Κότινος

O πόνος στοιβάζεται στις ρυτίδες. Συγκεκριμένα σωματοποιείται σε σάρκα και κολλάει για πάντα στο πρόσωπο σαν παράσημο, σαν βραβείο, σαν μετάλλιο. Ο κότινος του αγωνιστή είναι οι ρυτίδες. Οι ρυτίδες μπορεί να είναι και αποτύπωμα σκληροκαρδίας, απονιάς, βλασφήμιας για τη ζωή. Δύσκολα να ξεχωρίσεις το βραβείο από την κατάρα.Ο πατέρας μου πονούσε από μικρός στη ζωή. Σαν να ήθελε από μικρός να φύγει και να μην ζει εδώ κάτω. Σα να ήξερε ότι αλλού είναι το παιγχνίδι. Είναι πολλοί άνθρωποι έτσι, σα βαριεστημένοι, αδιάφοροι, βιαστικοί, άντε να τελειώνουμε, να παίρνουμε σειρά. 
Βιαστικοί είναι και οι αγχωμένοι, οι καταθλιπτικοί και όσοι πιστεύουν ότι η ζωή είναι δική τους. 

Μου άρεσε. Το είδα εδώ