Ανακοίνωση της Ρωσικής Εκκλησίας για τις φιλο-ομοφυλοφιλικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη - Άρωμα Ορθοδοξίας ή νεοεποχήτικο αποσμητικό χώρου;

"...Η Εκκλησία μας εκφράζει την αλληλεγγύη της στους Χριστιανούς, αλλά και στους οπαδούς  άλλων θρησκειών  που έχουν διατηρήσει την παραδοσιακή αντίληψη περί  γάμου ως ένωση του άνδρα και της γυναίκας, και που εναντιώνονται στις προσπάθειες της   ριζικής νομικής μεταρρύθμισης ,η οποία θέλει να επιβάλει σε ολόκληρη την κοινωνία μια διαφορετική, χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία, αντίληψη του γάμου.

Έχοντας επίγνωση του κινδύνου αυτών των διαδικασιών, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αναπτυχθεί ο διάλογος με όλες τις δημόσιες δυνάμεις, τόσο θρησκευτικές και μη-θρησκευτικές, οι οποίοι υποστηρίζουν τις παραδοσιακές ιδέες των οικογενειακών αξιών. Το κριτήριο αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά στην επιλογή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους εταίρους σε διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διαλόγους..."

Εδώ  είναι  που πέφτει, όπως θά έλεγε και ο Όσιος Γέρων  Παϊσιος ο Αγιoρείτης, "η κουτσουλιά στο τηγάνι με τα αυγά" πράγμα  που μας  αναγκάζει να "πετάξουμε  και το τηγάνι και τα αυγά".

Δεν περιμέναμε τίποτε  διαφορετικό  απο τον  γνωστό "οικουμενιστή" μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα  Αλφέγιεφ, ο οποίος  είναι κατά πάσαν  πιθανότητα και ο "εμπνευστής" αυτού του δελτίου τύπου. 

 Αν λοιπόν όπως ορθώς επισημαίνει,  αυτή  η ριζική  νομική  και  ξεκάθαρα φιλο-ομοφυλοφιλική μεταρρύθμιση στο ευρωπαϊκό δίκαιο,  αποτελεί  απειλή  για την κοινωνία και  βρίσκεται ξεκάθαρα στον αντίποδα της  χριστιανικής αντίληψης  ως προς  την ένωση  ανδρός- γυναικός , τότε  που στέκει αυτή  η  "συμπόρευση"  -  "αλληλεγγύη"  με
"οπαδούς  άλλων θρησκειών" ή  και  με  "μη θρησκευτικές δυνάμεις";

Ή δεχόμαστε  για τον γάμο  την  σαφή  και  Θεόπνευστη Αποστολική  δήλωση  ότι  "το μυστήριον  τούτο  μέγα εστίν"  και μάλιστα  ευλογημένο  απο τον  ίδιο τον Κύριο ημών  Ιησού Χριστό (άρα και  σωτηριώδες), ή  το  απομειώνουμε  στο επίπεδο  του  συμβατού  με  παραδοσιακές κοινωνικές και ηθικές αξίες , ψήγματα των οποίων  ενδεχομένως  να υπάρχουν και σε άλλες θρησκείες ή κοσμοαντιλήψεις.
Αυτό  και μόνο  εξατμίζει  απο το κείμενο  της  Ρωσικής  εκκλησίας κάθε  Ορθόδοξη ομολογιακή  ευωδία,μετατρέποντάς το  σε ένα  αποσμητικό χώρου ή  αντισκωριακό  ντουλάπας , απο το οποίο εκχέεται  ένα  βαρύ γλυκερό  νεοεποχήτικο "άρωμα" (μπόχα) πανθρησκείας και αγνωστικισμού, το οποίο  σε έναν  ορθόδοξο  πιστό  προκαλεί την ίδια  αηδία με εκείνη  που  προκαλεί  η  εωσφορικής  "έμπνευσης"  φιλο- ομοφυλοφιλική  προπαγάνδα και νομική μεταρρύθμιση.
Παραθέτουμε  πιό κάτω  το  Δελτίο τύπου της  "υπηρεσίας επικοινωνίας του τμήματος εξωτερικών εκκλησιαστικών σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας"  σχετικά με τις πρόσφατες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο στην Γαλλία και την Μεγάλη Βρετανία (γάμοι ομοφυλοφίλων κλπ):

5 Μαρτίου  2013

Συνεχίζει  η  νομιμοποίηση της ένωσης  ατόμων  του ιδίου φύλλου στην Ευρώπη.
 Πρόσφατα, τα κοινοβούλια  της  Γαλλίας και  της Μ. Βρετανίας  υπερψήφισαν σχετικά νομοσχέδια, περιφρονώντας  την  αντίθετη άποψη  μέρους  των βουλευτών αλλά και της κοινής γνώμης όπως αυτή εκφράστηκε με μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας .   
Αυτά τα νομοθετικά μέτρα δείχνουν ότι λαμβάνει χώρα μια "επανάσταση" για το πως πρέπει  να  κατανοούν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες  τον θεσμό του γάμου.
Η νομική αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών ενώσεων και ταύτιση τους με το γάμο είναι μια "επανάσταση" , στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις οικογενειακές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων σχετικά με τη φορολογία, την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την ανατροφή των παιδιών, κλπ.

Η νομιμοποίηση των γάμων ατόμων του ιδίου φύλου είναι ένα ακόμη βήμα σε μια προσπάθεια που θέλει να  δώσει μια εντελώς αντιχριστιανική  έννοια για το γάμο και την οικογένεια. Βασικά, η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την ανοχή στον ατομικισμό και τον  ηδονισμό στην  κοινωνία και το κράτος και τελικά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Στις χώρες που έχουν ξεκινήσει την πορεία για μια ριζική αναθεώρηση των παραδοσιακών αρχών  της ηθικής της οικογένειας, η διαδικασία αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη δημογραφική κρίση, η οποία αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο. 

Η αναθεώρηση των θεμελιωδών κανόνων του οικογενειακού δικαίου σύμφωνα με  την οποία η ανθρώπινη κοινωνία  έχει χτιστεί εδώ και αιώνες  είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην αυτο-εκκαθάριση ολόκληρων εθνών.

Το  νομοθετικό  πλαίσιο που επιτρέπει ομοφυλοφιλικές ενώσεις να υιοθετήσουν και να αναθρέψουν τα παιδιά εμφανίζεται ιδιαίτερα επικίνδυνο. Προφανώς, αυτά τα παιδιά θα αναπτύξουν μια άποψη για την οικογένεια ,τις ηθικές και τις κοινωνικές αξίες, παρόμοια με εκείνη  των ομοφυλοφίλων "γονέων"τους , και εντελώς διαφορετική από τις παραδοσιακές σχετικές αξίες. Όλα αυτά θα συμβάλουν στην περαιτέρω εξάλειψη των διαφορών μεταξύ των δύο φύλων και στη συνέχεια θα κρατήσουν μακριά από την συλλογική συνείδηση ​​την εικόνα της γυναίκας ως μητέρας, συζύγου και του άνδρα ως πατέρα - κηδεμόνα. 
Η απόρριψη της ιδέας ότι ο άνδρας  και η γυναίκα  συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο στην οικογενειακή ζωή απειλεί με καταστροφικές συνέπειες τόσο  το άτομο όσο και την κοινωνία.
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διατηρεί και υπερασπίζεται την κύρια χριστιανική κατανόηση του γάμου και της οικογένειας, αγιάζει τις εντός  της εκκλησίας συζυγικές σχέσεις μέσω  του Ιερού μυστηρίου του γάμου  και επιβεβαιώνει τη σημασία του  για την ευημερία και την ανάπτυξη της κοινωνίας στο σύνολό της.

Η Εκκλησία μας εκφράζει την αλληλεγγύη της στους Χριστιανούς, αλλά και στους οπαδούς  άλλων θρησκειών  που έχουν διατηρήσει την παραδοσιακή αντίληψη περί  γάμου ως ένωση του άνδρα και της γυναίκας που εναντιώνονται στις προσπάθειες της   ριζικής νομικής μεταρρύθμισης η οποία θέλει να επιβάλει σε ολόκληρη την κοινωνία μια διαφορετική χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία αντίληψη του γάμου.

Έχοντας επίγνωση του κινδύνου αυτών των διαδικασιών, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αναπτυχθεί ο διάλογος με όλες τις δημόσιες δυνάμεις, τόσο θρησκευτικές και μη-θρησκευτικές, οι οποίοι υποστηρίζουν τις παραδοσιακές ιδέες των οικογενειακών αξιών. Το κριτήριο αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά στην επιλογή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους εταίρους σε διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διαλόγους.
https://mospat.ru/en/2013/03/05/news82106/
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε  και το παρακάτω  άρθρο  απο το "Ορθόδοξο Παρατηρητήριο" έτσι  για να καταλάβετε  ποιός είναι  αυτός  που διευθύνει  το " τμήμα εξωτερικών εκκλησιαστικών σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας" :

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝ ΑΛΦΕΓΙΕΦ
 ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΔΥΣΦΗΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΎΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ...ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗΣ! 
http://orthodox-watch.blogspot.gr/2011/04/blog-post_2293.html

Ετικέτες ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝ ΑΛΦΕΓΙΕΦ - ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011

Σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής οι φίλοι του γνωστου δυσφημιστή του Αγίου Ισάακ του Σύρου και οπαδού της  μετανεωτερικής  "θεολογίας" Μητροπολίτη  Βολοκολάμσκ, Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ,θα έχουν την  "μοναδική ευκαιρία" να  θαυμάσουν  και την  συνθετική του  ικανότητα  παρακολουθώντας το  χορωδιακό του  έργο  "Τα κατά Ματθαίον Πάθη".

Αξίζει να σημειωθεί ότι  μερίμνη της διοιηκούσης Εκκλησίας , έχει αποσταλεί ενημερωτικό έντυπο για την σημερινή  "πρεμιέρα"  αυτού  του χορωδιακού έργου σε  πάρα πολλούς Ιερούς Ναούς.

Ποιός είναι όμως ο "δεύτερος τη ταξει"   στην Ρωσική Εκκλησία Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων  Αλφέγιεφ;

Για τις μουσικές του ικανότητες  δεν ξέρουμε, μιας και δεν είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε  κάποιο μουσικό έργο του.Για τα άλλα όμως "έργα" του  έχουμε γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μας μια εκ των οποίων  επιλέξαμε να  επαναδημοσιεύσουμε  και σήμερα:

Σάββατο, 19 Μαρτίου 2011

Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων Αλφέγιεφ:

Ο συγγραφέας -δυσφημιστής 

του Αγίου Ισαάκ του Σύρου 

μιλά για τα "κατορθώματά" του στο Σαμπεζύ 

Απόσπασμα απο το βιβλίο του π.Ιωάννου Φωτόπουλου "Αββάς Ισαάκ ο Σύρος - Ο αδικημένος Άγιος" 

Ο γνωστός  για τις οικουμενιστικές του απόψεις αλλά και για την αξιόμεπτη  συγγραφική του προσπάθεια να  δυσφημίσει  τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, μητροπολίτης  Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας Αλφέγιεφ, παραχώρησε συνέντευξη στον... διευθυντή του εκκλησιαστικού  πρακτορείου "Ρομφαία"  στην οποία μεταξύ των άλλων  αναφέρει:

 =================

"Ερ:Τελικά στη Γενεύη δεν υπήρξε Πανορθόδοξη ομοφωνία, αυτό καθυστερεί την σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου;. 

Απ:...Ο σκοπός μας δεν συνίσταται μόνο στην όσο το δυνατόν ταχύτερη σύγκληση της Συνόδου, αλλά και στην όσο το δυνατόν ενδελεχή προετοιμασία, ώστε οι αποφάσεις της να γίνουν δεκτές από όλη την Εκκλησία, να δηλώνουν την προσήλωσή μας στην δυσχιλιετή Ορθόδοξη Παράδοση και να αποτελούν μια λαμπρή έκφραση της ενότητας της Ορθοδοξίας.

Ταυτόχρονα καθίσταται προφανές ότι δεν χρειάζεται για όλα τα θέματα οπωσδήποτε η πληρέστερη ομοφωνία επί όλων των σημείων..."

===========================================

Φυσικά τα παραπάνω  αποτελούν  απλώς  ένα ελάχιστο δείγμα της εκκλησιαστικής επικαιρότητας  σε ότι αφορά τον  Μητροπολίτη  Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ  για του οποίου  τη δράση και τις απόψεις θα επανέλθουμε σε  επόμενη ανάρτησή μας.

Αυτό  όμως που κατά την ταπεινή μας γνώμη είναι ασυγχώρητο, είναι η  προσπάθειά του  να  αμαυρώσει την  φήμη ενός Αγίου της Εκκλησίας μας.

Ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος  ως  στεφανωμένο μέλος της θριαμβευούσης  Εκκλησίας    ασφαλώς  μεσιτεύει στον  Θεό ακόμα και για όσους τον αδικούν.

Όμως εμείς , ως  μέλη της στρατευομένης  Εκκλησίας  που εκζητούν   το έλεος του Θεού, είμαστε και  ευάλωτοι  και τρωτοί  σε  παραπλανήσεις  ειδικά όταν  προέρχονται απο Ιεράρχες της.

Ο π.Ιωάννης  Φωτόπουλος  συνέγραψε ένα βιβλίο   με τον   χαρακτηριστικό τίτλο  "Αββάς Ισαάκ ο Σύρος - ο αδικημένος Άγιος"   μέσα απο τις σελίδες του οποίου αναιρούνται  με  κάθε  θεολογική και ιστορική  λεπτομέρεια και ακρίβεια ,όλες οι  δυσφημιστικές απόπειρες  εναντίον του Αγίου  και  καταδεικνύεται  έστω και εμμέσως  το "φρόνημα" όλων εκείνων που  δήθεν θέλουν  να "εκσυγχρονίσουν" ή να  "ανανεώσουν" την Αγία μας Εκκλησία.

Πιο κάτω  παραθέτουμε  ένα μικρό απόσπασμα  απο το προαναφερθέν βιβλίο  :

Δυό ὁρατές ἀφορμές γιά πνευματική σύγχυση

 
Τοῦ πρωτ. π. Ἰωάννου Φωτοπούλου

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ  βιβλίο του:
«ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ – Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ»
(ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»)

Ἡ πλήρης καί παντελής ἀπουσία τῆς ἀκτίστου Χάριτος στό Δυτικό κόσμο καί τή θεολογία του καί ὁ συνακόλουθος ὀρθολογισμός τῶν ποικίλων θεολόγων καί ἐρευνητῶν δημιούργησε ἕνα χάος, μιά σύγχυση, ἕνα σκοτάδι στή σκέψη καί τήν πίστη ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς Δύσεως. Ὅλοι οἱ ἐνδιαφερόμενοι σοβαρά γιά τήν πίστη καί τή χριστιανική ζωή μπολιάστηκαν μέ διαρκεῖς ἀμφιβολίες γιά τήν Kαινή Διαθήκη, τήν ἀλήθεια καί τή γνησιότητα τῶν βιβλίων της, γιά τή συνέχεια, τήν καθαρότητα καί τήν ὀρθότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, γιά τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιά τή γνησιότητα τῶν πατερικῶν κειμένων, τήν ὀρθή πίστη τῶν Πατέρων ἀκόμη καί γιά τήν …ὕπαρξη κάποιων ἀπό αὐτούς! Δυστυχῶς αὐτή ἡ φοβερή σύγχυση μεταφέρθηκε καί στόν ὀρθόδοξο χῶρο ἀπό κάποιους θεολόγους-καθηγητές τῶν Πανεπιστημίων καί ἄλλους θεολογοῦντες διανοουμένους, πού ἐμβάλλουν αὐτές τίς «ἐπιστημονικές» ἀμφιβολίες στίς καρδιές τῶν φοιτητῶν καί ὄχι μόνον. Βιβλία ἀμφιβόλου ὀρθοδοξίας σκορπίστηκαν παντοῦ. Kύκλοι θεολογούντων, περιοδικά, ἐκπομπές, συνέδρια, ἐπιτροπές δηλητηριάζουν μέ μικρές, προσεκτικές δόσεις τήν ὀρθόδοξη συνείδηση. Ἐνσπείρουν δισταγμό ὡς πρός τήν πλήρη καί ἀπόλυτη ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν Ὅρων καί τῶν Kανόνων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων. Δείγματα αὐτῆς τῆς ἀσεβοῦς «ἐπιστημονικῆς» προσεγγίσεως εἶναι ἡ ἄποψη ὅτι τά ἀρεοπαγιτικά συγγράμματα εἶναι νόθα καί νεοπλατωνικά, ὅτι τά κείμενα τοῦ ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου εἶναι μεσσαλιανά, καί γενικά ἡ ἀπόδοση ὀρθοδόξων συγγραμμάτων στή γραφίδα αἱρετικῶν, ἐνῷ ἔχει γίνει τῆς μόδας ἡ ἀνάμειξη τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος μέ ποικίλες αἱρετικές, ἑτερόδοξες καί ἑτερόθρησκες «πνευματικότητες».
Τέτοιου εἴδους προσεγγίσεις φαίνεται νά εὐνοεῖ καί τό βιβλίο τοῦ Pώσου ἀρχιεπισκόπου Βολοκολάμσκ Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ: «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος, ὁ πνευματικός του κόσμος», Ἐκδόσεις Ἀκρίτας, 2005. 

 Ἀπ᾽ αὐτό τό βιβλίο ὁ ἀναγνώστης «μαθαίνει» νά ἀμφιβάλλει γιά τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ, γιά τή γνησιότητα τῶν κειμένων του, γιά …ὅλα! Σχεδόν παράλληλα μέ τό βιβλίο τοῦ ἐπισκόπου Ἱλαρίωνος ἐκδίδεται ἀπό τήν Ἱ. Μονή Προφήτου Ἡλιού Θήρας ἡ σειρά «Ἰσαάκ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά», ἡ ὁποία ...περιλαμβάνει κείμενα μεταφρασμένα ἀπό τά συριακά, πού φέρονται ὡς ἔργα τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ. Αὐτά σέ συνδυασμό μέ τό βιβλίο τοῦ Ἀλφέγιεφ δημιουργοῦν μεγάλη πνευματική σύγχυση διά τῆς ὁποίας γίνεται ἡ ψυχή ἕρμαιο τοῦ διαβόλου. 

Ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ: 

Ἔθος γὰρ ἔχει ἡ σύγχυσις ἀφαιρεῖν τὴν γεῦσιν τῆς συνέσεως καὶ τῆς κατανοήσεως καὶ σκυλεῦσαι τὰ νοήματα τὰ ἐν αὐτοῖς, καθάπερ βδέλλα ἡ συμπίνουσα τὴν ζωὴν τῶν σωμάτων… Kαὶ γὰρ ὄχημα διαβόλου… πρέπει ὀνομάζεσθαι τὴν σύγχυσιν. Διότι ὁ Σατανᾶς κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ἡνιόχου ἔθος ἔχει ἀεὶ ἐπιβαίνειν τῷ νῷ, καὶ λαμβάνειν τὸ ἄθροισμα μετ᾽ αὐτοῦ τῶν παθῶν καὶ εἰσέρχεσθαι εἰς τὴν ταλαίπωρον ψυχήν, καὶ καταποντίζειν αὐτὴν ἐν συγχύσει.

(Ἡ σύγχυση ἔχει σάν συνήθειά της νά ἀφαιρεῖ τή γεύση τῆς συνέσεως καί τῆς κατανοήσεως καί νά λεηλατεῖ τά νοήματα πού ὑπάρχουν σέ κάθε πνευματική ἀνάγνωση, ὅπως ἡ βδέλλα, πού ἀπομυζᾶ τή ζωή ἀπό τά σώματα… Kαί πρέπει ὄχημα τοῦ διαβόλου νά ὀνομάζεται ἡ σύγχυση, γιατί ὁ Σατανᾶς σάν ἡνίοχος συνηθίζει νά ἐπιβαίνει στό νοῦ, νά παίρνει μαζί του τό ἄθροισμα τῶν παθῶν, νά μπαίνει μέσα στήν ταλαίπωρη ψυχή καί νά τήν καταποντίζει μέσα στή σύγχυση.)

Μέ τήν ταπεινή αὐτή ἐργασία μας προσπαθοῦμε νά διαλύσουμε τή δαιμονική σύγχυση, τή φοβερή ἀχλύ πού δημιουργήθηκε στό νοῦ τῶν ἀναγνωστῶν ἀπό τά βιβλία αὐτά καί ἀπό τή σχετική φιλολογία πού ἀφορᾶ στό πρόσωπο τοῦ «θεοφόρου φιλοσόφου» ἀββᾶ Ἰσαάκ· νά θεραπεύσουμε τά δήγματα τῆς βλασφημίας πού δηλητηρίασαν τίς ψυχές πολλῶν ὀρθοδόξων κατά τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ἀποκαλεῖται νεστοριανός ἀκόμα –φεῦ– καί ἀπό ἐπισκόπους καί ἁγιορεῖτες ἱερομονάχους· νά ἐπανορθώσουμε τήν ἀδικία πού κάμουν στόν Ἅγιο οἱ ἐπιπόλαιοι καί χθόνιοι οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι κάμουν τά πάντα γιά νά τόν οἰκειοποιηθοῦν καί νά τόν παρουσιάσουν σάν ἀδογματικό, σάν κάποιο sui generis Ἅγιο ὑπεράνω δογματικῶν φραγμῶν καί «ἐκκλησιῶν»· νά διασφαλίσουμε τό ἁγιοπνευματικό μήνυμα τοῦ Ἁγίου πρός κάθε κατεύθυνση, τήν κλήση του πρός κάθε ἄνθρωπο νά ζήσει ἐν Χριστῷ καί ἐν τῇ Μιᾷ, Kαθολικῇ, Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, γιά νά ἀπολαύσει τά αἰώνια ἀγαθά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

πηγή