Αλήθεια δεν μπορώ να θυμηθώ....Αυτή η λευκή
σελίδα ήταν δική μου καλά διπλωμένη και κρυμμένη στα βάθη της ψυχής μου
και συ την ξεδίπλωσες ή μήπως ήταν δική σου και μου τη χάρισες σαν να
ήταν το φιλί της ζωής...; Κι έγραψα σ΄ αυτή το πιο μυστικό
και άναρχο σ΄ αγαπώ....Μόνο του χωρίς όνειρα...Δεν κάνουν όνειρα τα
άναρχα σ΄ αγαπώ, ζουν και πεθαίνουν μέσα στην αλήθεια της στιγμής... Ένα
άναρχο σ΄ αγαπώ που δεν θα κάνει ποτέ ταμείο κι αυτό το ξέρουμε καλά κι
οι δύο... από τη Λένα Τσέλιου
Σάββατο 21 Ιουνίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου