Πορφύρης Δ/Σταφυλά Π για το pentapostagma
«Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία δύναται να επιφέρει σημαντικές συνέπειες στις σχέσεις συμφιλίωσης ορθοδόξων και καθολικών”,παραδέχεται το “aleteia” (διεθνές καθολικό μέσο).Συνεχίζει:
Ενδεικτικό της θρησκευτικής έντασης είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση Ianoukovitch είχε απειλήσει την ουκρανική ”ελληνοκαθολική” Εκκλησία «με παύση των δραστηριοτήτων της και με αναστολή της λειτουργίας της», αν οι ιερείς της δεν σταματήσουν τις αγρυπνίες στο πλευρό των διαδηλωτών στην πρωτεύουσα.
Αυτές οι αγρυπνίες έδωσαν σκηνές μιντιακής και πολιτικής εκμετάλλευσης όπου μέλη του κλήρου πρωτοστάτησαν ή εικόνες από εκκλησίες κατ΄όψιν ορθόδοξες όπου μεταφέρονταν τραυματίες. Μεγάλα ονόματα του διεθνούς καθολικισμού όπως ο Καρδινάλιος της Ν.Υόρκης Timothy Dolan εξέφρασαν την υποστήριξή τους στο φιλοευρωενωσιακό κίνημα.
Ο ψευδοπατριάρχης Φιλάρετος των ουνιτών, το θρησκευτικό σκέλος των φιλοευρωενωσιακών κινημάτων, αιτιολογεί την βία: « οι άνθρωποι ήλπιζαν ότι θα υπογραφόταν η συμφωνία με την Ε.Ε. κάτι που δεν έγινε ».
Αντίθετα, ο Πατριάρχης Κύριλλος ο 1ος από τη Μόσχα κάλεσε τους ανθενωτικούς συμπεριλαμβανομένου του κλήρου “να αντισταθούν στην απορρόφηση της Ουκρανίας από την βέβηλη Δύση”, μήνυμα που επεφρασμένα ενόχλησε τον καθολικισμό.« Όταν ένα μέλος του κλήρου εμφανίζεται στα οδοφράγματα και προκαλεί τα άτομα αυτό δεν είναι ένα μήνυμα της Εκκλησίας » δήλωσε o Kύριλλος.
Ο αντικανονικός Πατριάρχης Κιέβου, Φιλάρετος που δια της διάσπασης της Ορθόδοξης Εκκλησίας διευκόλυνε και την πολιτική διάσπαση και πυροδότησε το εμφυλιακό κλίμα, δηλώνει “ότι επιθυμεί απαγκίστρωση από την ρώσικη αυτοκρατορία”. Ουσιαστικά, επιλέγει την τιάρα των δυτικών και την αυτοκρατορία των αισθήσεων του δυτικού πολιτισμού.
Εντός της επικράτειας η διάσπαση της κοινωνικής συνοχής πέρα από τη γλωσσική διαφορά -ρωσόφωνοι και ουκρανόφωνοι- επιβαρύνεται και από το θρησκευτικό σχίσμα που πάντα ιστορικά προηγείται ή έπεται από μια πολιτική διάσπαση ή απόσχιση.
Η Ουκρανία είναι διηραιμένη ανάμεσα στη Ανατολή που είναι Oρθόδοξη και στη Δύση που είναι πλειοψηφικά Kαθολική.
Υπάρχουν 3 κυρίαρχες εκκλησίες:
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας που ανήκει στο Πατριαρχείο Μόσχας η μόνη κανονική και αναγνωρίσιμη από τον υπόλοιπο ορθόδοξο κόσμο.Προίσταται ο μητροπολίτης Κιέβου, Βλαδίμηρος.Η Ορθόδοξη Εκκλησία που ανήκει στο Πατριαρχείο της Μόσχας είναι η πιο πολυάριθμη.
Η μικρή αλλά μεγάλης επιρροής ελληνοκαθολική "Eκκλησία"( υπό τη δικαιοδοσία του Βατικανού αλλά διατηρούν το ορθόδοξο τελετουργικό, οι λεγόμενοι “ουνίτες”) που απαριθμεί μόλις 5.000.000.Ο πρώην πρόεδρος Ιouchetchenko όταν επεδίωξε απεξάρτηση από Ρωσία κατά την Πορτοκαλί Επανάσταση είχε υποστηριχθεί σθεναρά από τους πιστούς αυτής της Εκκλησίας.(La Vie/ Le monde )
Η “Ορθόδοξη Εκκλησία του Κιέβου” (“Πατριαρχείο του Κιέβου”, που δεν αναγνωρίζεται από τα υπόλοιπα ορθόδοξα πατριαρχεία) που αν και επίσημα δεν είναι ακόμη υπό την δικαιοδοσία της Υψηλής Πύλης του Βατικανού, ενεργεί μόνο γι’ αυτό και τους πολιτικούς εκφραστές του.Είναι η απόλυτη “ουνία” με την απόλυτη κάλυψη της μη ακόμη ενσωμάτωσής της στη Ρώμη. Η Σύνοδος της Ρώσικης Εκκλησίας το 1997 την ανακήρυξε σχισματική και την αναθεμάτισε. Προσφάτως αναγνώρισε τις βαπτίσεις της ελληνοκαθολικής εκκλησίας (επίσημα ουνίτικης) . Iδρύθηκε το 1992 από τον τότε μητροπολίτη Φιλάρετο που απεχώρησε από την κανονική Εκκλησία, και νυν αυτοανακηρυχθέντα “Πατριάρχη Κιέβου”.
Eν τω μεταξύ υπάρχει και ένα σεβαστό ποσοστό της τάξης του 27 % που είναι Προστεστάντες και οι οποίοι συνεχώς διαμαρτύρονται μέσω ΜΚΟ για τα δικαιώματά τους.
Τα γεγονότα ήταν αναμενόμενα.
O προκάτοχος του Κύριλλου, Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλέξιος ο 2ος, σε συνέντευξη στο AFP (2004) κατηγορούσε τον τότε Πάπα ότι “επιχειρεί και πραγματώνει διεμβόλιση της Oρθοδοξίας δια του προσηλυτισμού”.Είχε εστιάσει στο φαινόμενο του ουνιτισμού στην Ουκρανία.Οι Oυνίτες της Oυκρανίας είναι οι καθολικοί που διατηρώντας το απόλυτα βυζαντινό /σλάβικο τελετουργικό στη λατρεία αλλά και στην παράδοση, προσηλυτίζουν τους πιστούς ορθόδοξους. Ο Αλέξιος, είχε προειδοποιήσει εγκαίρως για τον πρωτεύοντα ρόλο του Βατικανού στο Ουκρανικό: “Από την στιγμή που η ελληνοκαθολική Eκκλησία της Ουκρανίας βρίσκεται υπό την δικαιοδοσία του Πάπα της Ρώμης, η συνέχεια θα εξαρτηθεί από τη θέση του Βατικανού. Eκατοντάδες χιλιάδες ορθόδοξοι χριστιανοί στην Ουκρανία βιώνουν ένα καθεστώς διωγμού μειονότητας.”Διαβλέποντας την επερχόμενη κρίση είχε τονίσει ότι η ελληνοκαθολική Eκκλησία της Ουκρανίας “επιδεινώνει την κατάσταση,αναπτύσοντας τον θρησκευτικό της επεκτατισμό στο Νότο και την Ανατολή της Ουκρανίας σε περιοχές παραδοσιακά ορθόδοξες και κατ΄αυτό τον τρόπο αποπειράται να εμφυτεύσει τον ουνιτισμό εκεί όπου ιστορικά δεν υπήρξε ποτέ”.
Σε μια εποχή όπου ακόμα οι Oυνίτες δεν είχαν το σημερινό status του “Πατριαρχείου του Κιέβου”, ο Αλέξιος είχε προειδοποιήσει για τις κινήσεις του τότε καρδινάλιου Husar, Ουνίτη Αρχιεπισκόπου της παραμεθόριας με τα πολωνικά σύνορα πόλης Livn. Είχε εναντιωθεί στον Husar ο οποίος διεκδικούσε το δικαίωμα μεταφοράς της επισκοπικής του έδρας από το Livn στο Κίεβο.Όπερ και εγένετο το 2005. «Αυτό θα αποτελέσει -όπως και αποτέλεσε- μια παράλληλη (υπονομευτική ) δομή στην κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας που είναι μια αυτόνομη εκκλησία υπό την δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας.(περιοδικό FE TRANSMESA E SANTA TRADICION No 125)
Η Δύση έπαιξε το σίγουρο χαρτί του Καθολικισμού, της Σταυροφορίας των αυθορμήτως «εξεγερμένων” για να προωθήσει τον πολιτικοοικονομικό της και πνευματικό επεκτατισμό.
To φωτορεπορτάζ είναι από το Washington Post (20/02/14)
ΣΧΟΛΙΟ αναγνώστη:
"Η μικρή αλλά μεγάλης επιρροής ΕΛΛΗΝΟκαθολική Eκκλησία
( υπό τη δικαιοδοσία του ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ) αλλά διατηρούν το ορθόδοξο τελετουργικό, οι λεγόμενοι “ΟΥΝΙΤΕΣ”) που απαριθμεί μόλις 5.000.000.Ο πρώην πρόεδρος Ιouchetchenko όταν επεδίωξε απεξάρτηση από Ρωσία κατά την Πορτοκαλί Επανάσταση είχε υποστηριχθεί σθεναρά από τους πιστούς αυτής της Εκκλησίας.(La Vie/ Le monde )
Η “Ορθόδοξη Εκκλησία του Κιέβου” (“Πατριαρχείο του Κιέβου”, που δεν αναγνωρίζεται από τα υπόλοιπα ορθόδοξα πατριαρχεία) που αν και επίσημα δεν είναι ακόμη υπό την δικαιοδοσία της Υψηλής Πύλης του Βατικανού, ενεργεί μόνο γι’ αυτό και τους πολιτικούς εκφραστές του.Είναι η απόλυτη “ουνία” με την απόλυτη κάλυψη της μη ακόμη ενσωμάτωσής της στη Ρώμη. Η Σύνοδος της Ρώσικης Εκκλησίας το 1997 την ανακήρυξε σχισματική και την αναθεμάτισε. Προσφάτως αναγνώρισε τις βαπτίσεις της ελληνοκαθολικής εκκλησίας (επίσημα ουνίτικης) . Iδρύθηκε το 1992 από τον τότε μητροπολίτη Φιλάρετο που απεχώρησε από την κανονική Εκκλησία, και νυν αυτοανακηρυχθέντα “Πατριάρχη Κιέβου”.
......................................
“Από την στιγμή που η ελληνοκαθολική Eκκλησία της Ουκρανίας βρίσκεται υπό την δικαιοδοσία του Πάπα της Ρώμης, η συνέχεια θα εξαρτηθεί από τη θέση του Βατικανού. Eκατοντάδες χιλιάδες ορθόδοξοι χριστιανοί στην Ουκρανία βιώνουν ένα καθεστώς διωγμού μειονότητας.”Διαβλέποντας την επερχόμενη κρίση είχε τονίσει ότι η ελληνοκαθολική Eκκλησία της Ουκρανίας “επιδεινώνει την κατάσταση,αναπτύσοντας τον θρησκευτικό της επεκτατισμό στο Νότο και την Ανατολή της Ουκρανίας σε περιοχές παραδοσιακά ορθόδοξες και κατ΄αυτό τον τρόπο αποπειράται να εμφυτεύσει τον ουνιτισμό εκεί όπου ιστορικά δεν υπήρξε ποτέ”.
ΣΧΟΛΙΟ
Τό θέμα τής Ουκρανίας προστάτευσε ήδη τήν ολοκληρωτική παράδοση τής ορθοδοξίας στόν πάπα, στό Ρίμινι.
Αλλά ίσως πρέπει νά δούμε επίσης καί τήν εμπλοκή τού Βαρθολομαίου, στό θέμα τής Ουκρανίας,κάτω από διαφορετική οπτική. Η ορθόδοξη εκκλησία τής Ουκρανίας επιδιώκει τήν αυτονόμησή της. Κάτι πού τής αρνείται η Ρωσική εκκλησία αλλά αποδέχεται ο Βαρθολομαίος.
Δέν μάθαμε ακόμη τό πολιτικό όπλο τής Δύσεως : Διαίρει καί βασίλευε! Διότι ορθόδοξη Ελληνική εκκλησία δέν υφίσταται πλέον από τήν εποχή πού οι προτεστάντες πέτυχαν τήν αυτονόμηση τής Ελληνικής εκκλησίας από τό Πατριαρχείο της καταδικάζοντας τό Φανάρι νά ζεί ξεριζωμένο σέ έναν άθλιο αγώνα επιβιώσεως καί τήν Ελληνική εκκλησία νά ζεί σέ αιώνιο ξηρασία. ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ. (Μ.Ε.Ο.)
Αμέθυστος
Εικόνες Συρίας στο Κίεβο. Παραστρατιωτικοί εισβάλλουν σε μοναστήρια και απαιτούν εκκένωση από τους ιερείς και μοναχούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου