Mε αγάπη...
Για πού τραβάς ελπίδα
και μες στην καταιγίδα πάλι τι ζητάς.
Πού βρήκες την αχτίδα
πού βρήκες το χρυσάφι που κρατάς.
Για πού τραβας ελπίδα
εδώ είναι η Ατλαντίδα, μη χαμογελάς.
Δεν έχεις καταλάβει
στο πιο βαθύ σκοτάδι προχωράς.
Τα στολίδια αυτά που έχεις στο λαιμό
ποιός στα χάρισε μέσα στον πόλεμο.
Τα διαμάντια αυτά είναι σα δάκρυα
μοιάζουν να` ρχονται από πολύ μακρυά.
Ελπίδα σε ζηλεύω
συχνά σε κοροϊδεύω και σε υποτιμώ
δε σε πολυπιστεύω
να φεύγω απ` τα όνειρά μου προτιμώ.
Για πού τραβάς ελπίδα
και μες στην καταιγίδα πάλι τι ζητάς.
Πού βρήκες την αχτίδα
πού βρήκες το χρυσάφι που κρατάς.
Για πού τραβας ελπίδα
εδώ είναι η Ατλαντίδα, μη χαμογελάς.
Δεν έχεις καταλάβει
στο πιο βαθύ σκοτάδι προχωράς.
Τα στολίδια αυτά που έχεις στο λαιμό
ποιός στα χάρισε μέσα στον πόλεμο.
Τα διαμάντια αυτά είναι σα δάκρυα
μοιάζουν να` ρχονται από πολύ μακρυά.
Ελπίδα σε ζηλεύω
συχνά σε κοροϊδεύω και σε υποτιμώ
δε σε πολυπιστεύω
να φεύγω απ` τα όνειρά μου προτιμώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου