Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Κι εἶπα νά πιῶ ἀπ’ τ’ ἂνεμου, τό πήλινο πυθάρι,
πού ὁ Θεός ὁ Αἲολος, τό ‘χε παραχωμένο,
σέ μιά γωνιά στ’ ἀπάνεμο, λιθόκτιστο ζωνάρι,
στά ριζιμιά τοῦ Ἂθωνα, σέ τόπο βλογημένο,

μά ‘ταν καιρός πού εἲχανε, πετάξει οἱ ἀνέμοι
κι εἶχαν ‘πομείνει χώματα καί μόνον μία αὓρα,
τίς ἀγριμιές γαλήνευε, σά στοργικό μελτέμι
κι ὁ χῶρος γύρω ἒμοιαζε, μέ Εκκλησιά καί Λαύρα

κι ὃλ’ οἱ ἀνέμοι κύκλωναν, μέ προσευχές τόν τόπο
καί λειτουργιές κι ἀπόδειπνα κι ἐσπερινούς συνάμα
κι ἡ πέτρα ἡ ἀδάμαστη, ἡμέρωνε μέ τρόπο
κι ὃλα τριγύρ’ εὐώδιαζαν, τῆς Παναγιᾶς τό Θάμα….


Σημείωσις: Τό πυθάρι αὐτό βρίσκεται στήν Κερασιά τοῦ Ἁγίου Ὂρους στό κελλί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: