Του Βασίλη Χαραλάμπους
Μαθεμένο δεν είν’ τ’ αγέρι
στον Κουτσοβέντη να κατανεύει
σε τούτο του Πενταδάκτυλου το βουνοπλάγι.
Καθώς οι αητοί
πεισματικά συντροφεύουν
τούτα τα κατάκορφα γκρέμια στον Πενταδάκτυλο
έτσι κι οι θύμισες
με κείνη την αδιάκοπη γυροβολιά
στο σκλάβο κορφοβούνι.
Καταλαβαίνουν πια κι αητοί
την ξενική περπατησιά στον Πενταδάκτυλο.
Σ’ αγνάντιο τόπο
ανάμεσα σε πάμπολλα λιόδενδρα και ροδοδάφνες
τ’ Άη Χρυσόστομου τ’ αγιοταφίτικο μονάστηρο.
Κι από τότε δρασκελίζω καθημερινά
της Χαλεύκας τ’ ολοπράσινο
ίσαμε το Μοναστήρι τ’ Άη Χρυσόστομου.
Στα στασίδια του γαληνεμού προσμένω
στο μικρό παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας
ξανανάβοντας τα πεταμένα αποκέρια
για τον Όρθρο που σιμώνει.
* γυροβολιά - που δίνει γύρο
(Από την ποιητική συλλογή «Ασπελία»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου