Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Χριστιανοί pride



Λωρίτου   Ελένη
Μας   εξέπληξε   αρνητικά   ο   μητροπολίτης   Θεσσαλονίκης   κ.  Ανθιμος   με  την  στάση  του    σχετικά   με   την   παρέλαση   των   ομοφυλοφίλων    στους  δρόμους   της  Θεσσαλονίκης .    Πώς   εννοεί   άραγε   ο   παναγιώτατος      την  ανδρεία  και  την   υπερηφάνεια;  Προφανώς ,  εάν  έλθουν   οι  Σκοπιανοί  για  να  πάρουν   την  Θεσσαλονίκη ,  θα  πεί   γιατί   να   πάμε   στον   πόλεμο   και   να ΄΄ σημειωθούν   φαινόμενα  βίας΄΄  , ας   πάμε    καλύτερα   στην   Αγία   Σοφία   για   να  κάνουμε    προσευχή!    Ωραίο   μάθημα   ανδρείας   και   παρρησίας ! Αλλά τέτοιου    είδους   προσευχές  παναγιώτατε   δεν   μας   παραπέμπουν   στον   Ακάθιστο    Υμνο   και  στην  Παναγία   των   Βλαχερνών ,   αλλά   στον   Μιχαήλ   τον  Ψελλό   με   την   θλιβερή     προσωπικότητα ,  που   ενώ   υπήρχε   η  αναγκαιότητα   για   πράξη ,   αυτός   συνέθετε  ύμνους   και   το  χειρότερο   σκευωρούσε   εις   βάρος    των   πρακτικών   ανθρώπων    με   αποτέλεσμα   να   χάσουμε    την   μάχη   του   Ματζικέρτ ,  που   στάθηκε   η  απαρχή    όλων   των   δεινών  .   Ας   θαυμάσει   λοιπόν    η  πόλη   της  Θεσσαλονίκης   με  την   βυζαντινή   ιδιοπροσωπία     με  τους  πάμπολλους   μνημειακούς   βυζαντινούς   ναούς .       Ειχε     και   η  Εγνατία   οδός  η  άλλοτε   λεωφόρος   του   κόσμου   και   η   πύλη   του   Αδριανού   την  ιδιαίτερη   τιμή   να  την  διαβούν   όχι   πλέον   οι  ανδρειωμένοι  του   Βασιλείου   του   Βουλγαροκτόνου ,  αλλά    οι  μεταλλαγμένοι  μασκαράδες   του   δημάρχου   κ.  Μπουτάρη.   Αλλά   γιατί   να   πάμε    τόσο   μακριά     στον   πατριάρχη   Σέργιο ,  στον  Μιχαήλ   τον  Ψελλό   και   στον   Ρωμανό   τον  Δ΄   τον  Διογένη    και   να   μην   πιάσουμε   το   νήμα   της   παράδοσής   μας   από   εκεί  , που    το   άφησαν   σύγχρονες   εκκλησιαστικές   προσωπικότητες   όπως   ο   Αυγουστίνος   Καντιώτης  επίσκοπος   Φλωρίνης   και   ο   π.  Αθανάσιος   Μυτιληναίος ,  οι   οποίοι    μας   δίδαξαν   ένα  φρόνημα   δυναμικής   παρέμβασης   στο   κοινωνικό   και   εκκλησιαστικό  μας  γίγνεσθαι ;   κι΄αν   προς   στιγήν  μας  ξάφνιασαν   με    την   αντισυμβατικότητά   τους,    είναι   μία   ευκαιρία    να   τους   αποκαταστήσουμε   και   να   υιοθετήσουμε   το  φρόνημά    τους    και   όχι   να   συρρικνωνόμεθα   μέσα   στους   ναούς.  Οι  ναοί   και   οι   προσευχές   είναι   για   να   σφυρηλατουν    το   φρόνημά   μας   και   όχι   να   παρέχουν    άσυλο   σε   σκιαγμένους    ανθρώπους     Όσο   η   αμαρτία  και   η   αισχύνη  γίνεται   επιθετική,    όσο   ακούγεται    απειλητικό   το   ποδοβολητό   της   αμαρτίας   πάνω   στην   άσφαλτο,   τόσο   οι   χριστιανοί   ΄΄χώνονται΄΄  μέσα   στις   εκκλησίαις   και   στις   κατακόμβες     για   να   βρούνε    άσυλο.  Αν   οι  gay  και   οι   έκφυλοι    αισθάνονται   υπερήφανοι   για  την   ανωμαλία   τους ,  πόσο   υπερήφανοι   θα   έπρεπε   να   αισθάνονται   οι   χριστιανοί   για   το   μεγαλείο   της   ορθοδοξίας   και   με   παρρησία  να  το   ομολογουν;
                             

Δεν υπάρχουν σχόλια: