Μια εναλλακτική λυση στην εμπορευματοποιημένη φροντίδα υγείας

Συνέντευξη με τον πρόεδρο του Συλλόγου Φυσικής Υγιεινής Σερρών, Σπύρο Καφαλίδη 

Τα βάσανα μας, συνήθως τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι εξ αίτίας της παραβίασης των φυσικών και ηθικών νόμων του θεού. Η γνώση και η θέληση σώζουν.

Και αν η θέληση οδηγεί στη σωτηρία γιατί δεν τη χρησιμοποιούμε για να σωθούμε;

Ο Σπύρος Καφαλίδης δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να χρησιμοποιήσει τη θέληση και να απομακρύνει τις μικρές απολαύσεις, που φέρνουν μεγάλες λύπες. Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο να μας μιλήσει για τα πολύ ενδιαφέροντα αυτά θέματα.

Ερωτ.: Κύριε Καφαλίδη, πώς έγινε η γνωριμία σας με την Φυσική Υγιεινή;

Απαν.:Μέχρι το 1996 ζύγιζα 120 κιλά, προικισμένος με τα συνήθη δώρα της παχυσαρκίας, την ακινησία, τους συνεχείς ιδρώτες, τους ρευματικούς πόνους στα γόνατα και σε άλλα σημεία του σώματος και τη καρδιοπάθεια που έκαναν η ζωή μου σ ωστή κόλαση. Και ενώ βρισκόμουν σε αυτή την απελπιστική κατάσταση μία καλή και αγαθή τύχη, έριξε στα χέρια μου πριν από 30 χρόνια περίπου, το πρώτο φυσιοθεραπευτικό σύγγραμμα του Ηλία Πέτρου, που άλλαξε τη ζωή. Θυμάμαι, πως είχα φέρει στο σπίτι όπως συνήθως, κρέας μπριζόλες. Την ίδια μέρα κάποιος φίλος μου, μου έδωσε το βιβλίο και από τις πρώτες σελίδες, ένιωσα το έγκλημα της πολυφαγίας και τους κινδύνους της παχυσαρκίας. Ενθουσιάστηκα, πέταξα αμέσως το τηγάνι μαζί με τις μπριζόλες και από τότε απαλλάχτηκα εγώ από την κόλαση της παχυσαρκίας και τα ζώα από μένα. Τον πρώτο μήνα έχασα 15 κιλά και σε τρεις μήνες 50 κιλά. Είχα φτάσει δηλαδή στα 70 κιλά. Τόσα είμαι και τώρα και νιώθω υγιέστατος.

Ερωτ.: Εκτός από το κρέας, τι άλλο βγάλατε από τη διατροφή σας;

Απαν.: Τα ψάρια, τα ποτά που τα λάτρευα, την άσπρη ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι με τα προϊόντα τους, το αλάτι, τις κονσέρβες, τα τηγανητά. Προτιμώ από τότε τα φρέσκα και ξηρά φρούτα, τα λαχανικά, τους ξηρούς καρπούς και όλες τις άλλες φυσικές τροφές.

Ερωτ.: Πώς συμπληρώσατε τις γνώσεις σας σχετικά με τη Φυσική Υγιεινή;

Απαν.: φρόντισα στο μεταξύ και προμηθεύτηκα όλα τα Ελληνικά Φυσιοθεραπευτικά συγγράμματα και το ευεργετικό περιοδικό "Φυσική Υγιεινή", του Κύπριου φυσιοθεραπευτή Σ. Σαββίδη, το μόνο σχετικό τότε με θέματα υγείας και τα τελευταία περιοδικά "ΕΥΤΥΧΙΑ" και "ΥΓΕΙΑ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ". Η πίστη μου σε μια αφάρμακη ιατρική και σε ένα νέο τρόπο ζωής, μεγάλωνε συνεχώς.

Ερωτ.: εκτός από το πρόβλημα της παχυσαρκίας και τα άλλα προβλήματα υγείας που είχατε και τα ξεπεράσατε τόσο εύκολα, τι άλλο ενίσχυσε στην πράξη την εμπιστοσύνη σας, στη Φυσική Υγιεινή; Απαν.: οι αμέτρητες φυσικές θεραπείες σοβαρότάτων ασθενειών, γνωστών και φίλων και κυρίως των μελών της οικογένειάς μου.

- Θα σας παρακαλούσαμε να μας περιγράψετε εν συντομία, αυτές τις θεραπείες και τις εμπειρίες που βιώσατε.

- Θα ξεκινήσω από την πιο πρόσφατη αρρώστια, της νύφης μου (γυναίκας του γιου μου), η οποία
ένα πρωϊνό, άρχισε να έχει πόνους στη μήτρα. Την πήγαμε στο νοσοκομείο, όπου μετά από εξετάσεις διαπιστώθηκε όγκος. Οι γιατροί συνέστησαν να γίνει αμέσως εγχείρηση. Πήγα στο νοσοκομείο και ρώτησα τη νύφη μου και το γιο μου αν ήθελαν να αποφύγουν την εγχείρηση, και να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με τη φυσική θεραπευτική. Δέχτηκαν. Υπέγραψε και βγήκε από το νοσοκομείο. Αρχίσαμε τη θεραπεία με απόλυτη νηστεία (δέκα πέντε μέρες). Λίγες μέρες αργότερα πήγα σε ένα σεμινάριο στην Αθήνα, που είχε διοργανώσει ο γιατρός κ. Γιάγκος Καράβης και που κύριος ομιλητής ήταν ο Ρώσος καθηγητής της ιατρικής Γιούρι Νικολάγιεφ, ο οποίος συνιστούσε για την πρόληψη και τη θεραπεία των ασθενειών, τη νηστεία και την υγιεινή διαβίωση και μου ενίσχυσε την πίστη στις θαυματουργές δυνατότητες της φυσιοθεραπείας. Κατόπιν κάναμε ένα υπερηχογράφημα, που αποκάλυψε όγκο μέγεθος πορτοκαλιού, ενώ η νηστεία είχε ήδη αρχίσει (δηλαδή μπορεί να ήταν και μεγαλύτερος πριν την έναρξή της). Μετά τις 15 μέρες νηστεία, συνεχίσαμε με μονοδίαιτες από σταφύλια και μήλα. Σε 40 μέρες, αφού προηγουμένως η νύφη μου είχε παρουσιάσει και αιματουρία, άρχισε να διαλύεται ο όγκος (έπεσε το πρώτο κομμάτι). Ακολούθησε μια περίοδος υψηλού πυρετού και μετά έπεσε και ένα άλλο μεγάλο κομμάτι. Κάναμε επανειλημμένα υπερηχογραφήματα, που έδειχναν τον όγκο όλο και μικρότερο. Τελικά, ο όγκος εξαφανίστηκε εντελώς. Συνεχίζω για τις φυσικές θεραπείες, με την περίπτωση του γιου μου. Όταν ήταν 19 χρόνων του παρουσιάστηκε ένας μεγάλος όγκος (σαν πορτοκάλι), μεταξύ νεφρού και κύστης. Οι γιατροί, ήθελαν να του κάνουν εγχείρηση. Εγώ δεν θέλησα. Πήγα στον φυσιοθεραπευτή Δημ. Χρόνη. Ξεκινήσαμε με νηστεία που έφτασε συνολικά τις 33 ημέρες, σε δύο περιόδους, 15 ημερών η πρώτη και 18 η δεύτερη. Στο ενδιάμεσο διάστημα, τρεφόταν μόνο με χυμούς από σταφύλια. Στη συνέχεια, ακολούθησε κανονική υγιεινή διατροφή. Σε πέντε - έξη μήνες είχε γίνει εντελώς καλά. Ο όγκος είχε εξαφανιστεί. Όταν πήγε στρατιώτης ανέφερε το πρόβλημα αυτό. Τον εξέτασαν και δεν του βρήκαν τίποτε. Ούτε που τον πίστεψαν. Υπηρέτησε κανονικά. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που του παρουσιάστηκε αυτός ο όγκος, και δεν έχει κανένα πρόβλημα. Θέλετε κι άλλες θεραπείες;

- Κύριε Κεφαλίδη όλα αυτά που μας περιγράφετε, θα φαίνονται απίστευτα σε πολλούς αναγνώστες μας, για μας όμως δεν είναι, γιατί επιβεβαιώνουν τη μεγάλη αλήθεια, ότι η φύση όταν της δώσουμε τη ευκαιρία, θαυματουργεί. Για συνεχίστε όμως σας παρακαλούμε, την περιγραφή των θεραπειών.

-Θα συνεχίσω με τη θεραπεία της γυναίκας μου. Η γυναίκα μου είχε ένα μικρό όγκο, κατά σύμπτωση στο ίδιο σημείο με το γιο μου, μεταξύ νεφρού και κύστης, καθώς και ουρολοίμωξη. Έκανε πολλές μικρές νηστείες, σε διάστημα ενός χρόνου. Ανάμεσα σε αυτές τις ολιγοήμερες νηστείες, έτρωγε πολλά φρούτα και λαχανικά. Απέφευγε εντελώς ό,τι κι εγώ, δηλαδή τα ζωϊκά προϊόντα, το αλάτι, την ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι με τα προϊόντα του, τηγανιτά, κονσέρβες, βιομηχανοποιημένα τρόφιμα. Στο τέλος του χρόνου, εκεί όπου πρώτα ψαχούλευε τον όγκο με τα δάκτυλά της, δεν υπήρχε τίποτα. Δεν υπήρχε πια και θέμα ουρολοίμωξης. Όγκο επίσης στην κύστη, είχε και κάποιος άλλος γνωστός μας. Το όνομά του Τασιτσαλίδης Κων/νος. Ήταν 80 χρονών. Με νηστεία και καρποφυτοφαγική δίαιτα, έγινε καλά. Πέθανε αφού πέρασε την ηλικία των 90 ετών. Κάποιος γεροδεμένος νέος είχε πολύ ουρικό οξύ. Θα του έκοβαν το πόδι. Με φρουτοθεραπείες βρήκε την υγεία του και η υγεία βρήκε ένα πιστό φίλο! Ένας άλλος που είχε πρόβλημα καρδιάς, έγινε τελείως καλά. Ο ίδιος αυτός ο τέως άρρωστος, έγινε κατόπιν και ορειβάτης. Υπάρχουν και άλλοι πολλοί. Έχω χάσει τον αριθμό. Αρχίζοντας από σκωληκοειδίτιδα, αμυγδαλές και καταλήγοντας στους όγκους, είδα τις αρρώστιες να υποχωρούν μπροστά στη φυσική θεραπεία απλά και ανώδυνα και έμεινα κατάπληκτος κάνοντας τη σύγκριση με τον γεμάτο κινδύνους, οδύνες και αγωνίες τρόπο, που χρησιμοποιεί η επίσημη ιατρική. Ο οργανισμός είναι ένα θαύμα, ένας τέλειος μηχανισμός, προσεγμένος μέχρι τις τελευταίες λεπτομέρειες και έχει τις δυνατότητες να αμυνθεί, σε περίπτωση κινδύνου. Και σε όποιον υποστηρίζει:"Δεν μπορεί, αφού ο άνθρωπος πεθαίνει από αρρώστιες", θέλω να πω, απλώς αυτό συμβαίνει γιατί πάμε κόντρα στη φύση. Η συνεργασία με τη φύση πραγματικά σώζει.

Ερωτ.: αυτό το απλό και σωτήριο συμπέρασμα, προσπαθήσατε μήπως, να το μεταδώσετε και στον πολύ κόσμο;

Απαν.: Ναι, μαζί με άλλους πρώην ασθενείς δημιουργήσαμε στις Σέρρες, ένα σύλλογο Φυσικής Υγιεινής με σκοπό να διαδώσει αυτές τις ανθρωποσωτήριες γνώσεις. Ο σύλλογος διαθέτει γραφείο και βιβλιοθήκη, ανοιχτή σε όλους. Επίσης όποιος μας χρειάζεται, τρέχουμε αμέσως. Θέλει πληροφορίες; Θέλει ενημέρωση; Κάνουμε ό,τι μπορούμε. Αν δεν σκοντάφταμε στο οικονομικό θα κάναμε πολλά, αλλά δεν πειράζει. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Ο αγώνας για το καλό, δίνει νόημα και αξία στη ζωή μας.

Ερωτ.: Εδώ και μερικά χρόνια έχετε αφήσει τη δουλειά σας και ασχολείσθε με τη γη. Νομίζετε πως μπορούν να το κάνουν αυτό εύκολα κι άλλοι;

Απαν.: Βέβαια. Εγώ καλλιεργώ 1 ½ στρέμμα. Έχω δένδρα και κηπευτικά. Δεν χρησιμοποιώ φυτοφάρμακα. Ό,τι βγάζω επαρκεί για 10 οικογένειες.

Ερωτ.: Γνωρίζατε από καλλιέργειες;

Απαν.: Όχι, αλλά έμαθα. Δεν είναι δύσκολο να καλλιεργεί κανείς φυσικά. Υπάρχουν βέβαια ένα σωρό πράγματα, που μαθαίνεις σιγά-σιγά. Αρκεί να θέλεις να μάθεις. Ρώτησα άλλους καλλιεργητές, άνοιξα και αρκετά βιβλία σχετικά με την καλλιέργεια. Δεν εφάρμοσα αυτά που λένε για ραντίσματα, λιπάσματα κ.λπ., αλλά ενημερώθηκα και από τα βιβλία των Δ. Χρόνη και Γ. Πανάγου, που αναφέρονται στη βιολογική καλλιέργεια. Διάβασα από αυτά μερικές μεθόδους για να βοηθώ φυσικά, τα φυτά και τα δένδρα μου. Θέλω όσο το δυνατόν, να καλύπτω τις ανάγκες μου για τροφή, με ό,τι παράγω ή ό,τι εγγυημένο μπορώ να πάρω από γνωστούς, που καλλιεργούν με τον ίδιο τρόπο. Γιατί καταντήσαμε να τρώμε δηλητήρια, προϊόντα άγευστα και αφύσικα μεγαλωμένα. Λένε ότι δεν γίνεται τίποτε χωρίς χημικά. Πως γινόταν κάποτε; Αλλά θέλουμε το μεγάλο κέρδος και την ευκολία. Η προετοιμασία φυσικού λιπάσματος από χόρτα κ.λπ. απαιτεί βέβαια κάποιο κόπο. Ενώ, βάζεις λίγο χημικό στη ρίζα του φυτού και τελειώνουν τα προβλήματα. Μόνο που στην ουσία τότε αρχίζουν, γιατί βάζεις τα δηλητήρια και τις αρρώστιες στη ρίζα της ζωής. Το δικό μου μικρό κτήμα είναι πάνω στο βουνό. Περισσότερο άμμος, παρά χώμα. Όλοι μου έλεγαν "είναι άγονο δεν θα γίνει τίποτε". Για το πρώτο συμφωνούσα, για το δεύτερο όχι. Και δικαιώθηκα. Το κτήμα έγινε η γη της Επαγγελίας. Όλα παράγονται άφθονα και γευστικά. Στο μικρό αυτό κήπο της Εδέμ, νιώθω ευτυχισμένος. Νιώθω δημιουργός. "Ό,τι αγαπάς και πιστεύεις, το πετυχαίνεις". Πολλές φορές κάθομαι σε μία άκρη του περιβολιού μου και συλλογίζομαι. "Τι είναι αυτό που χάλασε τη ζωή, που τη μείωσε;" Γιατί οι άνθρωποι δεν ευχαριστιούνται με τίποτε, μιλούν όλοι για άγχος και δεν χαμογελούν εύκολα πια; Και καθώς τα μάτια μου αγκαλιάζουν τον κήπο που απλώνεται μπροστά μου, δίνω πάντα την ίδια απάντηση. Έχουν χάσει τη φυσικότητα και την απλότητα, έχασαν την επαφή με τη γη, τον αέρα, τον ήλιο. Δίνουν πια πολύ μικρή σημασία στη φύση. Και νιώθω γεμάτος ευγνωμοσύνη για αυτό το μικρό κομμάτι γης, που δίνει σε εμένα την ευκαιρία μιας στενής επαφής με τη φύση. Τα τόσα αγαθά του περιβολιού μου, το κάνουν να φαντάζει στα μάτια μου πολύ μεγάλο, μα σαν σκεφτώ τόσους ανθρώπους που τρέφονται, αναπνέουν και ζουν αφύσικα, σαν συλλογιστώ ότι το περιβολάκι μου επαρκεί μόνο για λίγους, τότε μου φαίνεται τόσα δα μικρό! ...; Όμως όταν η σκέψη αυτή μου φέρει στεναχώρια, κάνω μια άλλη και παρηγοριέμαι. "Δεν μπορείς να δώσεις τα αγαθά του κήπου σου στους πολλούς", μπορείς όμως να δώσει την σωτήρια πληροφορία της φυσικής ζωής σε αρκετούς. Ερωτ.: Κύριε Καφαλίδη, 16 χρόνια ακολουθείτε πιστά τις υγιεινές ιδέες. Δεν ταλαντευτήκατε ποτέ: Απαν.: Μόνο προς το καλύτερο, προς το υγιεινότερο.
Ερωτ.: Θα έτυχε να βρεθείτε πολλές φορές μαζί με άλλους που έτρωγαν, όπως εσείς κάποτε Δεν σας βασάνισε καμιά επιθυμία;
Απαν.: Ναι, με βασάνιζε έντονα η επιθυμία να τους φωνάξω: "Μακριά από όλα ατά τα ανθυγιεινά που σκοτώνουν τη ζωή. Μόνο βάσανα θα σας φέρουν".
Ερωτ.: Κύριε Καφαλίδη, αξίζει τόσο πολύ τον κόπο, να αποφασίσει κανείς να ζει υγιεινά, όχι μόνο όταν έχει άμεση ανάγκη, δηλαδή όταν είναι άρρωστος, αλλά και τον υπόλοιπο χρόνο;
Απαν.: Ναι, γιατί η υγιεινή Ζωή μας προσφέρει πάντα ηρεμία, διαρκή νεότητα, ευτυχία και επιβάλλεται να ζούμε πάντα υγιεινά. Όποιος όμως δεν έχασε την υγεία του ή δεν την είχε ποτέ για να ξέρει τι είναι η υγεία, αυτή η αλλαγή διατροφής του φαίνεται μια περιττή αλλαγή και όχι αναγκαία. Θα ήθελα παίρνοντας αφορμή από το προσωπικό μου παράδειγμα, να πω ότι: Είναι τελικά κάτι πολύ περισσότερο από μια αλλαγή διατροφής. Είναι αλλαγή τρόπου ζωής. Κα ακόμη περισσότερο. Αλλαγή σκέψης, διάθεσης, συμπεριφοράς. Αισθάνεσαι να σε πλημμυρίζει η ζωή. Είσαι ανάλαφρος, γεμάτος χαρούμενη διάθεση. Απαλλαγμένος από περιττούς φόβους ανησυχίες αγωνίες. Κάθε λύπη περνάει γρήγορα. Υπάρχει ένα γερό νευρικό σύστημα, για να αντιμετωπίσει κάθε καταστροφή. Και το κυριότερο, ξέρεις να απολαμβάνεις χαρές, που ξεχάσει. Τον ήλιο, τον καθαρό αέρα, το φως, τον περίπατο, την απλότητα, την εγκαρδιότητα. Όταν ζει λιτά, είναι δύσκολο να είσαι άπληστος και υπεροπτικός. Όταν σέβεσαι ένα ζώο και δεν το τρως, όταν μπορείς να είσαι φίλος και να συνυπάρχεις μαζί του, πως μπορεί να μη σέβεσαι το συνάνθρωπό σου και να μην επιδιώκεις καλές σχέσεις μαζί του; και ακόμη περισσότερο, πώς μπορείς να τον καταστρέψεις όταν μάθε να σέβεσαι τη ζωή; Όταν ζούμε φυσικά, η αρμονία με τον εαυτό μας και τους άλλους είναι το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Μόνο με αυτό τον τρόπο, θα σταματήσουμε τον πόλεμο με τον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους.

Ευχαριστούμε θερμά τον Σπύρο Καφαλίδη, για τις πολύτιμες γνώσεις και πληροφορίες που μας έδωσε με την παραπάνω συνέντευξή του.

Για περισσότερες πληροφορίες - διευκρινίσεις: Σύλλογος Φυσικής Υγιεινής Σερρών