« Παράτησε τη μάθηση και βάλε τέλος στις έγνοιες σου.
Σε τί διαφέρει το ναι απο το οχι ;
Σε τι διαφέρει το καλό απο το κακό ;
Γιατί να φοβάμαι ό,τι φοβούνται οι άλλοι ; Τι ανοησία!
Μερικοί βρίσκουν χαρά γιορτάζοντας τη θυσία του βοδιού.
Άλλοι,την άνοιξη,πάνε στον κήπο και ανεβαίνουν στις βεράντες.
Μόνο,εγώ βολοδέρνω μονάχος,μη ξέροντας πού στέκω.
Σαν νιογέννητο μωρό προτού μάθει να χαμογελά,
Είμαι μόνος, χωρίς να 'χω πουθενά να πάω.
Άλλοι έχουν πιότερα απ'όσα χρειάζονται,μόνο εγώ δεν έχω τίποτα.
Είμαι λειψός. Α, βέβαια ! Τα 'χω μπερδέψει.
Άλλοι αστράφτουν κι είναι σαφείς
Μόνο εγώ είμαι θολός κι ανίσχυρος.
Άλλοι ειν' έξυπνοι, τα καταφέρνουν όλα.
Μόνο εγώ είμαι βαρύς και βλάκας.
Ω! Σαν τα κύματα του πελάγου παρασέρνομαι,
Δίχως κατεύθυνση, σαν ανήσυχος άνεμος.
Πολυάσχολοι,όλοι οι άλλοι,
Μόνο εγώ,άσκοπος και καταπτοημένος.
Είμαι διαφορετικός.
Με τρέφει η μεγάλη μάνα.»
Μόνο εγώ,άσκοπος και καταπτοημένος.
Είμαι διαφορετικός.
Με τρέφει η μεγάλη μάνα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου