''σαντιγύ''

Μύκονος,  ούτε που θυμάμαι ποιό έτος,  αν και αν το βάλω κάτω θα το βρω,  η κόρη μου στα 7,  ο γιός μου με τη γιαγιά στη Θεσσαλονίκη 9 μηνών,  το εκκλησάκι αυτό λέγαμε πως είναι από σαντιγύ,  τόση πλαστικότητα,.  οι ανεμόμυλοι,  το sea satin με τα υπερβολικά υπέροχα πρωινά,  το κόκκινο σπίτι..  δεν ξαναπήγαμε ποτέ που το έγλυφε η θάλασσα,  όχι πως δεν ήταν όμορφα αλλά κάθε καλοκαίρι θέλαμε να γνωρίσουμε και κάτι άλλο,  και ύστερα κάτι άλλο..  και ύστερα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.. όμως και τα τωρινά,  που είναι πιο διαφορετικά από όλα τα προηγούμενα,  άσχημα δεν τα λες..  όλα καλοδεχούμενα..

με το φεγγαρι αγκαλια