Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Διάβασα με πόνο "Καλό ταξίδι Βαγγέλη...τώρα θα ηρεμήσεις.." Δεν μπορώ να το δεχθώ."Οργίζομαι". Όσο θέλω να ανήκω στο ανθρώπινο γένος και όσο θέλω να πιστεύω ότι είμαι Χριστιανός, δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένα παλικάρι, ένα παιδί 20 χρονών, πρέπει να πεθάνει για να είναι ήσυχο; Απο τι; από ποιον; Ο Βαγγέλης έπρεπε να είναι στην ζωή. Σε αυτή που του χάρισε ο Θεός και να είναι ήρεμος και χαρούμενος.Ο Βαγγέλης δεν θα "ηρεμήσει εκεί", γιατί ήθελε με όλη την καρδιά του να είναι εδώ και εμείς κάναμε τα πάντα για να τον διώξουμε....
 π.Χαράλαμπος
Ετικέτες

2 σχόλια:

Ευλαλία είπε...

Τώρα 'ς τον αποχωρισμό τρεις ποταμούς διαβαίνω,
ο ένας χωρίζει αντρόγενα, κι' ο άλλος χωρίζει αδέρφια,
κι' ο τρίτος ο φαρμακερός τη μάνν' απ' τα παιδιά της.



Για πες μου, τι του ζήλεψες αυτού του Κάτου κόσμου;
Ευτού βιολιά δεν παίζουνε, παιγνίδια δε βαρούνε,
ευτού συδυό δεν κάθουνται, συντρείς δεν κουβεντιάζουν,
είναι κ' οι νιοι ξαρμάτωτοι, κ' οι νιαις ξεστολισμέναις,
και των μαννάδων τα παιδιά σα μήλα ραβδισμένα.

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΑΛΙΚΑΡΑΚΙ ΜΟΥ.

17 Μαρτίου 2015 στις 4:57 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Αγάπη μου !

Ένα ωραίο καί ευγενικό παιδί !

Τό μαρτυρούν τά μάτια του καί τό χαμόγελό του !

Καλό Παράδεισο !

18 Μαρτίου 2015 στις 12:58 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)