Νύχτα τής λησμονιάς
μού πλάνεψε τα χείλη.
Απόμεινα μονάχος
να κυλιέμαι
στα φαντάσματα.
Είναι ημέρα Σάββατο
παραμονή.
Οι Μαρίες θα σηκωθούνε
λίαν πρωι.
Να μετανοήσω
από αγάπη μόνο
για τον μεγάλο
τής ψυχής μου έρωτα.
Αυτός ο Κύριος,
ανώρθωσε την καρδία μου
και στήριξε τα διαβήματα μου
επί την τρίβον τών εντολών Σου.
Ανάγαγε με απ΄τη φθορά τής σάρκας μου
διά τού Σταυρού Σου και τού πάθους
στον αποκυλισθέντα λίθο
τού κενού Σου μνήματος.
Μοναχού Αμονάχου ,συλλογή «Ψυχή» , εκδ.Δόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου