ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΗΡΩΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ/ΜΑΡΤΥΡΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
Οι ελληνορθόδοξοι κηδεύουν το νεκρό τους ήρωα με μπάντες και τιμητικά πυρά που κροταλίζουν καταιγιστικά. Υψώνουν το φέρετρο μπροστά΄στην εκκλησιά κι αρχίζουν και χορεύουν κυκλικά έναν πυρρίχιο υπόσχεση και όρκο.

η ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού που γεννήθηκε στη Συρία μετοίκησε στο Λίβανο για να καταλήξει Κωνσταντινούπολη διανέμει χειμωνιάτικα ρούχα στις χήρες και τις οικογένεις των μαρτύρων και χαρτικά είδη και λοιπό σχολικό υλικο στα παιδιά

Είναι κι αυτοί που δεν άντεξαν τη φρίκη του πολέμου κι έφυγαν και διηγούνται τις θηριωδίες και τα μαρτύρια. Ο Issam Hakim είναι ένας χριστιανός της Συρίας.Μαζί με τη γυναίκα του έμεναν μέχρι πρόσφατα στο Χαλέπι. Κατέφυγαν στην Ευρώπη.Άφησαν πίσω μια κόρη από την οποία δεν έχουν νέα της.Οικογένεις διασκορπίστηκαν … Περιγράφουν τις συνθήκες διαβίωσης τους στο πολιορκημένο Χαλέπι.«Ζούσαμε μέσα στο φόβο. Το Χαλέπι ήταν περικυκλωμένο από τζιχαντιστές.»Ο Issam είναι καθολικός η γυναίκα του η Nada είναι ορθόδοξη. « Ο εμφύλιος μετεξελίχθηκε σε θρησκευτικό πόλεμο και η χριστιανική μειονότητα έπρεπε ή να προσηλυτιστεί ή να φύγει ή να πεθάνει » εξηγεί ο Issam.Βόμβες, απαγωγές,δολοφονίες η λίστα των βιαιοπραγιών στις οποίες υποοβλήθηκαν οι χριστιανοί είναι μακροσκελής. Δίπλα η γυναίκα του ξεσπάει σε κλάματα  : « Δεν έβγαινα πια από το σπίτι….Κοιμόμασταν στους διαδρόμους των σπιτιών μακριά από τα παράθυρα. Το μπαλκόνι του απέναντι σπιτιού ανατινάχθηκε μπροστά στα μάτια μου.Τα παιδιά δεν έβγαιναν έξω και τα περισσότερα σχολεία ήταν κλειστά. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό και υπήρχε έλλειψη τροφίμων.. Παρά τις βιαιότητες και τις απαγωγές των κληρικών,οι εκκλησίες στη συνοικία μας ήταν ανοιχτές. Αυτές διένεμαν τροφή,νερό και σούπα. 
Οι ακολουθίες πραγματοποιούνταν κανονικά αλλά σε αυτές λίγα άτομα πλέον παρευρίσκονταν από το φόβο μην σκοτωθούν καθ΄οδόν.  » Η Nada καταθέτει επίσης «ζούσαμε με διαρκές στρες.Χάσαμε δικούς μας ανθρώπους και γείτονες από τις βόμβες.Φίλοι μας κρατήθηκαν όμηροι και επέστρεψαν τραυματισμένοι.Έναν από αυτούς τον είχαν δεμνένο σε μια καρέκλα για μια βδομάδα με μπανταρισμένα τα μάτια και τον βασάνιζαν μέχρι να καταβάλει η οικογένειά του τα λύτρα. Στον Issam και τη γυναίκα του δεν ασκήθηκε άμεσα σε αυτούς τους ίδιους βία αλλά όπως καταγγέλουν « χριστιανοί σφαγιάσθηκαν και άλλοι σταυρώθηκαν έξω από την πόλη.  » Α
υτή μιλάει για την θέση της γυναίκας στο Χαλέπι μετά την εισβολή των τζιχαντιστών « Πριν την άφιξη των τζιχαντιστών ήμασταν ελεύθερες.Οι νέες έβγαιναν μέχρι τις 2 τα μεσάνυχτα. Σήμερα στις 5 η ώρα το απόγευμα οι δρόμοι είναι άδειοι. Οι νέες γυναίκες δεν τολμούν να βγουν μόνες ή με αυτοκίνητο. Αν στον δρόμο τους διασταυρωθούν με τζιχαντιστή αυτός τις σκοτώνει και τους κλέβει και το αμάξι στην περίπτωση που επιβαίνουν σε κάποιο όχημα.  » Ο Issam και η Nada έχουν 2 κόρες. Η μια από αυτές κατέφυγε στην Ισπανία ενώ η άλλη έμεινε πίσω. Δεν έχουν πια νέα της.Η σιωπή των δυτικών κάνει τον Issam να επαναστατεί: «Κανείς δεν ενοχλείται. Οι εκκλησίες καλούν σε προσευχή αλλά αυτές οφείλουν να ασκήσουν πιέσεις στις κυβερνήσεις. »Δεν είναι πεπεισμένος όπως λέει ότι μια στρατιωτική επέμβαση θα δώσει τη λύση. (bonnenouvelle.ch 2/10/14) 

πηγή