ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ: Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ   Ο  ΝΕΟΣ 

    Το κείμενο του Σεβασμιωτάτου π.Ιεροθέου που ακολουθεί παρουσιάζει σε λίγες γραμμές την πεμπτουσία της Απολογητικής της Εκκλησίας μας.

Ο μεγάλος σύγχρονος απολογητής μακαριστός π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος έλεγε ότι ο κίνδυνος είναι «...ΟΧΙ ν' αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ φρόνημα, αλλοιωμένη την ορθόδοξο πίστη».

Σήμερα που οι διδασκαλίες της Νέας Εποχής έχουν εισβάλλει για τα καλά μέσα στον Εκκλησιαστικό χώρο, και η Μασονία κυριαρχεί ακόμη και σε υψηλόβαθμα στελέχη η ανάγκη για Οριοθέτηση της πίστης είναι κάτι περισσότερο από επείγουσα.

Ο άγιος Μάρτυρας και Ομολογητής Στέφανος ο Νέος προτίμησε το θάνατο από τον συμβιβασμό: «Τον έκλεισαν σε μια μονή της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ έκαιγαν το μοναστήρι του και διασκόρπιζαν τους μαθητές του. Κατόπιν τον έφεραν δημοσίως αντιμέτωπο με θεολόγους του αυτοκράτορα, αλλά εκεί υποστήριξε με λαμπρό τρόπο την παράδοση των αγίων Πατέρων. Μπροστά στο δίλημμα που του ετέθη να υπογράψει τις αποφάσεις της συνόδου ή να πεθάνει βασανιζόμενος, ο άγιος ενέπαιξε τους κατηγόρους του...»¹.

Ο επτάχρονος Κινέζος άγιος Μάρτυρας και Ομολογητής Ιωάννης αρνήθηκε να συμβιβαστεί στις «προτάσεις» να αρνηθεί τον Χριστό: «...Βασάνισαν το μικρό παιδάκι με αφάνταστη βαρβαρότητα. Εκείνο αρνήθηκε να θυμιάσει τον Βούδα. «Είσαι πιστός του διαβόλου!», τού έλεγαν. «Είμαι Χριστιανός!» απαντούσε. «Πιστεύω στον αληθινό Θεό!» Τού έκοψαν τα δάχτυλα των ποδιών, τη μύτη του, τα αυτιά του και τέλος τα χεράκια του από τους ώμους. Κατά τις μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων, τού Προτάσιου Χάν και τού Ηρωδίωνος Χσιού, ο Παιδομάρτυρας τού Χριστού δήλωσε ότι δεν πονούσε, παρά τις πληγές και τον ακρωτηριασμό. «Το να υποφέρει κανείς για τον Χριστό δεν είναι βαρύ!», απαντούσε. Με την ακατάσχετη αιμορραγία διψούσε. Ζήτησε λίγο νερό. Τον κορόιδευαν και τον βρίζανε. Την επαύριο τον αποκεφάλισαν και κάψανε το λειψανάκι του πάνω σε μια τελετουργική πυρά, «προς τιμήν τού Βούδα». Επτά χρόνων παιδί! Ποιος θα μπορούσε να τον ελέγξει αν από παιδική δειλία θυσίαζε στα δαιμόνια; Και όμως...!²

Αν επτάχρονα παιδιά ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΝ τότε το τίμιο αίμα τους είναι αυτό που θα ζυγίσει το εκκοσμικευμένο μας φρόνημα και την «διπλωματία» μας όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο.

Καθήκον όλων μας είναι η καθημερινή ομολογία της Μοναδικής Αλήθειας, χωρίς «δεύτερες σκέψεις», χωρίς σκοπιμότητα και διγλωσσία για να μην καταλήξουμε κατά φαντασία χριστιανοί κατά την ρήση του μεγάλου Ιωάννη Κορναράκη: «Ο κατά φαντασία χριστιανός, με τον έντονο εξωστρεφικό του χαρακτήρα και τη διψυχία του να είναι και μέσα στην Εκκλησία και μέσα στα δρώμενα τον κόσμου, βιώνει διαχρονική τη διάσπασή του, να είναι 'ακατάστατος εν πάσαις ταίς οδοίς αυτού'»³

Οι Πατέρες ας αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και ας εστιάσουν στο πρόβλημα της Οριοθέτησης της πίστης ώστε να καταρτήσουν Αντιαιρετικά Γραφεία με Άξια στελέχη που θα κατέχουν Ορθόδοξο και Ομολογιακό φρόνημα. Τα αντιαιρετικά γραφεία δεν είναι γραφεία «γάμων» ή «λογιστήρια» να καταρτίζονται από φρονηματίες «δημοσιο-υπαλληλικής» νοοτροπίας. Το αντιαιρετικό χρειάζεται Χριστιανούς έτοιμους «... πρός απολογίαν παντί τω αιτούντι» (Α’ Πέτρ.γ’ 15). Δόξα τω Θεώ αρκετά δουλεύουν επάξια! 

Ο Θεός βοηθός.

---

1  ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ- «ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ» http://www.egolpion.com/stefanos_neos.el.aspx

2 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΝ ΚΙΝΑ -Σεβ. Μητροπολίτου Προικονήσου Ιωσήφ http://www.egolpion.com/chinese_saints.el.aspx

3   http://www.egolpion.com/fantasia_xristianos.el.aspx

---

  ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου & Αγ. Βλασίου Ιερόθεος 

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς, αφού βλέπουμε να επικρατή μια μεγάλη αποστασία των ανθρώπων από το θέλημα του Θεού και κυρίως, βέβαια, από τον ζωντανό Θεό. Το πρόβλημα όμως είναι το πώς αντιμετωπίζει κανείς αυτήν την κατάσταση.
Η Εκκλησία, όπως το βλέπουμε στην διδασκαλία των Πατέρων και των αγίων, εξασκούσε πάντοτε την αντιαιρετική τακτικήκαι αντιμετώπιζε τους αιρετικούς, αναιρώντας τα επιχειρήματά τους, αλλά όμως προχωρούσε και σε ένα άλλο βασικότερο σημείο, δηλαδή οριοθετούσε την Ορθόδοξη πίστη και βοηθούσε τους πιστούς να την βιώνουν και να αποκτήσουν ενότητα με τον Χριστό.

Δηλαδή, βοηθούσε τους Χριστιανούς να ζουν μέσα στην Εκκλησία, με την θεολογία και τα μυστήρια, ώστε να αντιμετωπίζουν κάθε αίρεση, αλλά και τις ενέργειες του αντιχρίστου.

Είναι γνωστό από τα έργα των Πατέρων ότι όταν εμφανίζονται αιρέσεις και όταν θα έλθη ο αντίχριστος, θα πλανηθούν όσοι δεν έχουν προσωπική πείρα των αληθειών της πίστεως, όσοι δεν είναι πραγματικά παιδιά του Θεού και δεν μπορούν να κάνουν την διάκριση μεταξύ κτιστού και ακτίστου, μεταξύ ενεργειών του Θεού και ενεργειών του διαβόλου.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι έργο της Εκκλησίας δεν είναι αποκλειστικά και μόνον να μάχεται με τους αιρετικούς, αλλά να καταρτίζη τους πιστούς, ώστε στον κατάλληλο καιρό να γίνουν ομολογητές του Χριστού και μάρτυρες από αγάπη για Αυτόν. Και γνωρίζουμε καλά ότι το να ομολογή κανείς τον Χριστό και να μαρτυρήση για Αυτόν δεν είναι ένα ανθρωποκεντρικό έργο, ούτε αποτέλεσμα ενός φροντιστηρίου αντιαιρετικού αγώνος, αλλά μέθεξη της Χάριτος του Θεού.

Ο Χριστός είπε: “Πάς όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων…” (Ματθ. ι’, 32). Η ομολογία γίνεται εν Χριστώ, όταν ο άνθρωπος είναι ενωμένος με τον Χριστό. Σε άλλο σημείο είπε: “Θέσθε ουν εις τας καρδίας υμών μη προμελετάν απολογηθήναι· εγώ γαρ δώσω υμίν στόμα και σοφίαν ή ου δυνήσονται αντειπείν ουδέ αντιστήναι πάντες οι αντικείμενοι υμίν” (Λουκ. κα’, 13-14).

Έτσι, ο Χριστιανός προετοιμάζεται, καθαρίζοντας την καρδιά του, αποκτώντας εκκλησιαστικό φρόνημα και ζωή και όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους.

Πάντοτε θα υπάρχουν εχθροί, αιρετικοί και αντικείμενοι. Ο Χριστός είπε: “Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων…” (Ματθ. ι’, 16). Οι Μαθηταί έγιναν Απόστολοι και εστάλησαν μέσα στους λύκους. Ο Χριστός δεν επαγγέλλεται να κονιορτοποιήση τους λύκους, ούτε να καταργήση την δύναμη του Σατανά στον νυν καιρό· αυτό θα γίνη μετά την Δεύτερη έλευσή Του, στον άλλο αιώνα. Αλλά εκείνο που υπόσχεται είναι να καταρτίζη μαθητάς, να δημιουργή δικά Του πρόβατα, και να τους αποστέλη στους λύκους για να τους αντιμετωπίσουν.

Τελικά, η Εκκλησία δεν πρέπει να καταναλίσκη όλες τις δυνάμεις της στον πόλεμο εναντίον των αιρετικών, ούτε να φοβίζη τους ανθρώπους, αλλά να προετοιμάζη τους Χριστιανούς με όλα τα μέσα που διαθέτει, δηλαδή την Ορθόδοξη θεολογία, την νοερά προσευχή, την μυστηριακή ζωή κ.λ.π. για να γίνουν αυτοί στον κατάλληλο καιρό ομολογητές του Χριστού και μάρτυρες για την δόξα Του.

 πηγή