Η μαρτυρία ενός νέου για τον ιερομάρτυρα Δανιήλ Σισόεβ

Δια της γνωριμίας μου με τον π.Δανιήλ ο Θεός έδειξε σε εμένα το μέγα Του έλεος.
Όταν είδα τις δημόσιες συζητήσεις του με τους μουσουλμάνους και άκουσα τα κυρήγματα του,φούντωσε μέσα μου η επιθυμία να τον γνωρίσω.Τη στιγμή εκείνη δεν ήξερα ότι διευθύνει ένα ιεραποστολικό σχολείο.Όταν γνωρίστηκα μ'έναν από τους μαθητές-ιεραπόστόλους, μίλησε για μένα στον π.Δανιήλ.Εκεινος με χαρά μεγάλη δέχτηκε να με γνωρίσει.

 Όταν τον γνώρισα εντυπωσιάστηκα από τη θερμή του πίστη και το μαχητικό του πνεύμα,τα οποία μπορούσε και μετέδιδε στους γύρω του.Επίσης ενθουσιάστηκα από το πόσο καλά γνώριζε τις θεμελιώδεις αρχές της πίστεως,αλλά και το απολογητικό του χάρισμα,το οποίο βασιζόνταν στην γνώση της Αγίας Γραφής και των συγγραμάτων των Αγίων Πατέρων.Όλα αυτά με ενεπνεύσαν να ακολουθήσω το ίδιο μονοπάτι.
 Επίσης με εντυπωσίασε η πίστη του στο Θεό και ο θείος ζήλος του στις Ιερές ακολουθίες.Λάτρευε να μιλάει για το Χριστό και μπορώ να πω ότι ενα από τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθα από τον παιδαγωγό μου ήταν ότι :«Ο σκοπός μίας ιεραποστολής είναι να κάνει τον κόσμο ολόκληρο να αγαπήσει το Χριστό»
 Θυμάμαι ότι μου έλεγε:«Σεραφείμ.Υπάρχουν πολλοί Κούρδοι στο Σαράτωβ.Ο επίσκοπός μας ευλόγησε να πάμε εκεί.Συνεπώς,τι λες,θα πάμε»;
 Προσπάθησα να ζυγίσω τα πράγματα και είδα ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμος,ήμουν και λίγο φοβισμένος.Επίσης δεν είχα ακόμη τις απαραίτητες γνώσεις.
 Τις στιγμές εκείνες πραγματικά δεν ήμουν έτοιμος,αλλά μετά το μαρτυρικό του τέλος,εγώ και ο αδελφός μου,πήραμε ευλογία από τον επίσκοπο Λογγίνο,για την πρώτη ιεραποστολή στο Σαράτωβ.
Μου έλεγε να είμαι γενναίος και διάφορα άλλα πράγματα τα οποία θα τα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή.:«Εαν κάποιος μπει στο μονοπάτι της ιεραποστολής,δεν υπάρχει επιστροφή.Ο Θεός θα ζητήσει από τους ανθρώπους το τάλαντο που τους έδωσε και το έθαψαν»
Και αυτό:«Το πιο σημαντικό πράγμα στην ιεραποστολή είναι η προσευχή.Η ακατάπαυστη προσευχή είναι το πρώτο και το τελευταίο.Είναι μία ουσιώδης πτυχή της ιεραποστολής.Η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι μία από τις τρεις κύριες δραστηριότητες του ιεραποστόλου.Επίσης, όσο πιο πολύ συμμέτεχεις στις Ιερές Ακολουθίες,τόσο πιο πολύ επιτυχία θα έχεις στην ιεραποστολή σου»
Επίσης έλεγε:«Κυρήττουμε το Εαυγγέλιο προς δόξαν Θεού και για τη σωτηρία των ανθρώπων»

 Προσπάθησε με όλους τους τρόπους να μας βοηθήσει στην ιεραποστολή μεταξύ των Κούρδων.Πρώτα απ'όλα μας έδωσε την Καινή Διαθήκη στην κουρδική γλώσσα(ειρήσθη εν παρόδω να πω ότι έμαθα να διαβάζω Κουρδικά μέσα από αυτό).Επίσης αφιέρωσε πολύ χρόνο στο έργο της μετάφρασης.Αυτή η καλή του ανυσηχία με συνάρπαζε και με ενέπνεε
  Θυμάμαι μία φορά που συζητουσαμε την προοπτική για ένα ιεραποστολικό ταξίδι στους Κούρδους του Ιρακ.Είπα ότι γνωρίζω ελάχιστα τη γλώσσα τους και ότι εκεί μιλούν μία άλλη διάλεχτο(Sorani)και  λαμβάνοντας υπόψιν μου τον γνωστό σε όλους φανατισμό τους, ήμουν βέβαιος ότι εκεί θα λάβω τον στέφανο του μαρτυρίου.
 Ο π.Δανιήλ μου απαντησε να μη φοβάμαι τίποτα και ότι οι μουσουλμάνοι τον είχαν απειλήσει 14 φορές,λέγοντας ότι θα τον αποκεφαλίσουν-μπορούσε όμως να κάνει πίσω;
Το σημαντικότερο που μας είπε ήταν ότι πρέπει να κυρήτουμε σταθερά και γενναία το Λόγο του Θεού να είμαστε ομολογητές του Χριστού και ότι το μαρτύριο για το Χριστό είναι η μέγιστη τίμη.(Πιστέυω ότι με τις πρεσβείες του π.Δανιήλ θα έρθει η στιγμή αυτή όταν θα πάμε εκει να κυρήξουμε).
 Συχνά μας μιλούσε για τα μαρτύρια των αγίων,σαν να ήξερε ότι ο Θεός θα τον δοξάσει με αυτόν τον τρόπο.Και πραγματικά αξιώθηκε από το Θεό,τον στεφάνο του μαρτυρίου.Οι πρώτοι χριστιανοί σε τέτοιες καταστάσεις χαιρόνταν, εμείς λυπόμαστε.
 Όταν έμαθα για το θάνατό του ήμουν πολύ λυπημένος και σκεφτόμουν:«Να είχε λίγα χρόνια ζωής ακόμη..»Αργότερα όμως συνειδητοποίησα ότι παντού υπάρχει το θέλημα του Θεού.Δόξασα το Θεό που τώρα είχα έναν μεσίτη στον Ουρανό,τον ιερομάρτυρα Δανιήλ,ο οποίος προσεύχεται για εμάς και μας βοηθάει στην ιεραποστολική μας προσπάθεια.Θα μπορούσα να πω ότι από εκεί πάνω συνεχίζει το ιεραποστολικό του έργο
 Θα σας διηγηθώ και κάτι το συγκλονιστικό.Λίγο πριν το θάνατό του,είχα βρει σ'ένα μουσουλμανικό φόρουμ μία φωτογραφία του π.Δανιήλ.Οι μουσουλμάνοι με επεξεργασία  της φωτογραφίας τον είχαν ντύσει ως μεσαιωνικό σταυροφόρο,κρατώντας ένα σπάθι και έχοντας ως φόντο έναν ναό.Όταν του την έδειξα διασκέδασε πολύ και ζήτησε να του την κορνιζάρω.Μετά το μαρτυρικό  του τέλος και ενώ ήμουν βαθιά λυπημένος,έψαξα στο αρχείο μου γι'αυτήν τη φωτογραφία.Κοιτώντας την έμεινα αποσβολωμένος.Ο ναός του φόντου ήταν η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην οποία έγινε η κηδεία του!

   Ξέρω πολλούς που μετά το θάνατό του έγιναν χριστιανοί διαβάζοντας τα βιβλία του.Όταν το σωμα του βρισκόνταν στον ναό,ένα μέγα πλήθος ανθρώπων ήρθε να τον αποχαιρετήσει.Μεγάλοι και παιδιά τον πλησίαζαν για να τον τιμήσουν σαν να πλησιάζουν ένα άγιο λείψανο.Χριστιανοί απο τη Σερβία,την Ελλάδα και άλλες χώρες τον τιμούν ως ιερομάρτυρα.
 Στην  τελευταία μας συνάντηση το μάθημα το έκανε ο Yuri Maximov(νυν διάκονος Γεώργιος).Σε αυτήν την συνάντηση ο π. Δανιήλ μας είπε ότι ''το πολίτευμα ημών εστί εν τοις ουρανοίς''(Φιλιπ.3,20)και ότι ο χριστιανός δεν πρέπει να δένεται με τα επίγεια.Στην γη είμαστε προσωρινοί και το πραγματικό μας σπίτι βρίσκεται εκεί όπου ο Χριστός στέκεται εις τα δεξιά του Πατρός.Το τελευταίο μάθημα ήταν για το Θεό-Πατέρα.Μία μέρα πριν πεθάνει.
   Λίγους μήνες πριν πεθάνει του είχα ζητήσει ευλογία να φτιάξουμε δύο διαδικτυακά γκρουπ.Το ένα να δημοσιεύει τα μαθήματά του και τις ομιλίες του και το άλλο  να κάνει ιεραποστολή μεταξύ των μουσουλμάνων.Μετά το θάνατο του αυτά τα γκρουπ στελεχώθηκαν με πολλούς νέους και πολλοί αναγνώρισαν ότι η επαφή τους με την εκκλησία άρχισε διαβάζοντας κάποιο βιβλίο του ή ακούγοντας κάποια ομιλία του.

Πηγή/Μετάφραση π.Γεώργιος Κονισπολιάτης