Η πέτρα είν’ ο θάνατος
η πέτρα είν’ η ζωή μου,
φύτρωσαν άσπρα γιασεμιά
μεσ’ την αναπνοή μου.
Είν’ ένα δέντρο έρημο
στην πέτρα σπάει η φωνή μου,
δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως
πετρώνει το κορμί μου.
Είναι η κραυγή της μάνας
είναι η πληγή του κόσμου,
φέρτε κρασί φέρτε φωτιά
να κάψω τον καημό μου.
Στίχοι & Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Βούλα Ζουμπουλάκη, στη θεατρική παράσταση «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε»,1961.
η πέτρα είν’ η ζωή μου,
φύτρωσαν άσπρα γιασεμιά
μεσ’ την αναπνοή μου.
Είν’ ένα δέντρο έρημο
στην πέτρα σπάει η φωνή μου,
δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως
πετρώνει το κορμί μου.
Είναι η κραυγή της μάνας
είναι η πληγή του κόσμου,
φέρτε κρασί φέρτε φωτιά
να κάψω τον καημό μου.
Στίχοι & Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Βούλα Ζουμπουλάκη, στη θεατρική παράσταση «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε»,1961.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου