Όσο
περνούν οι μέρες, τόσο εντείνεται η προσπάθεια πολιτικής σπέκουλας πάνω
στις δολοφονικές ενέργειες που “προκαλούν κλίμα ανωμαλίας”, λες και
τώρα έχουμε “ομαλότητα”, ενώ ως απάντηση προβάλλεται η “ομοψυχία”, ώστε
να συνεχιστεί η εθνοκτονία απέναντι στον Ελληνικό λαό. Ο Έλληνας όμως,
εκτός από τα φερέφωνα του μνημονίου και τα απολειφάδια του παρακράτους
που κραυγάζουν ότι “φταίνε τα φαντάσματα και το σύστημα” που τους
προστατεύουν, είναι πλέον ένα βήμα μπροστά. Η ομοψυχία στην γειτονιά,
είναι για πρώτη φορά τόσο έντονη, ασχέτως εάν η καθεστωτική προπαγάνδα
φουσκώνει διχαστικές γκρούπες για να προκαλέσει αλληλοσφαγή. Πλέον όμως
γίνεται ξεκάθαρο πως οι δολοφονικές επιθέσεις έχουν έντονη την μπόχα του
ΔΝΤ. Από τον Κορκονέα και αυτούς που έσυραν 40 μέτρα τον Αλέξη (γεγονός
που απέκρυψαν από την δίκη) εως τις σέχτες με τα τζόκεϊ που δολοφονούν
και φεύγουν ανενόχλητοι, κάθε ενέργεια φαίνεται να ενισχύει την πορεία
της κατάρρευσης και της πλήρους υποταγής. Όλη αυτή η ιδεοληπτική μπόχα
με τα ψευδεπίγραφα άκρα που τρέφονται από τους γερμανούς συντρόφους
Χίτλερ και Λένιν πείθει μόνον γηπεδόβιους γραφικούς που η μειωμένη τους
νοημοσύνη δεν θα τους επέτρεπε ποτέ να οργανώσουν τέτοια χτυπήματα. Όπως
και η αφύπνιση των ιδεολόγων της ένοπλης πάλης που σταμάτησαν να
δολοφονούν Περατικούς (εξυπηρετώντας έτσι τον Σημίτη και τους
Γερμανούς), οδήγησε στην εξάρθρωση τους όταν εναντιώθηκαν στην φασιστική
συμμορία γερμανόδουλων εκσυγχρονιστών – Κλίντον – Σόρος.
Συμπερασματικά, όταν ακούμε ινστρούχτορες τύπου Πανούση να δηλώνουν πως “δεν έχει σημασία ποιός έκανε το χτύπημα αλλά οι αιτίες”, δεν υπάρχουν περιθώρια για παρερμηνείες. Η κατά συρροήν συγκάλυψη των δολοφόνων, αποκαλύπτει και τους εντολείς τους. Είναι ακριβώς αυτοί που τους φυγαδεύουν. Ειδικά το πρόσφατο χτύπημα σε μία αστυνομοκρατούμενη Αθήνα σε ώρα αιχμής και κίνησης δεν δίνει καμμία δικαιολογία στο καθεστώς. Η διατήρηση του Δένδια στο απυρόβλητο, όπως άλλωστε και των προκατόχων του κατά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, το ολοκαύτωμα της Μαρφιν ή τις επιθέσεις μαχαιροβγαλτών στους “Αγανακτισμενους” είναι σαφέστατο μήνυμα.
Δεν μπορεί να γίνεται άρση απορρήτου για την γιαγιά από τις Σκουριές και εδώ ολόκληρη δολοφονική συμμορία, μπροστά σε κάμερες να φεύγει με την ίδια εξοργιστική μέθοδο των “κλεμμένων μηχανών” ή των “καμμένων αυτοκινήτων” και να μιλάμε για “ικανότατους δολοφόνους”, όταν η ικανότητα τους ωχριά μπροστά στην “ανικανότητα” του καθεστωτικού μηχανισμού.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι οι δολοφόνοι αποτελούν μέρος του παρακρατικού μηχανισμού που έχει στηθεί με την βοήθεια κρατικών λειτουργών και μήντια από το 2008, προκειμένου να εγγυηθεί την “επιτυχία” των σχεδιασμών της συμμορίας του μνημονίου.
Αυτό που απομένει είναι η δόμηση ενός ευρύτατου Πατριωτικού μετώπου που θα ενσαρκώσει την συντριπτική ομοψυχία που υπάρχει στον Ελληνικό λαό, απομονώνοντας όσους ξιφομαχούν με φαντάσματα ή θέλουν να σφάξουν τον γείτονα τους. Είναι εύκολο να γίνει αρκεί να πρυτανεύσει η αυτοκάθαρση μέσα στις συνειδήσεις μας και η μεθοδολογία του “κύριου εχθρού” που πρέπει να στοχοποιείται και να αντιμετωπίζεται αμείλικτα πριν τον επόμενο. Με όλα τα δυνατά μέσα, που υπάρχουν άφθονα στο συλλογικό ασυνείδητο ενός λαού που εκτός από την Πολιτική, εφηύρε και το Δίκαιο.
πηγή
Συμπερασματικά, όταν ακούμε ινστρούχτορες τύπου Πανούση να δηλώνουν πως “δεν έχει σημασία ποιός έκανε το χτύπημα αλλά οι αιτίες”, δεν υπάρχουν περιθώρια για παρερμηνείες. Η κατά συρροήν συγκάλυψη των δολοφόνων, αποκαλύπτει και τους εντολείς τους. Είναι ακριβώς αυτοί που τους φυγαδεύουν. Ειδικά το πρόσφατο χτύπημα σε μία αστυνομοκρατούμενη Αθήνα σε ώρα αιχμής και κίνησης δεν δίνει καμμία δικαιολογία στο καθεστώς. Η διατήρηση του Δένδια στο απυρόβλητο, όπως άλλωστε και των προκατόχων του κατά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, το ολοκαύτωμα της Μαρφιν ή τις επιθέσεις μαχαιροβγαλτών στους “Αγανακτισμενους” είναι σαφέστατο μήνυμα.
Δεν μπορεί να γίνεται άρση απορρήτου για την γιαγιά από τις Σκουριές και εδώ ολόκληρη δολοφονική συμμορία, μπροστά σε κάμερες να φεύγει με την ίδια εξοργιστική μέθοδο των “κλεμμένων μηχανών” ή των “καμμένων αυτοκινήτων” και να μιλάμε για “ικανότατους δολοφόνους”, όταν η ικανότητα τους ωχριά μπροστά στην “ανικανότητα” του καθεστωτικού μηχανισμού.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι οι δολοφόνοι αποτελούν μέρος του παρακρατικού μηχανισμού που έχει στηθεί με την βοήθεια κρατικών λειτουργών και μήντια από το 2008, προκειμένου να εγγυηθεί την “επιτυχία” των σχεδιασμών της συμμορίας του μνημονίου.
Αυτό που απομένει είναι η δόμηση ενός ευρύτατου Πατριωτικού μετώπου που θα ενσαρκώσει την συντριπτική ομοψυχία που υπάρχει στον Ελληνικό λαό, απομονώνοντας όσους ξιφομαχούν με φαντάσματα ή θέλουν να σφάξουν τον γείτονα τους. Είναι εύκολο να γίνει αρκεί να πρυτανεύσει η αυτοκάθαρση μέσα στις συνειδήσεις μας και η μεθοδολογία του “κύριου εχθρού” που πρέπει να στοχοποιείται και να αντιμετωπίζεται αμείλικτα πριν τον επόμενο. Με όλα τα δυνατά μέσα, που υπάρχουν άφθονα στο συλλογικό ασυνείδητο ενός λαού που εκτός από την Πολιτική, εφηύρε και το Δίκαιο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου