Όλο και μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε διαδρομές στο παρελθόν, είτε αυτό είναι σκοτεινό και δυσάρεστο οπότε μας καταθλίβει, είτε έχει τη λάμψη και τη φωτεινότητα, μιας χριστουγεννιάτικης μέρας και μας προκαλεί ευεξία και χαρά.
Καμμιά φορά αυτή η διαδρομή τόσο πολύ μοιάζει με το απαλό σήκωμα της κουρτίνας ενός παραθύρου, σαν πίσω της να υπάρχει ένα στημένο θεατρικό σκηνικό κι άλλες πάλι φορές με σωστή βουτιά στο κενό της δύναμης του χρόνου αλλά και των καταστάσεων που τόσο ανεξέλεγκτα κύλησαν μέσα από τα χέρια μας.
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου