Ἀνατολὴ Ἀναντολοῦ Ἀνατολὴ

Ἀντάμωσα χθὲς βράδυ μὲ τὸν Ἀνατόλη,
καθίσαμε ὅπως πάντα πάλι ἀντικριστά.
Μεζέδες καὶ ρακὶ καὶ ἄλλα παραδείσια
μύδια, λακέρδα, ντολμαδάκια, ταραμά.

Ἤπιαμε στῆν ὑγειά της τὸ πρῶτο τὸ ποτήρι
ξεδίπλωσε ἕνα χάρτη τῆς ἀνατολῆς, 
τοῦ πέσανε κάτι παλιὲς φωτογραφίες,
κι ἄρχισε νὰ μιλᾶ σιγὰ ὁ τεριακλής.

Σιβάς-Σεβάστεια, Μελιτινή-Μαλάτια,
Αντάλια-Αττάλεια καὶ Νίκαια-Ἰζνίκ.

Ταρσός-Ταρσούς, Μπούρσα, Σελεύκεια-Σιλιφκε,
Ἀνατολή-Ἀναντολοῦ-Ἀνατολή.

Τριάντα χρόνια σὲ προσμένω Ἀνατόλη
κάθε Σββάτο βράδυ γύρω στὶς ἐφτά.
Μὲ τὶς φωτογραφίες σου τὸν παλιοχάρτη,
μὲ ἀμανέδες, μὲ ρακὶ με παστουρμά.

Ἡ Ἀνατολὴ μοῦ λέει, μὲ τρώει μ' ἀρρωσταίνει
καὶ πάλι αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη μου γιατριά.
Τριάντα χρόνια ξενιτειᾶς δὲν μοῦ τὴ βγάζει
ἀπὸ τὸ νοῦ, ἀπὸ τὴ σκέψη, τὴν καρδιά.

Ἀνατολή-Ἀναντολοῦ-Ἀνατολή,
τὰ τοπωνύμιά σου μόνιμη πληγή.
Σταλάζουν βάλσαμο στὴ δόλια μου ψυχή.
Ἡ χαρμολύπη μου εἶσαι συ Ἀνατολή.

Ἀνατολή-Ἀναντολοῦ-Ἀνατολή.
Τὰ ὀνόματά σου μνήμη ἐλπίδα καὶ φυγή.
Ἂν τὰ ξεχάσω ἡ ζωή μου θὰ χαθεῖ.
Ἀνατολή-Ἀναντολοῦ-Ἀνατολή.

Ἀναντολοῦ, ἡ καθ' ἡμᾶς Ἀνατολή.

Στίχοι:Ἱωσὴφ Καρτάφιλος

Μουσικὴ, Ἑρμηνεία: Βασίλης Χατζηνικολάου
ἀπὸ τὸ δίσκο τοῦ Β.Χατζηνικολάου "ὁ διερχόμενος" 1994

πηγή