«Ἡ μονολόγιστη εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ “Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με” στὴν κατ᾽ ἰδίαν προσευχὴ τῶν πιστῶν»

.                […] Χρησιμοποιώντας τὸ κομποσχοίνι σὲ κάθε κόμπο ποὺ περνᾶ ἀνάμεσα στὰ δάχτυλό του ὁ προσευχόμενος ἐπαναλαμβάνει τὴν εὐχὴ  Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με

.             Ἡ ἴδια εὐχή μπορεῖ νὰ λέγεται καὶ γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους μὲ κατάληξη «ἐλέησον ἡμᾶς» ἢ καὶ γιὰ κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα «ἐλέησον τὸν δοῦλον σου» ἢ «τοὺς δούλους σου». Στὸν πρῶτο κόμπο ἀναφέρουμε ὀνομαστικὰ τὸ πρόσωπο ἢ τὰ πρόσωπα «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὰ ἐλέησον τὸν δοῦλον σου Ἀνδρέα» ἢ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον τοὺς δούλους σου Γεώργιο, Μαρία, Παναγιώτη, Δέσποινα, Ἀλέξανδρο». Στοὺς ὑπόλοιπους κόμπους τοῦ συγκεκριμένου κομποσχοινιοῦ γιά τά πρόσωπα αὐτά συνεχίζουμε νά λέμε «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον τὸν δοῦλον σου ἢ τοὺς δούλους σου», χωρὶς νὰ έπαναλαμβάνουμε κάθε φορὰ τὰ συγκεκριμένα ὀνόματα, τὰ ὁποῖα ἐννοεῖται ὅτι εἶναι αὐτὰ ποὺ μνημονεύσαμε στόν πρῶτο κόμπο..                   Ἡ ἴδια εὐχὴ μπορεῖ νὰ συμπληρωθεῖ καὶ μὲ τὴν ἐπίκληση τῆς Παναγίας μας καὶ τῶν Ἁγίων μας: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Μητρὸς καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων (ἢ τοῦ δεῖνα Ἁγίου), ἐλέησόν με ἢ ἐλέησον τὸν δοῦλον σου (ἢ τοὺς δούλους σου). […] Ἡ προσευχή μας γιὰ τοὺς ἄλλους εἶναι ἐκδήλωση τῆς ἰδιαίτερης ἀγάπης καὶ τῆς φιλανθρωπίας μας. Εἶναι ἕνα εἶδος πνευματικῆς ἐλεημοσύνης […]
.              Αὐξάνοντας σταδιακὰ τὸν ζῆλο καὶ τὴν θέρμη τῆς προσευχῆς καὶ καθὼς ἡ ψυχή μας θὰ γλυκαίνεται, θὰ ἀναπαύεται καὶ θὰ συνηθίζει νὰ λέει τὴν εὐχή, τότε θὰ ἀρχίσει νὰ διευρύνεται, νὰ ἐπεκτείνεται καὶ νὰ ἀγκαλιάζει ὄλο τὸν κόσμο, ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη … Μποροῦμε ἔτσι νὰ συμπεριλάβουμε στὴν εὐχὴ καὶ εἰδικὲς ὁμάδες ἢ κατηγορίες ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν ἰδιαίτερη ἀνάγκη ἢ ποὺ μπορεῖ κανεὶς νὰ μὴν εὔχεται γι᾽ αὐτούς.

Δειγματοληπτικά:

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον  καὶ φώτισον τοὺς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, ἱερομονάχους, μοναχοὺς καὶ μοναχές.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον καὶ φώτισον πάντας τοὺς ἐγκεχειρισμένους τὰς πολιτικὰς ἐπιστασίας (δηλαδὴ ὅλους τοὺς ἄρχοντες τῆς πατρίδος μας).

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον καὶ ἐνίσχυσον τὸν στρατὸν τῆς πατρίδος ἡμῶν καὶ τοὺς ἡγήτορας αὐτοῦ.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ σῶσον τὴν πατρίδα μας καὶ τὸν κόσμον σου.

Τοῖς μισοῦσι καὶ ἀδικοῦσιν ἡμᾶς συγχώρησον Κύριε.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ τοὺς εὐεργέτας ἡμῶν καὶ τοὺς εὐχομένους ὑπὲρ ἡμῶν ἐλέησον.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ  ἐλευθέρωσον τοὺς ὑπὸ τῆς βασκανίας καὶ τῆς μαγείας ὀχλουμένους ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ στήριξον καὶ δυνάμωσον τοὺς ἐν πενίᾳ, ἀνεργίᾳ, στερήσει, θλίψει καὶ ἀπογνώσει ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε καὶ ἴασαι τοὺς ἐν ἀσθενείᾳ κατακειμένους ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ  ἐλέησον καὶ φώτισον τοὺς πεπλανημένους ἀδελφοὺς ἡμῶν καὶ ἐπανάγαγε αὐτοὺς τῇ Ἁγίᾳ σου Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ στήριξον καὶ ἐλευθέρωσον τοὺς ἐν φυλακῇ, ἐξορίᾳ καὶ αἰχμαλωσίᾳ ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ  ἐνίσχυσον καὶ εὐλόγησον τοὺς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διωκομένους ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἀπάλλαξον καὶ ἐλευθέρωσον τοὺς ἐξαρτημένους ἀπὸ τὰ ναρκωτικὰ καὶ τὰ ψυχοναρκωτικὰ ἀδελφοὺς ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ  ἐλέησον καὶ εὐλόγησον τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς οἰκείους ἡμῶν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον καὶ εὐλόγησον (καὶ φώτισον) τὸν ἄνδρα μου (ἤ τὴν γυναίκα μου) καὶ τὰ παιδιὰ μου (καὶ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου).

 Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον καὶ εὐλόγησον τὴν οἰκογένειάν μου.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον καὶ εὐλόγησον τοὺς διδασκάλους, τοὺς ἀναδόχους καὶ τοὺς πνευματικοὺς πατέρας ἡμῶν.
[…]

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ πνευματικὸ τευχίδιο

τοῦ Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου,
Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου
ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Στεφάνου,
Ἅγια Μετέωρα-Χριστούγεννα 2013

πηγή:Ἡλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»