Σήμερα στο τέλος της ομιλίας με θέμα "Θέλω να κάνω μια αλλαγή.." πήρε
τον λόγο μια κοπέλα και μας είπε: είχα χρόνια να εξομολογηθώ, ήρθα και
με εξομολογήσατε, και την ώρα που μου βάλατε το πετραχήλι στο κεφάλι,
"αισθάνθηκα μια ζεστή κουβέρτα να σκεπάζει το κορμί και την ψυχή μου, να
σκορπά την παγωνιάς της μοναξιάς μου. Μετά από χρόνια ένιωσα και πάλι
ότι κάποιος με αγαπάει πολύ" …… Ο πιο γλυκός ορισμός της παρουσίας του Θεού που έχω ακούσει. «Μια ζεστή κουβέρτα με σκέπασε και ζεστάθηκα».
Είναι εικόνα της παιδικής μας ηλικίας, Όταν μας σκέπαζε η μάνα και νιώθαμε μια γλυκύτητα, μια σιγουριά, μια θαλπωρή, όχι από το ρούχο αλλά από την παρουσία.
Θεέ μου, σκέπαζε μας γιατί κρυώσαμε και κάνει πολύ κρύο εκεί έξω...
π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
μας τόστειλε το mail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου