Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α από το άρθρο:
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Μητροπολίτου Ναυπάκτου π.Ιερόθεου
[...] Χρειάζεται όμως να τονισθή και μια άλλη αλήθεια, που είναι βασική για την Εκκλησία. Καίτοι
υπάρχουν μερικοί εχθροί που πολεμούν τον Χριστό και αντιστρατεύονται
το έργο της Εκκλησίας, δηλαδή είναι «οι εχθροί του σταυρού του Χριστού», η Εκκλησία δεν τους αντιμετωπίζει ως εχθρούς, άλλ’ ως αρρώστους πνευματικά, αφού έχουν μια περιορισμένη και αποσπασματική θεώρηση της ζωής, και αυτής ακόμη της πίστεως της Εκκλησίας. Ένας άρρωστος δεν είναι ποτέ εχθρός.
Και έχουμε παραδείγματα μέσα στην εκκλησιαστική ζωή, σύμφωνα με τα
οποία λεγόμενοι εχθροί σε μια δεδομένη στιγμή μετεστράφησαν, απέκτησαν
καθολική όραση της αλήθειας και έγιναν ομολογητές του Χριστού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι του αγίου Πορφυρίου του
από μίμων, ο οποίος ως μίμος διακωμωδούσε το Βάπτισμα των Χριστιανών.
Όταν όμως, κατόπιν θαύματος, αισθάνθηκε την ώρα εκείνη ότι δέχθηκε την
Χάρη του Χριστού, ομολόγησε τον Χριστό και υπέστη το μαρτύριο για την
δόξα Του, οπότε θεωρείται από την Εκκλησία μάρτυς Ιησού Χριστού.
Άλλωστε, όπως αναφέραμε στην αρχή, η Εκκλησία δεν είναι μια ανθρώπινη
ιδεολογία, αλλά κυρίως και προ παντός οικογένεια, και
μάλιστα πνευματικό Νοσοκομείο που θεραπεύει τον άνθρωπο.
Έτσι και εμείς μιμούμενοι τον Χριστό, αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με αγάπη και κατανόηση. Γιατί, ενώ τώρα μπορεί να φαίνονται εχθροί, μπορεί να υπάρξη περίπτωση που να αποδειχθούν ομολογητές και μάρτυρες του Χριστού.Επομένως για όλους τους ανθρώπους η Εκκλησία περιμένει την ημέρα εκείνη κατά την οποία οι άρρωστοι, λόγω μιας αποσπασματικότητος, θα αποκτήσουν την καθολική θεώρηση της ζωής. Και αν καμμιά φορά η Εκκλησία φαίνεται λίγο αυστηρή στην αντιμετώπιση μερικών προβλημάτων, αυτό το κάνει από αγάπη, γιατί βλέπει την αίρεση σαν αρρώστεια που καταστρέφει τον ίδιο τον άνθρωπο που την διαθέτει, αλλά αρρωσταίνει και τα υπόλοιπα μέλη της.
Επομένως, η ενδεχομένη «σκληρή» αντιμετώπιση μερικών περιπτώσεων δεν πρέπει να τεθή μέσα σε δικανικά σχήματα, αλλά σε θεραπευτικά, ιατρικά.
Είναι καιρός να δούμε την Εκκλησία σαν Νοσοκομείο που θεραπεύει την
μερικώς λειτουργούσα ανθρώπινη προσωπικότητα, και τους Κληρικούς ως
ιατρούς που θεραπεύουν τον άνθρωπο με την δύναμη του κατ’ εξοχήν
θεραπευτού, δηλαδή του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου