Ούτε ολίγον παξαμάν

Φωτογραφία του Zbigniew Kosc (1987)

Του Βασίλη Χαραλάμπους

Κι όταν αρχίνισε

να ματασμίγει το σταχτερόν

από τις στέγες των καλύβων

με τον συννεφιασμένον τ’ Άθωνα ουρανό

ο λευκόθριξ γέρων

πήρε το δρόμο

που συντροφεύει τ’ ανήσυχο ρυάκι

για το ταπεινόν κελλίον.

Ούτε ολίγον παξαμάν δυό μέρες τώρα

ο «εις Θεόν πλουτών»*  ερημίτης.

Από την ποιητική συλλογή «Άθωνος δίκηρον»

* «Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ και μη εις Θεόν πλουτών» (Λουκ. ιβ΄ 21)

(παξαμάς = ψωμί που ψήθηκε δυο φορές για να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, παξιμάδι.)