Από το πρωί σήμερα αναπαράγεται στο διαδίκτυο η δήλωση του π. Μεθοδίου, επικεφαλής των καταληψιών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, σύμφωνα με την οποία προτίθεται να πουλήσει στους Γάλλους τη σκηνή του Ναπολέοντος για να μειωθεί το ελληνικό χρέος.
......Αν δεν είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι για να ασχοληθεί ο κόσμος μαζί τους, τότε τα πράγματα είναι άκρως επικίνδυνα. Να του υπενθυμίσουμε μόνο πως το 1821 οι Ιβηρίτες πατέρες έστειλαν στη Ύδρα δύο φορές το αμύθητης αξίας κειμήλιό τους την ασημένια λεμονιά, με τα χρυσά λεμόνια, για να την αξιοποιήσουν οι οπλαρχηγοί του Γένους υπέρ του Αγώνα. Και τις δύο φορές επεστράφη από τους Έλληνες Αγωνιστές με τη σημείωση πως αυτοί αγωνίζονται και για τα Κειμήλια του Έθνους τα οποία δεν πουλιούνται.
......Τη σκηνή του Ναπολέοντος έφεραν στην επιφάνεια την περασμένη Δευτέρα οι Αγιορειτικές Μνήμες
Η "Σκηνή του Ναπολέοντα", οι "διαθέτες"
του Νίκου Παπαχρήστου
H είδηση που δημοσιεύει η εφημερίδα «Δημοκρατία» είναι πράγματι εντυπωσιακή. Αγιορείτες Μοναχοί αποφάσισαν από την αγάπη και την αγωνία τους για το μέλλον της Ελλάδας και στην προσπάθειά τους να διασώσουν τη χώρα με όσα μέσα διαθέτουν, να παραχωρήσουν στη Γαλλία ένα σημαντικό κειμήλιο, μεγάλης ιστορικής σημασίας.
Ποιο κειμήλιο; Ποιοι μοναχοί; Με ποιο τρόπο και σκοπό;
Το κειμήλιο είναι η λεγόμενη «Σκηνή του Ναπολέοντα», που – όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Δημοκρατία», πρόκειται για αριστούργημα υφαντουργίας και χρυσοποικιλτικής του 18ου αιώνα.
Η Σκηνή υφάνθηκε στο περίφημο ταπητουργείο των Γοβελίνων (Gobelins) στο Παρίσι. Αρχικά ανήκε στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ και στη συνέχεια περιήλθε στην κατοχή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Αποτελούσε μέρος της στρατιωτικής σκηνής του. Σύμφωνα με την παράδοση, η Σκηνή έπεσε στα χέρια Ελλήνων πειρατών και, άγνωστο με ποιον τρόπο, μέρος της βρέθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, διατηρούσε στενές σχέσεις με την Αγιορείτικη Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Εσφιγμένου στην οποία το 1819 δώρισε τα τμήματα της Σκηνής που είχαν περιέλθει στην κατοχή του Πατριαρχείου.
Μέχρις εδώ όλα καλά. Ο προβληματισμός μου ξεκινάει από εδώ και πέρα και αφορά τον διαθέτη.
Είναι γνωστό ότι οι εγκαταβιούντες στο κεντρικό κτίριο της Μονής Εσφιγμένου έχουν κηρυχθεί σχισματικοί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έτσι αναγνωρίζονται από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους. Συνακόλουθα, σύμφωνα και με όσα ρητώς προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας ,θα έπρεπε να εγκαταλείψουν το Περιβόλι της Παναγιάς αφού απαγορεύεται σε σχισματικούς να εγκαταβιώνουν στο Άγιον Όρος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο χαρακτηρίζονται καταληψίες του ιστορικού Μοναστηριού ενώ το Πατριαρχείο όρισε νέα Κανονική και Νόμιμη Αδελφότητα της Μονής η οποία αναγνωρίζεται από τις υπόλοιπες 19 Μονές του Άθωνα με τις οποίες βρίσκεται σε Κοινωνία. Ως εκ τούτου μόνον η Νόμιμη και Κανονική Αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου μπορεί να έχει λόγο για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως αυτό της απομάκρυνσης και παραχώρησης – υπό οποιοδήποτε καθεστώς – κάποιου ιερού ή άλλου κειμηλίου που φυλάσσεται στο Μοναστήρι. Σε κάθε άλλη περίπτωση έχω έντονες αμφιβολίες για τη νομιμότητα οποιασδήποτε πράξης αλλά και για τις περιπλοκές που αυτή θα δημιουργήσει στη δημόσια εικόνα του Αγίου Όρους και ενδεχομένως στις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Σύμφωνα με όσα φέρεται να δηλώνει στην έγκριτη εφημερίδα ο επικεφαλής των σχισματικών μοναχών που παραμένουν στην ιστορική Μονή, π.Μεθόδιος, η σκέψη για την παραχώρηση του κειμηλίου σχετίζεται με την οικονομική δυσπραγία του ελληνικού λαού.
«Σπαράζει η ψυχή μας όταν βλέπουμε να πεθαίνουν άνθρωποι στην Ελλάδα από τη φτώχεια και τα οικονομικά προβλήματα. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον λαό. Σκεφτήκαμε να παραχωρήσουμε στη Γαλλία τη Σκηνή του Ναπολέοντα, που φυλάμε ως κειμήλιο στο μοναστήρι, αρκεί να βοηθήσει να μειωθεί το ελληνικό χρέος», τονίζει και αφήνεται να εννοηθεί ότι δεν ζητείται κανένα απολύτως αντάλλαγμα για το μοναστήρι.
Είμαι βέβαιος ότι ανάλογες ευαισθησίες, αγωνίες και αγάπη για το δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό έχουν όλοι οι ηγούμενοι και οι μοναχοί που εγκαταβιώνουν στο Άγιον Όρος και που με αφοσίωση και αυταπάρνηση διακονούν τον Θεό, την Κυρία Θεοτόκο και ασφαλώς τον Άνθρωπο. Όλοι οι ηγούμενοι και οι μοναχοί που σέβονται στην πράξη τα ιερά θέσμια, την τάξη και τους Κανόνες που προβλέπουν, μεταξύ άλλων, ότι οι Αγιορείτικες Μονές υπάγονται πνευματικά και μνημονεύουν τον Επίσκοπο τους, δηλαδή τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Δεν είδα όμως όλους αυτούς να προβαίνουν σε ανάλογες θεαματικές εξαγγελίες για την παραχώρηση οποιουδήποτε κειμηλίου με σκοπό την μείωση του ελληνικού χρέους. Ίσως γιατί δεν αποζητούν την, με έμμεσο τρόπο και πέρα από τα προβλεπόμενα από τους Κανόνες, νομιμοποίηση της παρουσίας τους στον Άθω.
Δεν γνωρίζω αν η Κυβέρνηση της Γαλλίας ή το Μουσείο του Λούβρου – ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα του οποίου είναι η δική μας Αφροδίτη της Μήλου – έχουν εκφράσει την επιθυμία να τους παραχωρηθεί η θεωρούμενη «Σκηνή του Ναπολέοντα». Πάντως οποιοδήποτε αίτημά τους θα πρέπει να το υποβάλουν στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους και ασφαλώς στην Κανονική και Νόμιμη Αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου.
Οτιδήποτε άλλο μάλλον λέγεται χάριν εντυπωσιασμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου