Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα, θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα

Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα,
που κοκκινίζ' η σταφυλή και θάλλει η ελαία;
Ελλάδα την λένε και έχει μεγάλη κρίση,
αν ήταν μαγαζί, τώρα θα είχε κλείσει,
Τελείωσε το πάρτυ, πάει η μεταπολίτευση,
δικάζεται η χώρα, μας στείλαν και την κλήτευση,
χρωστάμε τ' αντερά μας, σε δάνεια και τόκους,
και έχουμε στο τιμόνι μας μόνο βαλτούς και στόκους,
γι' αυτό και γω τη γνώμη μου έμμετρα θα τους στείλω,
με κριτική πιο αμείλικτη κι' απ΄τον Αργύρη Ζήλο,
Λαμόγια, αλαφροχέρηδες, γραικύλοι και κοράκια,
Βόλεψαν όλοι εαυτούς, παιδιά και εγγονάκια,
Έκλεψαν και διασπάθησαν το χρήμα το δημόσιο,
Στάθηκαν πιο γύφτουλες κι απ το Μιχάλη Μόσιο,
πολιτική και διαπλοκή, βίοι παράλληλοι,
και σου λένε ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι,
ΜΜΕ και κόμματα τα κάνανε πλακάκια,
κι "Είμαστε όλοι ένοχοι" λέν τα παπαγαλάκια,
κι' όποιος κρίνει τις πράξεις του νεοφασισμού,
του κολλάνε την ταμπέλα του λαϊκισμου,
Λαϊκισμός είναι ρε η ψευτο-«υπευθυνότητα»
που αθωώνει τα λαμόγια και γδέρνει την κοινότητα,
Όχι δεν φάγαμε όλοι, δεν είμαστε συμμέτοχοι,
ίδια οι εργαζόμενοι και οι μεγαλομέτοχοι,
ίδια ο πολιτικός που μοίραζε προσλήψεις,
και εσύ που για να βρείς δουλειά, έπρεπε να τον γλύψεις,
αφού είχαν καταστρέψει κάθε βιομηχανία,
και κάνανε τη χώρα, μια πλήρη μπανανία,
απόλυτα εξαρτώμενη από τα ξένα δάνεια,
για να'χουνε να τρώνε, πρασινομπλέ τζιμάνια,
μας φλώμοσαν στα ψέμματα για «Ισχυρή Ελλάδα»,
αυτοί να τρώνε αστακούς και εμείς τη φασολάδα,  (προυτς)
και αν σας πεί το αντίθετο κάνα γνωστό σαϊνι,
στείλτε τον να μάθει τον συντελεστή του Gini,
μα αν έχουμε ευθύνη για κάτι δηλαδή,
είναι που δεν τους πήγαμε από χρόνια στο Γουδί,
Τον πλούτο μας μοιράσανε σε δέκα οικογένειες,
μας πάνε για θυσία, σα ναμαστε Ιφιγένειες,
δουλειές και μαγαζάκια μας τα έφαγε ο φόρος,
και την παιδεία χαρίσανε στα ξώγαμα του Σόρος,
προοπτική και όραμα, δύσκολες είναι έννοιες,
οι ανεμογεννήτριες τους νοιάζουν και οι ιθαγένειες,
μα έρχεται η ώρα, ο κόσμος να ξυπνήσει,
τα αυτάρεσκο χαμόγελο από όλους τους να σβήσει,
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα
= = = = = = = = = =
Αναθεμά σε ρε χοντρέ της πιο μεγάλης ήττας,
που έφυγες και μας έριξες στο γιο της Μαργαρίτας,
κι αυτός μόλις διορίστηκε, πρωτού να τον προφτάσεις,
πλάκωσε τα ταξίδια, να αλλάξει παραστάσεις,
και ζήταγε βιογραφικά δήθεν να βρούνε αρίστους,
για να διορίσουν τελικά πασόκους ευχαρίστους,
όσο για τη βεβαίωση πως υπήρχανε λεφτά,
φούμαρα όλα τα άλλα, φούμαρα και αυτά,
Άκου που καταντήσαμε, θεέ μου κύριε ελέησον,
να προτιμάμε αρχηγό που παίζει Playstation,
γιατί αλήθεια είναι, και δεν το λέν για πλάκα,
«Τίποτα χειρότερο από δραστήριο βλάκα»,
Τζέφρυ, πάρτο απόφαση δεν κάνεις για εδώ,
θα ήσουν καλός κλητήρας σε κάποια ΜΙ-ΚΙ-Ο,
με θέμα της τον άρκαλο ή την διπλή Καρρέτα,
ιδανικός για την Greenpeace, τέλειος για την PETA,
πάρε την μητέρα σου και φύγε όπως πρώτα,
και γύρισε στο σπίτι σου εκεί στη Μινεσότα.
Aν δεν τους διώξουμε από εδώ, φίλε ―δεν είναι αστείο,
θα τρώμε σε συσσίτια πάλι με το δελτίο,
όπως παλιά στην κατοχή, με τους γερμαναράδες, [οι γερμανοί είναι φίλοι μας - μίλα, γιατί δε μιλάς]
αυτούς που υποδεχόμαστε τώρα με τεμενάδες,
και αφού μας ρημάξανε τώρα μας λεν αχρείους,
επειδή δεν μοιάζουμε λέει με τους Αρείους,
αυτοί είναι λέει εργατικοί και εμείς τεμπλεχανέοι,
(οι μούτσοι που γαμούσαμε γίναν καπετανέοι),
και μας αποκαλούνε PIGS, ελληνιστί γουρούνια,
το ρατσισμό δεν ξέπλυναν και ας έφτιαχναν σαπούνια,
ρήμαξαν τον πλανήτη μας οι βρώμο-αποικιοκράτες,
και στήσανε νοικοκυριά όλοι σε ξένες πλάτες,
και έρχονται τώρα εδώ, από ΕΕ και ΝΑΤΟ,
δήθεν να εξυγιάνουν το αεί προτεκτοράτο,
έφεραν και το ΔΝΤ να θέσει αυτό τους όρους,
φάγαν την περιουσία μας, να φάνε και τους πόρους,
Συλλογικές συμβάσεις, ωράρια, επιδόματα,
χαιρέτα την τη χώρα μας, πουλήσαν και τα χώματα,
κάλεσαν και τον Ερντογάν, του έκλισαν το γόνα,
ενώ τα πλοία του δέναν στο Ναο του Πωσειδώνα,
με το φτηνό το πρόσχημα τα σπρέντς να ρίξουν κάτου,
βγάλαν τη χώρα στο κλαρί σαν την Αλεξανδράτου,
πήραν δέκατο-τέταρτο, πήραν δέκατο-τρίτο,
αλλά αν επιμείνουνε θα πάρουνε το τρίτο,
το τρίτο το μακρύτερο, και δυο αυγά τουρκίας,
θα είν' άδοξο το τέλος αυτής της συμμορίας,
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα