Ένοχη σιωπή που μεταφράζεται σε συμβιβασμό……

Με το ελεεινό gay pride η ξετσιπωσιά περιφέρεται ανενόχλητη μολύνοντας το πνευματικό περιβάλλον της Πρωτεύουσας. Θα περίμενε κανείς, σύσσωμη η πνευματική ηγεσία της πόλης, με επικεφαλής τον πηδαλιούχο του τοπικού εκκλησιαστικού σκάφους, όχι μόνο να στηλιτεύσει την "παρέλαση" της αναισχυντίας ως δείγμα έσχατης ηθικής παρακμής, αλλά και να αξιώσει τη ματαίωσή της. Και στην περίπτωση της θρασείας επιμονής των διοργανωτών, και των ανεκδιήγητων πατρώνων τους τύπου Καμίνη, στην πραγματοποίηση του "παρδαλού καρνάβαλου" να οργανώσει ογκώδη εκδήλωση διαμαρτυρίας με επικεφαλής τους κληρικούς και μοναχούς του λεκανοπεδίου Αττικής και με τη συμμετοχή του πιστού λαού απ όλες τις ενορίες της αττικής γης προκειμένου να διατρανώσει τη σθεναρή της αντίδραση στη χυδαία διαφήμιση της ανομολόγητης σεξουαλικής διαστροφής.  

Αντ αυτού ο "αφωνότερος ιχθύος και απραγότερος βατράχου", κατά τον ιερό Χρυσόστομο, αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, κοιμάται τον...βαρούχειο! "Γνήσιος" ιδεολογικός επίγονος του αλήστου μνήμης Σεραφείμ Τίκα, του οποίου η καταστροφική εκκλησιαστική πολιτική του "yes man" έναντι της χριστιανομάχου και εκκλησιομάχου πολιτείας τυγχάνει γνωστή τοις πάσι, επέλεξε τη σιωπή σαν κεντρική κατευθυντήρια γραμμή της ποιμαντορίας του. Την ένοχη σιωπή που μεταφράζεται σε συμβιβασμό με το αμαρτωλό αντιεκκλησιαστικό, εθνομηδενιστικό και αποδομητικό των ηθικών αξιών, κατεστημένο.

Στην περίπτωση του κατέχοντος τον αποστολικό θρόνο των Αθηνών ισχύουν κατ εξοχήν τα όσα κατέθεσε εμπόνως ο μακαριστός μητροπολίτηςε Φλωρίνης Αυγουστίνος στη συνεδρία της ΔΙΣ στις 6/9/1988 απευθυνόμενος προς τον τότε αρχιεπίσκοπο: "Ατάραχοι παίζομεν τον πλαγίαυλόν μας, ενώ θα έπρεπε σάλπιγγες να ηχήσουν χωηρώς και σφενδόναι να χρησιμοποιηθούν καταλλήλως. Η Εκκλησία μας δυστυχώς παρουσιάζεται πνευματικώς νεκρά"!

Λ.Ν.