Ταπείνωση και απλότητα

Ο συγγραφέας Νικολάι Αρσένιεφ μιλάει για την απλότητα και την ταπείνωση των ρώσων γερόντων

                   

Για την ταπείνωσή τους ιδιαίτερα πολλά θα είχε να πή κανείς.Είναι το ιδιαίτερο χάρισμα τους.Όλη τους η ζωή ήταν μια ζωή μέσα στην ταπεινοσύνη. Ο Θεοδόσιος του Κιέβου (11ος αιώνα) και ο Σέργιος τού Ράντονεζ (14ος αιώνας) διακρίνονταν από μιά μοναδική ταπεινοσύνη. Φορούσαν τα πιο φτωχικά ρούχα , δεν αρνούνταν ακόμα και τις χειρότερες εργασίες (ακόμα κι όταν ο Σέργιος ήταν ήδη  Αββάς)

Απέφευγαν όλες τις τιμητικές διακρίσεις (ακόμα και τότε που ήταν ξακουσμένοι σύμβουλοι και πνευματικοί οδηγοί των ηγεμόνων) «Μια ταπεινοσύνη γεμάτη γλυκιά ηπιότητα ήταν το υφάδι της προσωπικότητας τού Αγίου Σεργίου τού Ράντονεζ» γράφει ο καθηγητής Φεντότωφ

Αυτή η ταπείνωση των Γερόντων συντροφευόταν με γλυκιά ηπιότητα και καλωσύνη προς τον άλλο. Και μπορεί η ταπεινοσύνη να γίνη μια σπλαγχνική και γεμάτη έλεος υπηρεσία , που να γκαλιάζη όλη τη ζωή. Αυτό συνέβαινε με τους στάρετς της Όπτινα και τους άλλους Γέροντες που είχαν θέσει  όλη τους τη ζωή στην υπηρεσία αυτών που υποφέρουν , αυτών που μέσα στο λαό έχουν ανάγκη να παρηγορούνται και να ενθαρρύνωνται».

(Αρσένιεφ Νικ.Η ρωσική ευσέβεια σ 151 στη φωτογραφία ο Στάρετς Σαμψών )