνή τής υπηρέτριας φύσης, προφέρεται καί γεννά λόγο σέ άλλο νού καθώς
παραπέμπεται μέ τήν ακοή εκείνου πού τόν δέχεται στό νού.Καί τί λέει εν προκειμένω ο Γιαγκάζογλου;;
"Αλλά πώς γίνεται ο Λόγος του Θεού να εκφράζεται με την ανθρώπινη γλώσσα: Στο γεγονός αυτό εξυφαίνεται μία άλλη διάσταση του μυστηρίου της ενσάρκωσης ώς διαρκούς κενώσεως του ακτίστου Θεού στις δυνατότητες του κτιστού όντος. Όπως ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με την θεότητα, έτσι και η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να εκφράσει τον άρρητο Θεό Λόγο, δίχως να αποβάλλει τα φυσικά χαρακτηριστικά της άλλά και δίχως να δεσμεύει την άκτιστη δύναμη του Θεού Λόγου. Εδώ συμβαίνει μία κατ’εξοχήν μεταμόρφωση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου λόγου."
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου