Το χωριό φημίζεται ότι κράτησε και τους… γαμπρούς του, έστω και για κάποια χρόνια και ορισμένοι απόκτησαν και μονιμότητα. Όπως ο Γιώργος Δραμουντάνης από τα Ανώγεια, που διορίστηκε στα χρόνια ακμής του οικισμού στα δυτικά, το 1971, υπάλληλος του τοπικού ταχυδρομείου, και από τότε είναι μόνιμος κάτοικος.
«Είχε προκηρυχτεί το 1971 διαγωνισμός για την πρόσληψη έξι υπαλλήλων στα ταχυδρομικά καταστήματα του νομού Ρεθύμνου», αφηγείται στο Madeincreta, για την παραμονή του στο χωριό, «και προσέξτε τώρα: Υπέβαλαν τα δικαιολογητικά εφτά και μάλιστα ο έβδομος δεν προσήλθε στις εξετάσεις και οι έξι που συμμετείχαμε προσληφθήκαμε όλοι. Σήμερα για λίγες θέσεις και μάλιστα ορισμένου χρόνου, καταθέτουν δικαιολογητικά χιλιάδες».
Το χωριό κατοικείται σήμερα από 130 ανθρώπους και οι πιο πολλοί από αυτούς, είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι, οι δε άλλοι συνταξιούχοι. Όταν, λοιπόν, βρέθηκε από τον Ψηλορείτη στα πεδινά ο κ. Δραμουντάνης, βρήκε και τετρακόσιους ανθρώπους στο χωριό, με ταχυδρομείο, σταθμό Χωροφυλακής, σχολεία, ιατρείο και άλλες κρατικές υπηρεσίες.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι… κρατούνταν από τις νύφες, όπως συνέβη και με τον Ανωγειανό. Όταν αργότερα έπαιρναν μετάθεση για άλλη πόλη, αναγκαστικά έφευγαν με τις γυναίκες τους από τα Ρούστικα, και οι πιο πολλοί δεν ξαναγύρισαν, εκτός ευκαιριακά και για διακοπές.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου