Ακόμη κι αν δεν ξέρει κάποιος πού πηγαίνει- δύσκολο, αφού όποιος φτάνει
μέχρι εκεί έχει πληρώσει 570 δολάρια- η πινακίδα είναι σαφής.
«Προετοιμαστείτε να βγείτε εκτός δικτύου», γράφει αυτή που υπάρχει λίγο
πριν από το Camp Grounded. Το καμπ αποτοξίνωσης από την τεχνολογία, στην
Καλιφόρνια.
Μόλις φτάνουν εκεί όσοι αποφασίζουν να διαπιστώσουν πώς είναι η ζωή όταν δεν κοιτάς μία οθόνη, ζουν απευθείας τη στιγμή του αποχωρισμού. Στέκονται σε μία σειρά και παραδίδουν κάθε ηλεκτρονική συσκευή που έχουν μαζί τους στους συμβούλους του καμπ. Θα κάνουν να τις δουν τέσσερις ημέρες, κατά τις οποίες θα αποφασίσουν πώς να είναι να ζεις με 300 άλλους ανθρώπους- που φιλοξενούνται κάθε φορά στις εγκαταστάσεις- χωρίς να υπάρχει η διαφυγή της ενασχόλησης με το smartphone.
Η αποτοξίνωση από την τεχνολογία είναι το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα που κάνουν κατά τη διαμονή τους στο καμπ. Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να αφήσουν πίσω τους ό,τι έχει να κάνει με την εργασία τους. Και οι κανονισμοί είναι τόσο αυστηροί, που θεωρείται... ταμπού ακόμη και να πει κανείς τη λέξη «δουλειά», όπως γράφει το Forbes.
Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος εκεί πρέπει να βρει έναν άλλο τρόπο ακόμη και για να συστηθεί, αφού συνήθως η πρώτη αναφορά που κάνει κάποιος όταν «παρουσιάζει» τον εαυτό του σε έναν άγνωστο είναι για το επάγγελμά του. «Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω το μεγάλο βαθμό στον οποίο η ''ταυτότητά'' μου σχετιζόταν με τη δουλειά μου. Αλλά και πως έκρινα τον κόσμο επιφανειακά, με βάση το επάγγελμά του», παραδέχθηκε ο Μπέντζαμιν Πάκαρντ, ένας 30χρονος τηλεοπτικός παραγωγός που βρέθηκε στο καμπ για να «αποτοξινωθεί».
Οσο για το πώς περνούν την ώρα τους χωρίς τεχνολογία όσοι βρίσκονται εκεί; Δημιουργικά. Τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν γραφομηχανές, όπου παραπέμπουν τους επισκέπτες να γράψουν ποιήματα ξεκινώντας με τη λέξη «σπίτι». Υπάρχουν «inbox», όπου όμως δεν λαμβάνουν eMail, αλλά γράμματα, υπάρχει GOOGLE, αλλά η μηχανή αναζήτησης είναι ανθρώπινη- αφήνουν σημειώματα με ερωτήσεις σε ειδικούς χώρους- αλλά και «τοίχος του Facebook», ο οποίος είναι βέβαια πίνακας στον οποίο γράφουν κάτι που θέλουν.
Η αποτοξίνωση δεν είναι πάντα εύκολη βέβαια. Οι περισσότεροι παραδέχονται ότι έπιασαν τον εαυτό τους να κάνει τη χαρακτηριστική κίνηση για να πιάσει το smartphone, κυρίως τις στιγμές που ένιωθαν μόνοι ή πιέζονταν. Οσο για το τι γίνεται μετά από την παραμονή στο καμπ, η απάντηση είναι αυτονόητη. Οσοι συναντήθηκαν εκεί γίνονται «φίλοι» στο Facebook και συνεχίζουν να επικοινωνούν μέσω της τεχνολογίας την οποία προσπάθησαν να απαρνηθούν και χάρη σε αυτό γνωρίστηκαν!
Μόλις φτάνουν εκεί όσοι αποφασίζουν να διαπιστώσουν πώς είναι η ζωή όταν δεν κοιτάς μία οθόνη, ζουν απευθείας τη στιγμή του αποχωρισμού. Στέκονται σε μία σειρά και παραδίδουν κάθε ηλεκτρονική συσκευή που έχουν μαζί τους στους συμβούλους του καμπ. Θα κάνουν να τις δουν τέσσερις ημέρες, κατά τις οποίες θα αποφασίσουν πώς να είναι να ζεις με 300 άλλους ανθρώπους- που φιλοξενούνται κάθε φορά στις εγκαταστάσεις- χωρίς να υπάρχει η διαφυγή της ενασχόλησης με το smartphone.
Η αποτοξίνωση από την τεχνολογία είναι το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα που κάνουν κατά τη διαμονή τους στο καμπ. Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να αφήσουν πίσω τους ό,τι έχει να κάνει με την εργασία τους. Και οι κανονισμοί είναι τόσο αυστηροί, που θεωρείται... ταμπού ακόμη και να πει κανείς τη λέξη «δουλειά», όπως γράφει το Forbes.
Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος εκεί πρέπει να βρει έναν άλλο τρόπο ακόμη και για να συστηθεί, αφού συνήθως η πρώτη αναφορά που κάνει κάποιος όταν «παρουσιάζει» τον εαυτό του σε έναν άγνωστο είναι για το επάγγελμά του. «Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω το μεγάλο βαθμό στον οποίο η ''ταυτότητά'' μου σχετιζόταν με τη δουλειά μου. Αλλά και πως έκρινα τον κόσμο επιφανειακά, με βάση το επάγγελμά του», παραδέχθηκε ο Μπέντζαμιν Πάκαρντ, ένας 30χρονος τηλεοπτικός παραγωγός που βρέθηκε στο καμπ για να «αποτοξινωθεί».
Οσο για το πώς περνούν την ώρα τους χωρίς τεχνολογία όσοι βρίσκονται εκεί; Δημιουργικά. Τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν γραφομηχανές, όπου παραπέμπουν τους επισκέπτες να γράψουν ποιήματα ξεκινώντας με τη λέξη «σπίτι». Υπάρχουν «inbox», όπου όμως δεν λαμβάνουν eMail, αλλά γράμματα, υπάρχει GOOGLE, αλλά η μηχανή αναζήτησης είναι ανθρώπινη- αφήνουν σημειώματα με ερωτήσεις σε ειδικούς χώρους- αλλά και «τοίχος του Facebook», ο οποίος είναι βέβαια πίνακας στον οποίο γράφουν κάτι που θέλουν.
Η αποτοξίνωση δεν είναι πάντα εύκολη βέβαια. Οι περισσότεροι παραδέχονται ότι έπιασαν τον εαυτό τους να κάνει τη χαρακτηριστική κίνηση για να πιάσει το smartphone, κυρίως τις στιγμές που ένιωθαν μόνοι ή πιέζονταν. Οσο για το τι γίνεται μετά από την παραμονή στο καμπ, η απάντηση είναι αυτονόητη. Οσοι συναντήθηκαν εκεί γίνονται «φίλοι» στο Facebook και συνεχίζουν να επικοινωνούν μέσω της τεχνολογίας την οποία προσπάθησαν να απαρνηθούν και χάρη σε αυτό γνωρίστηκαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου