Αν μιλήσω θα έχω να αντιμετωπίσω ένα αδιέξοδο. Η σιωπή γεμίζει άρνηση το μέσα μου. Μπουκώνω σαν ουρανός γεμάτος μαύρα σύννεφα. Οι κουβέντες μας σε τέλμα και το άδικο διαφορετικό για τον καθένα να κραυγάζει. Δύσκολες οι ισορροπίες.. Η ζυγαριά γέρνει σε ένα κόκκινο Θυμό. Και Λύπη.. γιατί σε βάθος χρόνου θα έπρεπε να έχουν βρεθεί οι λύσεις..
Βρέχει το ξες;
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου