Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.
Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.
Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.
Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;
Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν, βλέπουμε.
Και τους Πυροσβέστες. Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.
Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;
Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.
Αφού κι εγώ πλήρωσα γι αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.
Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.
Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.
Άσε που δεν έχω παιδί. Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;
Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;
Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.
Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.
Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.
Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα.
Η ΕΡΤ αγαπητέ χαιρέκακε δεν είναι ένα κανάλι.
Είναι άνθρωποι. Εργαζόμενοι.
Φίλοι. Γείτονες. Συμμαθητές. Γονείς. Συγγενείς.
Όπως ήταν οι χαλυβουργοί, οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργεία, στα ναυπηγεία,
οι χιλιάδες απολυμένοι σε ιδιωτικές εταιρίες που έκλεισαν.
Κι εσύ χαίρεσαι…
Να χαίρεσαι λοιπόν με την κατάντια σου.
Και να μην παραξενευτείς άμα αδιαφορήσω όταν απολυθείς.
Ούτε καν να διαμαρτυρηθείς.
Γιατί δεν θα αφορά εμένα η απόλυσή σου.
Δεν θα αφορά εμένα η εξόντωσή σου.
Είναι αδιανόητη η φίμωση της ΕΡΤ.
Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης.
Είναι αδιανόητη η δική σου απάθεια.
Είναι αδιανόητη αυτή η χαρά σου για την εξόντωση 3000 οικογενειών!
Κι όμως, εγώ δεν θα χαρώ με την δική σου εξόντωση.
Θα παλέψω για σένα ακόμη και την ώρα που εσύ χαίρεσαι με τον πόνο του άλλου.
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους.
Τους άνεργους, τους άστεγους.
Αλληλεγγύη σε όλους τους συνανθρώπους μας.
Κι αν δεν σε απασχολούν οι υπόλοιποι, σκέψου έστω το τομάρι σου.
Κάποια στιγμή θα χρειαστείς βοήθεια…
Ας έχεις κάπου να τη ζητήσεις…
Γιατί τότε δεν θα χαίρεσαι.
Ανόητε χαιρέκακε!
Γιάννης Κότσιρας
2 σχόλια:
Αγαπητέ Κότσιρα
Δεν χαιρόμαστε που χάνουν τη δουλειά τους αυτοί 2600 οι άνθρωποι. Χαιρόμαστε όμως αφάνταστα που θα πάρουν τον μπούλο οι υπερ-καλοπληρωμένοι κομματοδιορισμένοι 2400 απ' αυτούς που τόσα χρόνια τρώγανε με χρυσά κουτάλια χωρίς να κάνουν τίποτα. Και αν αυτοί που τώρα μαζεύονται έξω από την ΕΡΤ και διαδηλώνουν έκαναν το ίδιο όταν έχανα εγώ τη δουλειά μου -χωρίς αποζημίωση- ή όταν τους διόριζαν οι βουλευτάδες τους, ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Δεν θα τολμούσα να τραγουδήσω ή και να γράψω στίχους γιατί έχω την γνώση ότι δεν ξέρω. Αν έλεγες απλά την γνώμη σου για το θέμα της ΕΡΤ θα ήταν θεμιτό και αποδεκτό. Αλλά λυπάμαι γιατί με αναλυτική σκέψη -τρομάρα μου και παραδείγματα τελείως άστοχα και ασύνδετα( Μου θύμισες το μάθημα τησ Λογικής με το Αστυνιμικό όργανο που είναι μπουζούκι)προσπάθησες να μας πείσεις και μας επεισες ότι τραγούδα μεγάλε χωρίς να μας επιχειρηματολογείς δεν το κατέχεις το άθλημα .Ενα μεγαλοστέλεχος απο τον ιδιωτικό φορέα απολυμένος που έδινα εργασία σε 64 άτομα που απολύθηκαν , που πλήρωνα φόρους και εισφορές και φόρους στο κράτος για να πηγαίνουν και σε επιδοτήσεις συναυλιών ημετέρων και να μιλάμε σε αυτό το κωλοκράτος για πολιτισμό , όταν η ίδια η ζωή δεν αξίζει μία . Πόσες μονάδες εντατικής θεραπείας θα είχαμε και πόσοι συνάνθρωποι μας την έκαναν στα επουράνια γιατί δεν υπήρχε κρεβάτι για να νοσηλευθεί;
Δημοσίευση σχολίου