Δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει
να μη χτυπήσει τη θύρα μας
ο πόνος
ο άφατος πόνος εκείνος ο μεγάλος
του πένθους και της οδύνης
από τον νεκρό ανηψιό
τον μικρό Αλέξανδρο
του αδελφού μας το τέκνο
το παιδί του ενθουσιασμού
της ταχύτητας και της φυγής
της έως θανάτου ζωηράδας.
Το πήρε η Παναγία
είπε η πιστή γιαγιά
κουράσθηκε να το σώζει
μόνο η πίστη παραμυθεί
αδελφέ μου πονεμένε.
Ο θάνατος νομίζει νίκησε
νικήθηκε ο πλάνος
καθώς είπε ο παπα-Γιάννης
στην εξόδιο ακολουθία.
Μωυσής μοναχός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου