ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Ἔζησε στά Κατουνάκια στό Ἅγιον Ὅρος, ὁ πατήρ Ἐφραίμ, ἕνας. Ἕνας γείτονάς του εἶχε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, ἔκανε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, λέει:
-Πόσο θέλεις νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο;
Τοῦ λέει ἐκεῖνος:
-Θέλω 15 λίρες.
Πῆγε σ’ ἕναν ἄλλο.
-Πόσο θέλεις;
-12.
Πῆγε σ’ αὐτόν τόν Πατέρα Ἐφραίμ. Δέν τόν ρώτησε, τοῦ λέει:
-Νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο.
Τό έφτιαξε. Τό τέμπλο ὅμως δέν εἶναι εὔκολη δουλειά, θέλει καιρό, τέχνη, αὐτά…Κι ἀφοῦ τελείωσε ὁ ἄνθρωπος, πάει καί τοῦ δίνει δυό λίρες, ποσό εὐτελέστατο γιά τή δουλειά πού ἔκανε. Καί τοῦ λέει:
-Πάτερ, εἶναι καλά;
Λέει:
-Καλά εἶναι.
Ἔφυγε. Πάει ὁ ὑποτακτικός στόν Γέροντα.
-Γέροντα σέ κορόιδεψε. Τόσον καιρό δούλεψες, 2 λίρες;
Καί λέει ὁ Γέροντας.
-Παιδί μου, ἄφησε νά’ χουμε κάτι καί γιά τήν ἄλλη τήν ζωή. Ἄμα τά πάρουμε ἐδῶ δηλαδή, τί θά ἔχουμε ἐκεῖ;
Πέρασαν χρόνια, κοιμήθηκε ὁ Γέροντας. Ἕνα βράδυ τόν εἶδε ὁ ὑποτακτικός στόν ὕπνο. Ἧταν σ’ ἕνα ὄμορφο μέρος, εἶχε κάτι ὄμορφα σπιτάκια κι ἕνα μικρό σπιτάκι πάρα πολύ ὡραῖο. Κι ἔπειτα λέει:
-Αὐτό τό μικρό σπιτάκι;
-Αὐτό παιδί μου, εἶναι ἀπό ἐκεῖνα τά χρήματα ἀπό τό τέμπλο. Δέν θά τά πάρουμε ἐδῶ, θά μᾶς τά δώσει ὁ Θεός.