Οι βουλευτές και η ορθόδοξη πίστη
Δεν
συμφωνώ με την άποψη ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτικών προσώπων
αποτελούν ιδιωτική τους υπόθεση. Ιδιαιτέρως για μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία
απελευθερώθηκε και ιδρύθηκε από αγωνιστές που πρόβαλλαν και τιμούσαν την
ορθόδοξη χριστιανική τους πίστη και παράδοση. Και για έναν λαό όπως ο
ελληνικός, ο οποίος αναγνωρίζει με πολλούς τρόπους την Ορθοδοξία ως συστατικό
στοιχείο της εθνικής ταυτότητάς του.
Πρέπει
ο ψηφοφόρος να γνωρίζει «σε τι Θεό πιστεύει» και αν πιστεύει ο α ή ο β
πολιτικός ηγέτης, διότι αυτές οι πεποιθήσεις επηρεάζουν μία σειρά πολιτικών
αποφάσεων. Νομοθετήματα σχετικά με την παιδεία, την οικογένεια, τη μισθοδοσία
του κλήρου, την πολιτιστική συνέχειά μας και άλλα θέματα ψηφίζονται ή
καταψηφίζονται με κριτήριο -συν τοις άλλοις- τη στάση των πολιτικών απέναντι
στον Θεό και στην Εκκλησία.
Ανέκαθεν
ο Ελληνισμός θεωρούσε βασικό κριτήριο επιλογής αρχόντων τον σεβασμό στην
πατροπαράδοτη θρησκεία. Ο Αριστοτέλης στο έργο του «Αθηναίων Πολιτεία» (Κεφ.
LV) γράφει ότι στην αθηναϊκή δημοκρατία, την οποία σήμερα όλοι θαυμάζουμε, η
Βουλή και το δικαστήριο επέλεγαν τους εννέα άρχοντες (υπουργοί) με τις εξής
ερωτήσεις: Αν οι γονείς τους κατάγονται από την Αθήνα, αν οι ίδιοι λατρεύουν
τους πατρώους θεούς και σε ποιους ναούς, αν υπηρέτησαν την πατρίδα ως
στρατιώτες, αν σέβονται τους γονείς τους και αν πληρώνουν τους φόρους. Μάλιστα
οι υποψήφιοι καλούνταν να προσκομίσουν μάρτυρες ότι ασκούν τα θρησκευτικά τους
καθήκοντα.
Στη
δημοκρατική Γαλλία, παρά τον πλήρη χωρισμό θρησκευτικού και δημόσιου τομέα, οι
υποψήφιοι για την προεδρία δηλώνουν συχνά τα θρησκευτικά πιστεύω τους και τις
απόψεις τους για τη θρησκευτική αγωγή των νέων. Κατά τις προεδρικές εκλογές του
2007 ο δεξιός Σαρκοζί, ο κεντρώος Μπαϊρού, η σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ και
η κομμουνίστρια Μαρί Ζορζ Μπιφέ εξήγησαν στην εφημερίδα «Le Figaro» τις απόψεις
τους. Με έκπληξη μάθαμε ότι όλοι τους είχαν αποφοιτήσει από ιδιωτικά σχολεία
ρωμαιοκαθολικών αδελφοτήτων. Μάλιστα όλοι τόνισαν ότι τους έκανε καλό η
διδασκαλία του χριστιανικού θρησκευτικού μαθήματος.
Αλλά
και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως θυμούμαι τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ
να δηλώνει ότι ασκεί κάθε Κυριακή τα καθήκοντά του ως πιστός καθολικός.
Σέβομαι
τον άθεο, αλλά δεν τον ψηφίζω.
Κυριακάτικη Δημοκρατία,26/01/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου