Σαρακοστή

Τώρα νηστεύουμε γυμνοὶ

πίνω στὸ φλιτζανάκι ἕνα

καφὲ βραστὸ καὶ σκέτο

κι' ὅταν θὰ φτάνω στὸ κατακάθι

θὰ σέρνω τὴ γλώσσα μου

στὸν οὒρανίσκο

γιὰ νὰ γεύομαι τὴν πίκρα

σ’ ὅλη τὴν ἔκτασή της

ἡ προσεγγιστική τοῦ πηλοῦ

ὡς ἀναφορὰ ἀνθρωπίνου σώματος

λάσπη μὲ κολλάει καὶ φτύνω

πίνω ἔπειτα νερὸ καὶ μὲ ξεπλένει

σὲ μιὰ ἀντίστροφη κινηματικὴ

τὸ νερὸ κυλάει

καὶ μὲ φανερώνει δοχεῖο πήλινο

ποὺ καθὼς πλύθηκε

στοιβάχθηκε κοντὰ στὸ νεροχύτη νὰ στεγνώσει

μὲ τὸν πάτο

πλάτη γυρισμένο πρὸς τὸν οὐρανό._

πηγή