Νέα αρχή

Είναι μία χαρά κάθε νέα αρχή. Πρόκειται για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Έναν φωτεινό ήλιο που ανατέλλει με νόημα και ελπίδα. Κάθε νέο ξεκίνημα είναι ένα ευχάριστο άθλημα. Ο νέος χρόνος δημιουργεί απολογισμούς, σκέψεις, σχέδια, προγράμματα, συγκινητικούς ενθουσιασμούς. Χρειάζεται οπωσδήποτε για όλα αυτά υπεύθυνος αγώνας. Η κάθε αρχή μάς ανανεώνει σημαντικά. Λησμονούμε τα παλαιά κι επεκτεινόμαστε στα νέα.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει ωραία πως ο χρόνος θα περάσει ευτυχισμένα αν ποιείς ευχάριστα το θείο θέλημα. Αν εργάζεσαι τη δικαιοσύνη, η ημέρα σου θα είναι καλή. Αν αμαρτάνεις, η ημέρα σου θα είναι πονηρή, ταραγμένη και σκοτεινή. Αν πιστεύεις στην αρετή και την εφαρμόζεις, όλος ο χρόνος σου θα πηγαίνει καλά. Αν όμως παραμελείς την αρετή κι εξαρτάσαι από τους αριθμούς των ημερών, θα μείνεις έρημος και φτωχός από όλα τα αγαθά.

Το πρόσφατο παρελθόν που έφυγε πήρε μαζί του πολλά στοιχεία ιερότητος, ωραιότητος, ειρήνης, ησυχίας και χαράς. Εορτάζουμε τι; Την απώλεια της σοφίας, της αρετής και του πραγματικού πλούτου; Εορτάζουμε την είσοδο του νέου χρόνου για να επαναλάβουμε πρόσφατα κακά και να ολοκληρώσουμε καταστροφές; Ο χρόνος που πέρασε είχε θυμό, μίσος, κακία, οίηση και μεγάλη ταραχή. Δυστυχώς η ίδια κατάσταση συνεχίζεται. Επικρατεί το συμφέρον, ο ατομισμός, η κερδοσκοπία και μόνο η προσωπική καλοπέραση.

Οι χριστιανοί έμειναν θεατές απλοί των πικρών γεγονότων, κάποιοι επηρεάστηκαν κιόλας και άλλοι παρασύρθηκαν. Δεν χαμογελάμε πια, δεν λέμε ζεστά καλημέρα, δεν συμπαραστεκόμαστε ειλικρινά. Δεν αφήσαμε την πονηριά, την παραξενιά, την γκρίνια, το κουτσομπολιό, την κατάκριση και την αχόρταγη εγωκεντρικότητά μας. Παρασυρθήκαμε από τη νοσηρή απληστία, τη δαιμονοκίνητη χαιρεκακία και το κλείσιμο στο καβούκι του εγώ μας.

Αν συνεχιστεί ο τρόπος σκέψεως και ζωής του παλιού χρόνου και στον νέο, τότε τι νόημα έχει κάθε είδος εορτής; Αν ο νέος χρόνος είναι ολόιδιος, για να μην πω χειρότερος, τι διαφορά υπάρχει; Τι νέα αρχή θα τεθεί; Μήπως τα γέλια θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε δάκρυα; Μήπως θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε σοβαρά για ειλικρινή μετάνοια; Αξίζει να κάνουμε αυτό το πολύτιμο δώρο στον εαυτό μας. Ας αναχωρήσει ο παλιός χρόνος με τις κακίες του ανεπίστρεπτα. Ας είναι ο νέος χρόνος αρχή ουσιαστικής αλλαγής. Ας αποτελέσει σταθμό της πνευματικής μας πορείας. Να αναγεννηθεί ένας νέος εαυτός και να παραμείνει νέος στο πέρασμα των χρόνων.

Δεν γνωρίζουμε καθόλου τι μας κρύβει το νέο έτος. Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός ευλογεί χρόνους και καιρούς. Είναι Αυτός που γεννήθηκε και βαπτίσθηκε ως άνθρωπος. Πειράχθηκε ως άνθρωπος, αλλά νίκησε ως Θεός και μας παρακινεί σε αντίσταση. Πείνασε, δίψασε, κουράστηκε, αποκοιμήθηκε, πλήρωσε φόρους, για να πλησιάσει πιο πολύ το πλάσμα του. Τον ονομάζουν Σαμαρείτη, τον θεωρούν δαιμονισμένο, τον πετροβολούν και υπομένει αγέρωχα. Τον πετροβολούν, τον πουλούν, τον τραυματίζουν, τον κακοποιούν, τον ποτίζουν ξίδι, τον σταυρώνουν, τον λογχίζουν και τον θάβουν. Προσεύχεται, δακρύζει, κατεβαίνει στον Άδη, ανίσταται, αναλαμβάνεται στους ουρανούς. Αποτελεί το αιώνιο πρότυπο και για τον καινούργιο χρόνο και για μια νέα αρχή.
Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης