Νόμιζα ότι συνέβαινε μόνο σε μένα, αλλά όχι: κι ένας φίλος γιατρός κι ένας άλλος εργολάβος κι ένας άλλος λογιστής παρουσιάζουν το ίδιο ακριβώς σύμπτωμα: δε μπορούν να κοιμηθούν ή να ξανακοιμηθούν, έτσι και ξυπνήσουν, στο κρεββάτι – με αποτέλεσμα να βγάζουν (να βγάζουμε) μεγάλο μέρος του ύπνου (του όποιου ύπνου…) στον καναπέ, περιμένοντας να ξημερώσει η μαγκούφα αυγή! Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι αυτό παρατηρήθηκε σε όλους μας τους τελευταίους μήνες, μετά από μισόν αιώνα άριστης και αδιατάρακτης σχέσης με τον ύπνο στο κρεββάτι και έχει ως αποκλειστικό θέμα διαλογισμού το “πως διάβολο θα τα βγάλουμε πέρα, από ‘δω και πέρα”. Επίσης, και αυτό το κοινό χαρακτηριστικό είναι παρήγορο, οι γυναίκες μας εξακολουθούν να κοιμούνται όπως πριν, σαν τα πουλάκια! Κατόπιν αυτών θεωρώ ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νεοφανές σύνδρομο ιατρικού και κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος, το οποίο σκέφτομαι να ονομάσω “success στον καναπέ σ΄”. Μήπως κοιμάσαι και συ στον καναπέ, τώρα τελευταία, σύντροφε;
Ο καναπές από εδώ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου